Ακόμα μια συγκάλυψη δολοφονίας και η επιμονή της ΜΑΝΑΣ…
Η μητέρα του δολοφονηθέντος το 2005 Θανάση Νικολάου, η κα Ανδριάνα Νικολάου είναι μια ηρωίδα. Είναι μια δύναμη, για όλους. Ακολούθησε το ένστικτό της και δεν παρέδωσε τα όπλα ποτέ. Μέχρι να βγει τελικά η αλήθεια στην επιφάνεια. Έχει εξασφαλίσει ένα μέτρο δικαιοσύνης παρόλο που παραμένει και η υπόλοιπη αλήθεια να βγει.
Και αυτό που βγήκε στην επιφάνεια, ήταν χάρη σε μια αξιόλογη δικαστή που έκανε τη διαφορά. Η οποία έκανε με τη σειρά της την δουλειά της σεβόμενη τη θέση και το αξίωμά της και χάρη στην επιμονή μιας ΜΑΝΑΣ. Φανερώθηκε και επιβεβαιώθηκε ακόμα μία ενσυνείδητη και επίμονη εγκληματική συγκάλυψη δολοφονίας στην Κυπριακή Δημοκρατία. Με όσα λέχθηκαν ξεχωρίζω τα ακόλουθα.
Τα λόγια της πικραμένης αλλά δυναμικής Μάνας, Ανδριάνας Νικολάου, είναι μαχαίρι στη καρδιά της ΚΔ και του κατεστημένου της.
Η κα. Ανδριάνα, είπε μεταξύ άλλων όταν φιλοξενήθηκε στο Πρωτοσέλιδο (Sigma) και αναφέρθηκε στην ηθική ικανοποίηση μετά το πόρισμα του δικαστηρίου για στραγγαλισμό του άτυχου Θανάση. «Αυτό το πόρισμα ήταν ο καρπός των κόπων μας. Την αυτοχειρία την σκέφτηκαν όχι για να καλύψουν το έγκλημα αλλά για να καλύψουν τους εγκληματίες, τους δολοφόνους και τους ηθικούς αυτουργούς». Με αυτή τη συγκάλυψη αμαύρωσαν, είπε, το όνομα του παιδιού της με το στίγμα της αυτοχειρίας.
Η κα. Ανδριάνα δακρυσμένη μίλησε για την απόφαση που εξέδωσε η δικαστής Ντόρια Βαρωσιώτου. «Δεν έχω λογία να πω γι’ αυτόν τον άγγελο. Ήταν πραγματικά ένας άγγελος. Έβλεπε, άκουγε και ξεχώριζε. Μακάρι να είχαμε και άλλους δικαστές σαν αυτή την κοπέλα. Θα είχε επανέλθει το κράτος δικαίου στον τόπο μας που το έχουν δολοφονήσει. Δοξάζω τον Θεό μου που μου έδωσε όλη αυτή την αντοχή και τη φώτιση. Αυτό δεν λέγεται δικαίωση αλλά αποκατάσταση της αλήθειας. Δικαίωση θα επέλθει μόνο με τη σύλληψη των αδίστακτων δολοφόνων και των ηθικών αυτουργών. Κρύβονται πάρα πολλοί και πολλά».
Ακόμη ανέφερε ότι γνώριζαν ποιοι είναι οι δολοφόνοι και για αυτό τους συγκάλυπταν. «Ο στρατός σκότωσε το παιδί μου. Εκεί τον σκότωσαν. Είδε διακίνηση ναρκωτικών». Η κα. Ανδριάνα τόνισε ότι το θέμα είναι να ομολογήσουν γιατί κουκούλωναν το έγκλημα.
Διερωτήθηκε πώς είναι δυνατό να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. «Δεν έχουν παιδιά να βάλουν τη θέση του παιδιού τους στη θέση του παιδιού μου και τον εαυτό τους στη δική μου θέση; Δεν θέλω να ακούω για Νομική Υπηρεσία ούτε Αστυνομία ούτε στρατός. Θέλω να αναλάβει ο Πρόεδρος και το Υπουργικό Συμβούλιο. Να μπουν ανακριτές από εδώ ή από το εξωτερικό για να δούμε που οφείλεται όλο αυτό το κακό που μας έκαναν. Για εμάς δεν υπάρχει Νομική Υπηρεσία.
Μέχρι προχθές ήταν εναντίον μας. «Ήθελαν να του φορτώσουν ότι είναι ο ίδιος ο φονιάς του εαυτού του. Τώρα θα τους έχω εμπιστοσύνη ή θα τους υπολογίζω; Λυπούμαι πάρα πολύ».
Και συμπληρώνει το δημοσίευμα (σύνδεσμοι στο τέλος).
«Από πλευράς του, ο ποινικός ανακριτής Σάββας Μάτσας ανέφερε πώς ένας δίκαιος μελετητής του συνόλου της επιστημονικής μαρτυρίας που εξασφαλίστηκε όλα αυτά τα 19 χρόνια, δεν είχε καμία άλλη επιλογή αν είχε ίχνος συνειδήσεως, παρά να αποφασίσει ότι επρόκειτο για δολοφονία και όχι αυτοκτονία».
Τόνισε ότι η άλλη πλευρά ήθελε να καταθέσει ένας παθολογοανατόμος ο οποίος έκδηλα έλεγε ψέματα και υπέπεσε σε αντιφάσεις. «Απέκρυψε πλακίδια τα οποία είχε εξασφαλίσει από το υοειδές οστό με στόχο να παραπλανήσει το δικαστήριο».
Επεσήμανε ότι είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι εγκληματίες, προσθέτοντας ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο. «Υπάρχουν πιθανότητες μετά από μια έντιμη διερεύνηση να προκύψουν μαρτυρίες που θα οδηγήσουν κάποιους ενώπιον της δικαιοσύνης».
Ερωτηθείς αν είναι στη διακριτική ευχέρεια του Υπουργικού ώστε να δημιουργηθεί μια ανακριτική επιτροπή, απάντησε πώς θα είναι μια παράκαμψη όμως η Νομικής Υπηρεσία είχε 18 χρόνια να διερευνήσει την υπόθεση κάτι το οποίο δεν έπραξε. «Νομίζω τώρα πρέπει να δοθεί ευκαιρία και σε κάποιους άλλους».
Ξεσκεπάστηκε η σκευωρία της συγκάλυψης της δολοφονίας. Προσθέτω τρία σημεία επισήμανσης.
1) Η ΜΗΤΕΡΑ φαίνεται να έχει μια εξαίρετη νομική ομάδα.
2) Ο Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας οφείλει να αναλογιστεί τη θέση του (όπως λένε στα αγγλικά « consider his position»).
3) Ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε δικαστικές ενέργειες, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να ορίσει μια ανεξάρτητη δημόσια έρευνα με επικεφαλής ένα ανεξάρτητο δικαστή για να ερευνήσει σε βάθος τις συστηματικές αποτυχίες που συνοδεύουν αυτή τη τραγική υπόθεση και που δεν θα πάρει μήνες και χρόνια για το αποτέλεσμά της. Οι έρευνες Πολυβίου ( για Μαρί) και Αρέστη (για Συνεργατική) είναι χρήσιμα προηγούμενα αν και αμφότερες θα ήταν ακόμα καλύτερες αν είχαν περισσότερη διαφάνεια.
Τελικά, αυτή η υπόθεση έρχεται να προστεθεί σε τόσες άλλες που υπάρχουν στο μητρώο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για τον ίδιο χειρισμό. Για την ίδια μέθοδο συγκάλυψης δολοφόνων και εγκληματικών ενεργειών αντί του αντιθέτου. Για την δολοφονία του κράτους δικαίου κατ΄επανάληψη. Που έλαβαν χώρα πολύ πριν το 2005, μέχρι σήμερα! Που υπονομεύουν το κράτος δικαίου, και ας έχουν γεμίσει οι γειτονιές και τα σοκάκια του νησιού με υπερ-μορφωμένους νομικούς, δικηγόρους, δικαστές …
Εκείνο που δυστυχώς συμπεραίνεται στα λίγα χρόνια της ύπαρξης της ΚΔ περιλαμβανομένης και της διαχείρισης του ιδίου του πολιτικού μας θέματος, είναι ότι : η αποικία Κύπρος το 1960 δεν άξιζε, δεν ήταν ώριμη, δεν ήταν έτοιμη ακόμα για ανεξαρτησία...
