Πάσχα στην Ιερά Μονή Κύκκου
Λυπούμαι πολύ που γράφω τα πιο κάτω για την απογοητευτική εμπειρία μου στην Ιερά Μονή Κύκκου. Για δεύτερη χρονιά πέρασα τις άγιες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας στην Ιερά Μόνη Κύκκου.
Ήμουν προσκεκλημένος και ευχαριστώ τους άγιους πατέρες για τη θερμή φιλοξενία. Είναι με πίστη και δέος που ο κάθε προσκυνητής μεταβαίνει στην ιστορική αυτή Μόνη, ίσως την πιο γνωστή όχι μόνο στο πανελλήνιο αλλά και σε όλον τον χριστιανικό κόσμο. Αυτό το επιβεβαίωνε ο καθένας βλέποντας τον αριθμό των ξένων επισκεπτών που κατακλύζουν τη Μόνη, ιδιαίτερα τις μέρες του Πάσχα.
Είναι πραγματικά κρίμα, όμως, όταν ένα τόπος με τέτοια ιστορική και πνευματική σημασία δεν φαίνεται να διατηρείται στα επιθυμητά επίπεδα. Δεν εννοώ την κτηριακή συντήρηση, που δεν της λείπει τίποτε. Αντίθετα, θα έλεγα ότι η Μονή είναι υπερβολικά στολισμένη με υλικό πλούτο, που δεν αρμόζει σ’ ένα αρχαίο και πνευματικό χώρο πάνω στα όμορφα βουνά που την περιβάλλουν! Το πλούσιο Μουσείο με τα υπέροχα θρησκευτικά κειμήλια αλλά και το Φωτογραφικό Μουσείο του Αγώνα της ΕΟΚΑ - αφού ως γνωστόν η Μόνη φιλοξένησε αντάρτικες ομάδες και τον Αρχηγό του Απελευθερωτικού Αγώνα 1955-1959 - έχουν προσθέσει στην αίγλη της Μονής.
Όσες μέρες πέρασα εκεί ένιωθα μια απέραντη λύπη και απογοήτευση, που ο χώρος αυτός, αντί να είναι μια κηρήθρα πνευματικού και εκκλησιαστικού έργου, φαίνεται εγκαταλειμμένος από οποιαδήποτε πνευματική δράση. Ελάχιστοι μοναχοί, απασχολημένοι με οτιδήποτε άλλο εκτός από πνευματικότητα! Πλούσια γεύματα, πολυτελείς χώροι διαβίωσης - κελιά που δεν ζηλεύουν τίποτα από πολυτελή ξενοδοχεία - βοηθητικό προσωπικό παντού, αλλά καμία πνευματική δραστηριότητα. Οι λειτουργίες της Αγίας Εβδομάδας ήταν χωρίς κατάνυξη και η απουσία συμμετοχής των μοναχών μαζικά στις ψαλμωδίες παντελής. Χρειάστηκε η εθελοντική παρουσία προσκυνητού δεξιού ψάλτη για να προσδώσει κάποιο επίπεδο ποιοτικής ψαλμωδίας. Οι ύμνοι και ωδές της Μεγάλης Παρασκευής, καθώς και η όλη οργάνωση υπήρξαν απελπιστικά πτωχές. Τα άδεια πολυτελή κελιά και η απουσία οποιασδήποτε ιερατικής δραστηριότητας δίνουν την αίσθηση της εγκατάλειψης. Η Ιερά Μονή Κύκκου φαίνεται να παραπαίει χωρίς πνευματική ηγεσία και όραμα!
Τις διαπιστώσεις μου αυτές τις μοιράστηκα και με άλλους προσκυνητές, αλλά και με τους λιγοστούς μοναχούς. Από αυτούς, πολύ λίγοι πληρούν την ιδιότητα του πραγματικού Μοναχού που συναντάς σε άλλα μοναστήρια της Κύπρου, όπως του Μαχαιρά και του Σταυροβουνίου. Οι εξαιρέσεις αυτές των λίγων μοναχών συμφωνούν ότι η Μονή χρειάζεται πλήρη αναδιοργάνωση, με ηγεσία που να έχει όραμα να την αναδείξει ώστε να έχει την αίγλη και την πνευματικότητα που είχε διά μέσου των αιώνων!
Οι οικονομικοί πόροι είναι άφθονοι. Λείπει η πνευματικότητα και το όραμα για να αναδειχθεί η Ιερά Μονή Κύκκου και πάλι σε κέντρο της Ορθοδοξίας. Ιδού πεδίον δράσης για τον Ηγούμενο και Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας να προσθέσει στις πολλές άλλες του προσφορές τη μεγαλύτερη, που θα αναδείξει την Μονή του σε κέντρο της Ορθοδοξίας και να φτάσει την αίγλη περασμένων αιώνων..
