Ξεκαθάρισμα νομιμότητας ή προσωπική αντιπαλότητα;
Η αχρείαστη και άκρως βλαπτική αυτή αντιπαλότητα («μάχη» εξόντωσης μεταξύ δύο Ανωτάτων κατά το Σύνταγμα Θεσμών), που η μεταξύ τους συνεργασία και ο αλληλοσεβασμός θα έπρεπε να αναδείκνυαν συνεχώς τη σημασία και το αναγκαίο υπόβαθρο να πραγματώνεται συνεχώς η επιβολή της νομιμότητας και συνεπώς το πόσο αναγκαία είναι για την ύπαρξη Κράτους Δικαίου, έπαυσε να είναι «προειδοποίηση» και αποτελεί ήδη γεγονός που προχωρεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου.
Η όποια λύση υπάρξει ως τέρμα της διαδικασίας αυτής μόνο καταστροφικό προηγούμενο θα διαμορφώσει, με απρόβλεπτες μάλιστα συνέπειες. Ιδιαίτερα όταν τα όσα θα λεχθούν ως επιχειρήματα ή και θα παρουσιαστούν ως μορφή μαρτυρίας, ενδεχομένως θα έχουν πλήξει το κύρος και τις αρμοδιότητες και των δύο Θεσμών, που ήδη "ομαδοποίησαν" τον ίδιο τον κυρίαρχο λαό. Ομαδοποίηση άποψης (πρόωρη βέβαια), που την εκφράζει ήδη κατά το περί δικαίου συναίσθημά του, υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Τραγικό.
Τα πολλαπλά και μεγάλα λάθη, όπως και η αδιαφορία έναντι της διαπλοκής και διαφθοράς, που συνεχώς αυξάνεται κατά τα τελευταία χρόνια, οδήγησαν πρόσθετα στον εξευτελισμό του κράτους μας. Τούτο μάλιστα τώρα, που πρόσφατες πρωτοβουλίες του κράτους μας (π.χ. Αμάλθεια) συνετέλεσαν στο να ανακτήσει μέρος του χαμένου κύρους του.
Κατά την άποψή μου, σ’ αυτήν την κατάσταση συμβάλλει και η απόλυτα εσφαλμένη κατά το Σύνταγμα απόφαση της πλήρους Ολομέλειας σε ανάλογη Αίτηση ενός απλού πολίτη (Α. Τρύφωνος, ημερ. 30.1.2017) για τερματισμό της ιδιότητας του τότε Γενικού Εισαγγελέα για «ανάρμοστη συμπεριφορά». Το μεγάλο σφάλμα της Δικαιοσύνης, που εξέτασε και απέρριψε το δικαίωμα νομιμοποίησης πολίτη για να ζητήσει την παύση του Γενικού Εισαγγελέα, ευτυχώς δεν ήταν ομόφωνο.
Κρίθηκε, με εξαίρεση την άποψη του Δικαστή τότε και Προέδρου σήμερα του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, ότι μόνο ο Γενικός Εισαγγελέας έχει εξουσία για να προσαγάγει υποθέσεις για απόλυση ανεξάρτητου αξιωματούχου ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου για θέματα συμπεριφοράς. Απόφαση που κατέστησε αντισυνταγματική όχι μόνο τη Νομοθεσία, αλλά και γενικότερα κατοχύρωσε και δικαστικά πλέον «ανέλεγκτη» την όποια τέτοια μορφή «εξουσίας» του Γενικού Εισαγγελέα, τον οποίο προφανώς κατέστησε η απόφαση αυτή πανίσχυρο υπερ-όργανο!
Έχουμε, Δικαστικά, ανατρέψει το ίδιο το Σύνταγμα, αλλά και τη δημοκρατική αρχή της Νομιμότητας σχετικά με το ότι, υπεράνω όλων των εξουσιών είναι ο Νόμος. Μια παράδοξη και ανεπίτρεπτη σύμπραξη των τριών εξουσιών, που ακατανόητα επέφερε και άλλες σοβαρότατες συνέπειες στο σύστημα απονομής ορθής, ταχείας και πλήρους δικαιοσύνης. Καθήκον που πρέπει, επιτέλους, να φροντίσουν όλοι να καταστεί πιο απλοποιημένο στις διαδικασίες για μια ταχεία απονομή δικαιοσύνης κατά πλήρη ισότητα.
Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει ακόμη χρόνος για αναθεώρηση της συγκρουσιακής πορείας προς διαφύλαξη του Συντάγματος προς εξυπηρέτηση του Δημοσίου Συμφέροντος.
*Δικηγόρος – πρώην Βουλευτής
