Υποψήφιος Κοινοτάρχης Γερολάκκου ο Δημήτρης Τριμιθιώτης

Τη θέση του Κοινοτάρχη Γερόλακκου διεκδικεί στις επερχόμενες εκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 ο Δημήτρης Τριμιθιώτης, με όραμα και σύνθημα το «Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι! Γερόλακκος Επιστροφή!». Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση, στόχος του είναι "η ενότητα όλων μας", και προτεραιότητά του είναι "η προσέλκυση και αξιοποίηση των νέων μας".

Ακολουθεί αυτούσια η ανακοίνωση του κ. Δημήτρη Τριμιθιώτη:

«Τον Ιούλιο του 2024 συμπληρώνονται 50 Χρόνια Τουρκικής Εισβολής και Κατοχής. Μισό αιώνα μετά, το πένθος είναι βαρύ. Δύο γενιές έφυγαν. Οι παππούδες και οι γονείς μας βρίσκονται στην αιωνιότητα. Αιωνία ας είναι η μνήμη τους. Οι ευθύνες πλέον μετατίθενται στη δική μου γενιά, που είναι η τελευταία που έζησε την Τουρκική Εισβολή του 1974.

Την Κυριακή 9 Ιουνίου 2024 θα γίνουν Εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης και καλούμαστε να ασκήσουμε το ιερό δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Η ψήφος είναι μυστική και πίσω από το παραπέτασμα είμαστε μόνοι μας με τη συνείδησή μας. Ο ορισμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ξεκάθαρος και ερμηνεύεται από τις ίδιες τις λέξεις. Ο τόπος αυτοδιοικείται χωρίς κομματικές εξαρτήσεις και συναλλαγές. Στις 9 Ιουνίου θα εκλεγεί και ο νέος Κοινοτάρχης του αγαπημένου μας Γερόλακκου.

Είμαι ο Δημήτρης Τριμιθιώτης, γέννημα-θρέμμα Γερολάκκου. Γονείς μου ο Αντρέας Τριμιθιώτης (κουρέας στο επάγγελμα) του γένους Δημήτρη και Ελένης Τριμιθιώτη και η Ελενίτσα Μακαρίου του γένους Γεώργιου και Παναγιώτας Μακαρίου. Έζησα και ανδρώθηκα στον αγαπημένο μου Γερόλακκο, γαλουχημένος με τις ελληνορθόδοξες παραδόσεις, με πίστη στον Θεό, αγάπη προς την πατρίδα και προσήλωση στις οικογενειακές αξίες. Η Τουρκική Εισβολή με βρίσκει 17χρονο μαθητή στο Γυμνάσιο Αρρένων Κύκκου. Προσφυγιά, ξεριζωμός, πόνος, δυστυχία και αγώνας για επιβίωση, ελευθερία, επιστροφή!

Από την παιδική και εφηβική μου ηλικία μέχρι το 1974, καθώς και μετά την εισβολή ως νέος και ενήλικας, συμμετείχα στα κοινά, στις σχολικές, πολιτιστικές, αθλητικές, κοινωνικές, φιλανθρωπικές, πνευματικές και άλλες εκδηλώσεις και δραστηριότητες. Επίσης, ήμουν ενεργό μέλος και στέλεχος των Κατηχητικών Σχολείων της κοινότητάς μας, διακονώντας παντοιοτρόπως την Εκκλησία. Μαθήτευσα και συνεργάστηκα διαχρονικά με συγχωριανούς μου μέσα στο πλαίσιο των γεωργοκτηνοτροφικών εργασιών τους και ασχολήθηκα και με τις επαγγελματικές δραστηριότητες του πατέρα μου (κουρείο, καφενείο, εμπόριο κ.α.), φοιτώντας στο ανεκτίμητης αξίας Πανεπιστήμιο της ζωής.

Μετά την Τουρκική Εισβολή και την εκπλήρωση των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων, εργάστηκα σε Ημικρατικό Οργανισμό για 35 χρόνια περίπου. Συμμετείχα διαχρονικά στις εκδηλώσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου και του Πολιτιστικού Συλλόγου της κοινότητάς μας, όπου και όποτε ήταν δυνατόν. Η ενεργός συμμετοχή μου στα κοινά ήταν σε καθημερινή βάση μέσα από τις εκδηλώσεις του εθελοντισμού (ιδιαίτερα για τις ευάλωτες ομάδες, τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρίες), τη διακονία μου στην εκκλησία, τις φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και την έμπρακτη εκδήλωση της αγάπης μου προς τον συνάνθρωπο. Όλα αυτά ήταν και είναι για μένα τρόπος ζωής.

Τώρα ήλθε το πλήρωμα του χρόνου. Με αίσθημα ευθύνης, ταπεινότητας και σεβασμού στις πατροπαράδοτες αξίες και στους θεσμούς της Δημοκρατίας, διεκδικώ μια θέση ανάμεσα στους εκλεκτούς του Λαού και ιδιαίτερα της κατεχόμενης κοινότητάς μας, προς την οποίαν τρέφω ιδιαίτερη αγάπη. Σε μια εποχή που οι θεσμοί έχουν εξευτελιστεί από τους ίδιους τους εκπροσώπους τους, η διαφθορά και η διαπλοκή βασιλεύουν, η διαφάνεια είναι ανύπαρκτη και ακόμα και αυτή η δικαιοσύνη αμφισβητείται, αποφάσισα να βγω μπροστά. Δεν διεκδικώ τίποτα για τον εαυτό μου. Απλώς νοιώθω τους κραδασμούς του καταρρέοντος συστήματος, συλλαμβάνω την αγωνία των μη προνομιούχων ανθρώπων, διαβλέπω το αβέβαιο μέλλον για τις νέες γενιές και πιστεύω πώς μπορώ, με τη δική σας συμπαράσταση, να βάλω το δικό μου λιθαράκι ώστε μαζί να ανακόψουμε την πορεία προς την καταστροφή.

Γι’ αυτούς τους λόγους και μόνο και με την ευχή της νοννάς μου Ελένης, πρώην Μουχτάρενας του Γερολάκκου, αποδέχτηκα τις προτροπές αρκετών συγχωριανών μου να σηκώσω το φορτίο, μαζί με άλλους φίλους και συνοδοιπόρους, για να δώσουμε τη μάχη για την αλλαγή, που θα φέρει ελπίδα στους νέους, στους οικογενειάρχες, στους μη προνομιούχους, στους πρόσφυγες και στους απόμαχους της ζωής.

Έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω, με τη βοήθεια του Θεού, τη χάρη της Παναγίας και τις πρεσβείες του Αγίου Μάμα, εξαγγέλλω και δημόσια την καθαρά ανεξάρτητη υποψηφιότητά μου για τη θέση του Κοινοτάρχη του κατεχόμενου Γερόλακκου, και σας καλώ όλους, ενωμένοι, με αγάπη, ειρήνη, ομόνοια ,συνεργασία και αλληλεγγύη, να εργαστούμε με μοναδικό όραμα να έρθουν καλύτερες μέρες για την αγαπημένη μας κοινότητα και την ανεκτίμητη νεολαία μας. Το οφείλουμε ως ένα μνημόσυνο στους μακαριστούς ιερείς μας, τον μακαριστό Κοινοτάρχη μας και νοννό μου Γεώργιο και σε όλους τους προγόνους μας, παππούδες και γονείς, φίλους, συγχωριανούς και συγγενείς που έφυγαν με τον πόθο της Ελευθερίας και της Επιστροφής. «Αν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά», έγραφε ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός στον Ύμνο εις την Ελευθερία.

Προσωπικά, θα εργαστώ με γνώμονα το καλώς νοούμενο συμφέρον του χωριού μας ώστε μέσα από τους νόμους της πολιτείας να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με έργα ανάπτυξης και υποδομής (Φωτοβολταϊκά πάρκα κ.α) η ακριτική περιοχή «Οβγός» που ανήκει στο κατεχόμενο χωριό μας. Επίσης να αξιοποιηθεί σε καθημερινή βάση ο Πολιτιστικός Σύλλογος και ως Πολυδύναμο Κέντρο και ως Κέντρο Ενηλίκων.

Όραμα μου είναι: Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι! Γερόλακκος Επιστροφή!

Στόχος μου είναι: Η ενότητα όλων μας!

Προτεραιότητά μου είναι: Η προσέλκυση και αξιοποίηση των νέων μας!

Δημήτρης Τριμιθιώτης, Υποψήφιος Κοινοτάρχης Γερολάκκου».