Η ΕΕ και οι χαμένες πατρίδες

Πριν από μερικές μέρες ο Ελληνισμός τίμησε τη Γενοκτονία των Ποντίων από τους Νεοτούρκους. Είναι μια τραγωδία την οποία θα κουβαλάμε για πάντα και δεν είναι η μόνη. Ακολούθησε η καταστροφή της Μικράς Ασίας και η εισβολή και η κατοχή της Κύπρου.

Πόντος και Σμύρνη χαρακτηρίζονται ως χαμένες Πατρίδες. Ανάθεμα για όλους εμάς, εάν προσθέσουμε σε αυτές και την Κύπρο μας. Πενήντα χρόνια κατοχής, 50 χρόνια χωρίς λύση, 50 χρόνια ουτοπικής πολιτικής, 50 χρόνια παρακαλούν οι ηγεσίες μας την Τουρκία να υπογράψει τη διχοτομική ομοσπονδία και μας γυρίζει την πλάτη. Ντροπή.

Η Άγκυρα δεν μας γυρίζει μόνο την πλάτη, αλλά μας εξηγεί ότι θέλει ολόκληρη την Κύπρο. Ότι η ομοσπονδία είναι άλλο ένα βήμα προς τον τελικό στόχο των Νεο-Οθωμανών. Εγείρεται στον καθένα μας το εξής ερώτημα: Γιατί ενταχθήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Για να υπογράψουμε λύση διχοτομική, όπως η ομοσπονδία και συνομοσπονδία, ή για την απαλλαγή μας από τον στρατό κατοχής και για να επιτύχουμε την απελευθέρωση;

Για το ΕΛΑΜ δεν υπάρχει δίλημμα. Γι’ αυτό πάμε στην Ευρωβουλή με τη δική σας στήριξη. Αγωνιζόμαστε εναντίον κάθε διχοτομικής λύσης και υπέρ της απελευθέρωσης του τόπου μας, όπως οι αρχές και οι αξίες της ΕΕ καθορίζουν.

Εάν η Τουρκία συνεχίσει την επεκτατική της πολιτική, θα πρέπει να θεωρήσει ότι θα βρει μπροστά της το ΒΕΤΟ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έτσι θα καταλάβει ότι δεν είναι το κράτος μας εκλιπόν, όπως ισχυρίζεται. Τότε θα αντιληφθεί ότι υπάρχουμε και ότι δεν θα γραφτούμε στον κατάλογο των χαμένων πατρίδων.

*Υποψήφια Ευρωβουλευτής του ΕΛΑΜ