Τα αρπακτικά οι τράπεζες κυνηγούν τους ξενοδόχους

Όσο κι αν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, με κάθε ευκαιρία, υποστηρίζουν, για δικούς τους αλλά κατανοητούς λόγους, ότι τα οικονομικά πράγματα του τόπου έχουν μπει σε τάξη και έχει δρομολογηθεί η ανάκαμψη, η αλήθεια είναι ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε φοβερές δυσκολίες και είναι άγνωστο πότε θα μας εγκαταλείψει η κρίση. Αν σήμερα η κυπριακή οικονομία έχει ακόμα κάποιες αντιστάσεις, αυτό οφείλεται σε δυο-τρεις παράγοντες που είναι σε θέση να δώσουν κάποιες ανάσες. Ανάμεσα σ’ αυτούς και η τουριστική βιομηχανία, της οποίας βασικός πυλώνας είναι, κατά γενική ομολογία, ο ξενοδοχειακός τομέας. Με νύχια και με δόντια, με θυσίες και παραχωρήσεις οι ξενοδόχοι μάχονται να κρατήσουν στη ζωή τη βιομηχανία αυτή, τη μοναδική ίσως που απέμενε να φέρνει στον τόπο φρέσκο χρήμα. Κι όμως, την πηγή αυτού του εισοδήματος οι αμαρτωλές τράπεζες αποπειρώνται να την εξουδετερώσουν, καθώς οι πληροφορίες μας λένε ότι επέπεσαν επί των ξενοδόχων και επιζητούν, εδώ και τώρα, να εισπράξουν το λαβείν τους. Οι ίδιες αυτές τράπεζες που, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, φορτικά και παρακλητικά, επιζητούσαν από τους ίδιους αυτούς ξενοδόχους να πάρουν δάνεια για επεκτάσεις, ανακαινίσεις και άλλα ανοίγματα, τώρα θέλουν αμέσως πίσω τα χρήματά τους. Απειλούν τους ξενοδόχους σε μια περίοδο που η βιομηχανία δέχεται πιέσεις από τους εταίρους τους στο εξωτερικό, που συνεχώς ζητούν μειώσεις και εκπτώσεις στις τιμές τους. Σε μια περίοδο που όλο και περισσότερα ξενοδοχεία είτε κλείνουν οριστικά, είτε συρρικνώνουν το χρονικό διάστημα που παραμένουν ανοικτά, περιορίζοντας σημαντικά την κερδοφορία τους. Αυτές οι εξελίξεις είναι ψιλά γράμματα για τους τραπεζίτες, που με τις αποφάσεις και ενέργειές τους έφεραν την οικονομία του τόπου στην καταστροφή. Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση με τις ασφυκτικές πιέσεις των τραπεζών σε βάρος των ξενοδόχων πήρε ιδιαίτερα ανησυχητικές διαστάσεις στην περιοχή της ελεύθερης Αμμοχώστου, όπου μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών ξενοδοχείων αισθάνονται την απειλή των τραπεζών. Η κατάσταση πρέπει να αντιμετωπισθεί ουσιαστικά και πρακτικά, αν δεν θέλουμε να χάσουμε και τον τελευταίο πνεύμονα χάρις στον οποίο η κυπριακή οικονομία έχει ακόμα δικαίωμα στη ζωή και ελπίζει σε καλύτερες μέρες. Είναι καθήκον και υποχρέωση και της ίδιας της Κυβέρνησης να εγκύψει στο θέμα και να υποχρεώσει, αν παραστεί ανάγκη, τις τράπεζες να δουν το θέμα με άλλο φακό. Ο Υπουργός Οικονομικών οφείλει να παρέμβει για να βρει τρόπους να βοηθήσει την ξενοδοχειακή βιομηχανία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Γιατί ο κ. Υπουργός είναι ο θεματοφύλακας της οικονομίας του τόπου και υπέχει τεράστιες ευθύνες για την πορεία της. Ε, λοιπόν, αν ο υπουργός θέλει να βοηθήσει τον τόπο, ας πάρει και αποφάσεις που θα δώσουν στήριγμα στην οικονομία και θα προδιαγράψουν ένα καλύτερο αύριο.

Υ.Γ.:

1. Αυτό το ζούμε και το υφιστάμεθα καθημερινά με τις ροές τόσο μέσω των κατεχομένων, όσο και απευθείας από την Τουρκία και τον Λίβανο, απ’ όπου φτάνουν εκατοντάδες αλλοδαποί, ακόμα και από χώρες όπου η κατάσταση δεν δικαιολογεί τη δημιουργία κύματος προσφύγων. Όμως, η έως τώρα φιλόξενη υποδοχή που τυγχάνουν, κάνει την Κύπρο ελκυστικό προορισμό όπου καταφθάνουν χιλιάδες δασκαλεμένοι δήθεν πρόσφυγες. Και, δυστυχώς, υπάρχουν και οι δούρειοι ίπποι, η πέμπτη φάλαγγα, που βοηθούν και ενισχύουν αυτή την κατάσταση. Ατζέντηδες και δικηγόροι, έχοντας τεράστια οικονομικά οφέλη από τη ροή αυτή, βάζουν το χεράκι τους για να συντηρείται το φαινόμενο αυτό. Όπως ομοίως πράττουν και κάποιες λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις που, για δικούς τους λόγους, κάνουν ό,τι μπορούν για να έρχονται στην Κύπρο όλο και περισσότεροι μετανάστες. Αυτά τα χέρια είναι που πρέπει να αποκοπούν για να γλιτώσει ο τόπος από αυτήν τη μάστιγα. Μάστιγα που απειλεί τον λαό και το κράτος μας. Να δεχθούμε στη χώρα μας πρόσωπα που πραγματικά κινδυνεύουν στη δική τους χώρα. Να φιλοξενήσουμε άτομα που πραγματικά είναι πρόσφυγες, αλλά και πάλι στο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Αλλά το κακό έχει παραγίνει. Δεν μπορεί η Κύπρος να είναι το κράτος που θα λύσει τα προβλήματα, οικονομικά, πολέμου-ειρήνης, κοινωνικά και άλλα εκατόν και πλέον χωρών της υφηλίου. Έχουμε ήδη ξεπεράσει τα όριά μας. Ας το καταλάβουμε επιτέλους πριν είναι αργά για τον αυτόχθονα πληθυσμό. Πριν ξυπνήσουμε ένα πρωί και διαπιστώσουμε ότι βρισκόμαστε υπό μιαν άλλη κατοχή.
2. Όλη η Κύπρος, καθηλωμένη στους δέκτες της τηλεόρασης, με δέος και ρίγη συγκίνησης, παρακολούθησε τη λαοθάλασσα, με επικεφαλής τον γνωστό Χασαπόπουλο, που ξεχύθηκε στους δρόμους της Λευκωσίας βροντοφωνάζοντας "Κάτω τα χέρια από τον Οδυσσέα μας".