Λεωφόρος για νέο ρωμαλέο κόμμα...
ΠΟΙΟ νέο Κόμμα και με τι είδους πρόσωπο στην κοινωνία, θα μπορούσε άραγε να ελκύσει ικανό ποσοστό από την ογκωδώς αυξανόμενη και διαπιστωμένη στις διαδοχικές εκλογές, απογοήτευση μέχρι και απέχθεια τής πλειονότητας των πολιτών απέναντι στα υπάρχοντα παλαιότερα και νεότερα κόμματα; Ολοφάνερο είναι το πραγματικό μέγεθος της λαϊκής απαρέσκειας όπου έχουν καταπέσει τα κόμματά μας. Το έχουν επιβεβαιώσει επαρκώς οι αριθμοί και των τελευταίων εκλογών, κατ’ αμάχητο τεκμήριο:
(α) 683.432 συνολικά πολίτες - ψηφοφόροι, ήσαν εγγεγραμμένοι στο εκλογικό σώμα.
(β) 91.316 οι πολίτες εκείνοι που ψήφισαν στις 9 Ιουνίου 2024 το αναδειχθέν πρώτο κόμμα, δηλαδή το 13,36% του εκλογικού σώματος.
(γ) 71.330 είναι ο άλλος πολύ πιό σημαντικός αριθμός, στον οποίο «σεισμικά» κι αιφνιδίως αποτυπώθηκε το βάθος της παρακμής όλων των κομμάτων. Ήσαν οι ψηφοφόροι που ανέδειξαν πρώτον σε ψήφους Ευρωβουλευτή έναν ανύπαρκτο πολιτικά, από το... πουθενά εμφανισθέντα, και με παιδίζουσα ειλικρίνεια δεδηλωμένο άσχετο και ανίδεο 24χρονο!
Επακριβώς όμως, αυτό το «άσχετο και ανίδεο πουθενά», όλοι αντιλαμβάνονται πως σηματοδοτεί, επαληθεύει, αναγγέλλει και κραυγάζει πανηγυρικότατα ένα γεγονός:
Την παρακμή των ευρισκομένων σε χρονίζουσα αποσύνθεση κομμάτων, ανυπόφορης πλέον δυσοσμίας. Τα οποία νέμονται έως τώρα την κρατική εξουσία και το πολιτικό σύστημα.
ΕΝΤΕΛΩΣ καινοφανές τώρα είναι το εξής: Μέχρι και τις προτελευταίες εκλογές, η αυξανόμενη διόγκωση της Αποχής φάνηκε ότι αμυδρή ενόχληση προκαλούσε στα κόμματα. Δεν τους αφαιρούσε έδρες, ούτε μερίδιο εξουσίας. «Διεμερίσαντο εαυτοίς» τις ψήφους των εκάστοτε προσερχομένων στις κάλπες, με εξουδετερωμενη την όποια πρακτική σημασία της Αποχής και μοίραζαν ποσοστιαία αναμεταξύ τους την εξουσία, ως αποκλειστικοί «συνιδιοκτήτες εις ολόκληρον» του πολιτικού συστήματος. Αφήνοντας έξω απ’ την μοιρασιά κι άλλο ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων, οι ψήφοι των οποίων διασκορπίζονται ανώφελα σε πολλά αδύναμης πειστικότητας κομματίδια και σχηματισμούς.
- Αίφνης όμως οι πολυ-εκλογές της 9ης Ιουνίου άνοιξαν μια τεράστια και απρόβλεπτη τρύπα. Μέσα από την οποία εφορμώντας 73.330 ψηφοφόροι άνευ κόμματος, κατόρθωσαν να υφαρπάξουν από τα κόμματα μία από τις έξι έδρες του πολιτικού μας συστήματος στην Ευρωβουλή!
- Σίγουρο είναι ότι, το ισχύον πολιτικό σύστημα δεν μπορεί ακόμη να λειτουργήσει - επί του παρόντος και στο προβλεπτό μέλλον - άνευ κομμάτων.
- Συνεχίζουν να θεωρούνται «κύτταρα» του πολιτεύματος έστω κι αν του προκαλούν όλο και πιο «κακοήθη κυτταρίτιδα».
ΣΥΝΕΠΩΣ, το κραυγαλέο «πουθενά» που ήδη παρήγαγε αυτή η «κυτταρίτιδα» και διά μέσου του οποίου κατάφερε να διεισδύσει εκλελεγμένος ένας άσχετος και ανίδεος 24ετής, προσφέρεται ως λεωφόρος εισόρμησης ενός νέου, τω όντι ρωμαλέου, κόμματος. Το οποίο θα δυνηθεί να κομίσει επαρκώς αξιόπιστες ικανότητες για να προβάλει πειστικά ένα επιδραστικό, νέο, δυναμικά άλκιμο, πρόσωπο, που να προσελκύσει σοβαρά υπολογίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων οι οποίοι θα το εμπιστευτούν σε μία πορεία προς την αναζητούμενη, δυσεύρετη ως τώρα, πολιτική ακμή.
ΠΟΙΑ θα είναι τα απολύτως απαραίτητα χαρακτηριστικά προσόντα του προσώπου ενός νέου και φερέλπιδος κόμματος ώστε να πείσει πλείονες, μπορούν να εντοπιστούν, κατ’ αντίθεση, ένα προς ένα, στον μακρύ κατάλογο των καταλογιζομένων από την κοινωνία στα κόμματα αμαρτημάτων. Εξαιτίας των οποίων διογκώθηκε η απαρέσκεια, η απαξίωση και η απέχθεια μείζονης πλειονότητας πολιτών.
- Νέο πρόσωπο, δηλαδή, σε διακριτή πλήρη αντίθεση με το «κατ’ εικόναν και καθ’ ομοίωσιν» του παρακμάζοντος παλαιοκομματισμού.
- Νέο πρόσωπο, με πρωτεργάτες πρόσωπα ικανά και δυνάμενα να κερδίσουν την πολιτική εμπιστοσύνη του πλήθους.
ΙΣΩΣ και να 'ναι, υπό τις περιστάσεις, η πιο εύστοχη παρακίνηση:
«Εμπρός στον δρόμο που άνοιξαν οι εβδομήντα τρεις χιλιάδες του Φειδία»!!!
