Οι ευρωεκλογές και οι λοιπές εκλογές

Τελείωσαν και οι ευρωεκλογές σ’ όλην την Ευρώπη και στον τόπο μας αφήνοντας τα στίγματά τους, όπως είναι φυσικό.

Γενικό φαινόμενο σ’ όλην την Ευρώπη είναι η άνοδος της λεγόμενης ακροδεξιάς. Αυτό δεν είναι και τόσο παράδοξο έχοντας υπ’ όψιν μας αυτά που συμβαίνουν: Μεταναστευτικό, ακρίβεια, πληθωρισμός, ανεργία, τρομερή γραφειοκρατία και ετσιθελισμός των Βρυξελλών και άλλα πολλά.

Ο κ. Όρμπαν της Ουγγαρίας έθεσε τα πράγματα στην εξτρεμιστική μεριά λακωνικά. Αρκετοί μέμφονται αυτήν την κατάσταση έχοντας υπ’ όψιν τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα τόσο της αριστεράς όσο και της δεξιάς.

Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, κ. Μακρόν, μετά την ευρεία ήττα τού κόμματός του από το κόμμα της κας Marine Le Pen, προκήρυξε άμεσα εκλογές. Ίσως να πιστεύει επίσης ότι στις εθνικές εκλογές τα πράγματα θα είναι καλύτερα.

Εμείς στην Κύπρο λέγεται ότι πρωτοτυπήσαμε, με ένα άτομο να παίρνει περίπου 71.000 ψήφους στις ευρωεκλογές και να καταλαμβάνει την 3η θέση. Από πολλούς θεωρήθηκε φαινόμενο και ετονίσθη η δύναμη που μπορούν να έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό το θέμα, βέβαια, μόλις παρουσιάστηκε στον τόπο.

Πέραν των ευρωεκλογών είχαμε και τις εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με τους νέους θεσπισθέντες νόμους. Διερωτάται κάποιος αν χρειάζονταν όλες αυτές οι επιπλέον θέσεις, που προκαλούν τη μεγέθυνση του κράτους και πολλαπλασιασμό των φορολογιών, τις οποίες θα επωμισθούν οι πολίτες.

Οι αντιδράσεις και οι ακραίες συμπεριφορές οφείλονται πάντα σε λόγους που τις προκαλούν. Έτσι, αντί να συμπεριφερόμεθα μόνο αρνητικά σε τέτοιες συμπεριφορές, θα είναι καλύτερα να προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε τις γενεσιουργούς τους αιτίες.

*Πρόεδρος του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών Κύπρου και Επίτιμος Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας των Συνδέσμων Ηνωμένων Εθνών (WFUNA)