Ένας στους τρεις τουρίστες… «χάνεται» - Ανοιχτή πληγή, κατεχόμενα και παράνομα καταλύματα

Στον απόηχο της καθιερωμένης Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΠΑΣΥΞΕ, συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε στη «Σ» ο Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου, Φιλόκυπρος Ρουσουνίδης. Στο μικροσκόπιο βρέθηκαν αρκετά από τα στοιχεία που παρατέθηκαν αλλά και το κρεσέντο προκλήσεων των ξενοδόχων. Το 1/3 των τουριστών που…. «χάνονται» σε κατεχόμενα και παράνομα καταλύματα, η οικονομική ύφεση, η “value for money” Κύπρος και η βιομηχανία-πυλώνας του ΑΕΠ.

34 στους 100 δεν μένουν σε ξενοδοχεία

Έχοντας δει τον απολογισμό του ΠΑΣΥΞΕ στο πλαίσιο της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης, ήθελα να ρωτήσω, αρχικά, εάν αντικατοπτρίζεται η αύξηση των εσόδων στον τζίρο των ξενοδοχείων λαμβάνοντας υπόψη την αναφορά ότι το 34% των αφιχθέντων διαμένουν τελικά στα κατεχόμενα ή σε άλλα αδειούχα/ή μη αδειούχα καταλύματα;

Το 1/3 των επισκεπτών φαίνεται ότι διαμένουν είτε σε παράνομα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης ή και νόμιμα (AirBnB), ενώ υπάρχει και μία σημαντική διαρροή, δυστυχώς, στις κατεχόμενες περιοχές. Ο απόλυτος αριθμός της τουριστικής ροής, λοιπόν, δεν αντανακλάται σε αντίστοιχες διανυκτερεύσεις στα ξενοδοχεία. Βέβαια πρέπει να πούμε ότι, εν μέσω τόσων προκλήσεων, όπως πόλεμοι, οικονομική ύφεση, Ολυμπιακοί Αγώνες, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, ενεργειακή κρίση και τα λοιπά, το να έχουμε τις ίδιες περίπου αφίξεις με πέρυσι είναι αρκετά ενθαρρυντικό και αισιόδοξο. Κάτι που καταδεικνύει και την ανθεκτικότητα του τομέα.

Στην ΕΓΣ του ΠΑΣΥΞΕ έγινε επίσης λόγος για απώλεια περίπου 150.000 τουριστών. Πού οφείλεται; Θα μπορούσε αυτή η ζημιά να υπερκαλυφθεί; Θα μπορούσε να γίνει περαιτέρω προσπάθεια για καλύτερη συνδεσιμότητα με άλλους προορισμούς;

Αρχικά αυτό οφείλεται κυρίως σε ακυρώσεις πτήσεων συγκεκριμένης αεροπορικής εταιρείας και φαίνεται ότι γίνονται προσπάθειες για να μπουν πτήσεις άλλων αερογραμμών, ούτως ώστε να καλυφθεί αυτό το κενό. Δεν θα χρησιμοποιούσα τον όρο «σημαντική απώλεια». Φαίνεται όμως ότι στις κρατήσεις υπήρξε μία επιβράδυνση, αλλά τώρα που μιλάμε η ροή έχει επανέλθει στην κανονικότητα, κινούμαστε στα ίδια επίπεδα με πέρυσι - το οποίο είναι άκρως ενθαρρυντικό και αισιόδοξο. Παρά το γεγονός ότι η βιομηχανία είναι ευάλωτη και όλα μπορούν ανά πάσα στιγμή ν’ αλλάξουν, κινούμαστε σε παρόμοια επίπεδα με τα περσινά. Αυτό που παρατηρούμε, όμως, είναι ότι οι τουρίστες που έρχονται είτε ξοδεύουν λιγότερα είτε διαμένουν για λιγότερες μέρες λόγω και της οικονομικής στενότητας που αντιμετωπίζουν διάφορες αγορές μας, όπως το Η.Β. Άρα, αν πέρσι ήρθαν π.χ. 100 τουρίστες που έμειναν 10 βράδια, μιλάμε για 100 bed nights. Φέτος, αν φέραμε ξανά 100 τουρίστες, αυτοί έμειναν 8 βράδια. Αυτή είναι η ουσιαστική διαφορά. Παρεμπιπτόντως χαιρετίζουμε και δηλώνουμε πολύ ικανοποιημένοι με την εξαγγελία του ΠτΔ στη Γενική μας Συνέλευση να δώσει επιπρόσθετα 10 εκατομμύρια στην τουριστική βιομηχανία.

Είναι η Κύπρος… value for money προορισμός;

Με τον ανταγωνισμό να βρίσκεται πλέον στα ύψη -και χωρίς να είμαι βέβαιος εάν αυτό είναι απόλυτα μετρήσιμο- θεωρείτε πως μια διαμονή σε ξενοδοχείο της Κύπρου είναι value for money σε σχέση μ’ έναν αντίστοιχο τουριστικό προορισμό;

Θεωρώ ότι τα τελευταία 2-3 χρόνια, παρά τις μεγάλες αυξήσεις σε κόστη (ενέργειας, εφοδιαστικής αλυσίδας, προσωπικού), η αύξηση των τιμών μας είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με άλλες χώρες. Με αποτέλεσμα -σε συνάρτηση με την ποιότητα των καταλυμάτων και των υπηρεσιών που προσφέρουμε- π.χ. ένα ξενοδοχείο 4* στην Ελλάδα δεν συγκρίνεται με ένα δικό μας, το δικό μας είναι πολύ καλύτερο. Την ίδια στιγμή που οι αυξήσεις που μπήκαν στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερες. Το ότι βρισκόμαστε πολύ πιο κοντά στο “value for money” είναι κάτι που αναγνωρίζεται και από τους τουριστικούς μας εταίρους και είναι κάτι που μας το λένε. Ένας λοιπόν από τους λόγους που επιβεβαιώνεται η ανθεκτικότητα του τομέα, είναι το γεγονός ότι οι επιχειρηματίες απορρόφησαν ουσιαστικά τα αυξημένα κόστη.

Η αναγνωρισιμότητα θέλει χρήμα

Έγινε λόγος για μικρή αναγνωρισιμότητα της Κύπρου σε αγορές της Κεντρικής Ευρώπης όπως η Γερμανία ή ακόμη και για μηδενική όπως οι ΗΠΑ. Γίνονται οποιεσδήποτε δράσεις και προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση;

Κοιτάξτε, για να αυξηθεί η αναγνωρισιμότητα σε αυτές τις αγορές, πρέπει να επενδυθούν και κάποια χρήματα. Αυτά τα 10 εκατομμύρια που υποσχέθηκε ο ΠτΔ πρέπει να επενδυθούν στρατηγικά και με πλάνο σε αυτές τις αγορές, ούτως ώστε ν’ αυξηθεί η αναγνωρισιμότητα και να δημιουργήσουμε περαιτέρω ζήτηση, που θα φέρει με τη σειρά της την αεροπορική συνδεσιμότητα. Όταν υπάρχει ζήτηση, θα μπουν και πτήσεις. Αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα.

- Γνωρίζοντας τα διάφορα γεωπολιτικά ζητήματα (Ουκρανία, Ισραήλ), την κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και την πραγματοποίηση Ολυμπιακών Αγώνων και Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, θεωρείτε ότι θα έπρεπε ή θα μπορούσαμε να έχουμε εργαστεί προς διαφορετικές κατευθύνσεις για εισαγωγή τουριστών τουλάχιστον για τη φετινή περίοδο;

Πρώτον, μιλούμε για προκλήσεις που δεν μπορούσαν να προβλεφθούν και, δεύτερον, είναι αστάθμητοι παράγοντες που δεν μπορείς ν’ αντιληφθείς ή να αξιολογήσεις το πόσο θα επηρεάσουν και σε ποια έκταση. Τα τελευταία πέντε χρόνια υπήρχαν κρίσεις στην τουριστική βιομηχανία και είναι σχεδόν κάθε χρόνο αλυσιδωτές και διαδοχικές. Οπότε, έχουμε μάθει ν’ ανταποκρινόμαστε και να έχουμε γρήγορα αντανακλαστικά για ν’ αντιμετωπίσουμε όλες αυτές τις προκλήσεις, ενώ οι πλείστες από αυτές δεν είναι και στα χέρια μας για να τις διαχειριστούμε. Ας πούμε η ενεργειακή κρίση νομίζω είναι πέραν της δικής μας διαχείρισης. Το ίδιο και ο πόλεμος στο Ισραήλ. Δεν μπορούσε να προβλέψει κάποιος ότι θα ξεσπούσε όλο αυτό το πράγμα μετά από μία τρομοκρατική ενέργεια. Η ύφεση στη Μεγάλη Βρετανία, το ίδιο. Εμείς φροντίσαμε με γρήγορα αντανακλαστικά να μειώσουμε ή να περιορίσουμε την έκθεση της Κύπρου σε αρνητικές επιπτώσεις, οι οποίες θα έπλητταν το νησί μας, και νομίζω σε έναν μεγάλο βαθμό το έχουμε καταφέρει.

Σχεδόν το 1/5 του ΑΕΠ

Καταληκτικά, με τη συνεισφορά του τουρισμού στο 18% του ΑΕΠ, μου φαίνεται οξύμωρο να υπάρχει τόσο μεγάλη έλλειψη προσωπικού. Πού οφείλεται αυτό; Τα επαγγέλματα που σχετίζονται με τον τουρισμό δεν θα έπρεπε να έχουν αφενός μια μεγαλύτερη ασφάλεια και αφετέρου περισσότερη… αίγλη, αν μπορούμε να το θέσουμε έτσι;

Παλαιότερα είχαν την αίγλη τους. Όχι, δεν είναι θέμα μισθών. Υπάρχουν οι μισθολογικές κλίμακες εισδοχής που είναι πολύ πιο υψηλές από άλλες βιομηχανίες. Απλώς υπάρχει η νοοτροπία η κυπριακή. Μάθαμε να επιδιώκουμε τη σιγουριά. Είναι ένα επάγγελμα που προϋποθέτει να εργάζεσαι Σαββατοκύριακα, αργίες, που ο Κύπριος είναι “στημένος” από τη φύση του οικογενειακά, δεν είναι και ο πιο θετικός να εργάζεται σε μια δουλειά στην οποία πρέπει να πηγαίνει και Σαββατοκύριακα. Απ’ εκεί και πέρα, η έλλειψη εργατικού δυναμικού είναι ένα παγκόσμιο και, κυρίως, πανευρωπαϊκό φαινόμενο, δεν αφορά μόνο την Κύπρο. Αυτό που πρέπει να πούμε και να τονίσουμε είναι ότι η βιομηχανία μας έχει μεγαλώσει τόσο πολύ -είμαστε στα 4 εκατομμύρια, τετραπλάσια του πληθυσμού μας- οπότε νομίζω είναι κατανοητό πως δε μπορεί να εξυπηρετηθεί από τον γηγενή πληθυσμό. Υπάρχει αδήριτη ανάγκη να εισαγάγουμε εξειδικευμένο και ανειδίκευτο προσωπικό (βοηθητικά επαγγέλματα). Και την περίοδο της πανδημίας, λόγω της αβεβαιότητας και του πόσο ευάλωτος είναι ο τομέας, αρκετοί είναι αυτοί που προτίμησαν να απορροφηθούν από άλλες βιομηχανίες, ενώ υπήρχαν και 5-6 χιλιάδες κοινοτικοί που εργάζονταν, οι οποίοι λόγω της πανδημίας έφυγαν και δεν ήρθαν ποτέ πίσω. Να τονίσουμε όμως ότι έχουμε άψογη επικοινωνία με τον Υπουργό Εργασίας, σε μεγάλο βαθμό έχουμε επιτύχει να εξομαλυνθεί η κατάσταση -πολύ καλύτερο επίπεδο από πέρσι- και η βιομηχανία είναι αρκετά καλά στελεχωμένη τουλάχιστον για ν’ αντιμετωπίσει τη φετινή σεζόν.