Αναλύσεις

Ξεγύμνωσαν τον Μητσοτάκη Α. Σαμαράς και Κ. Καραμανλής

Οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις σε Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να λάβουν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τους τα όσα οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί είπαν. Διαφορετικά… η Ιστορία δεν χαρίζεται σε κανέναν

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο μέρος, για τους πρώην Πρωθυπουργούς της Ελλάδος, Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, πέραν του Πολεμικού Μουσείου, για να επιχειρήσουν να ξυπνήσουν την ελλαδική Κυβέρνηση από τον λήθαργο που έχει πέσει όσον αφορά τη διαχείριση των εθνικών θεμάτων. Οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας έδωσαν το «παρών» τους στην παρουσίαση του βιβλίου του διευθυντή της εφημερίδας «Εστία», Μανώλη Κοττάκη, «Οι Απόρρητοι Φάκελοι Καραμανλή». Οι Σαμαράς και Καραμανλής, με αιχμηρό τόνο και κριτική διάθεση, αποδόμησαν την δήθεν «ελλαδοτουρκική φιλία» με επιχειρήματα απλά και κατανοητά, που όμως αυτοί που καθορίζουν την εξωτερική πολιτική της χώρας είτε σκοπίμως αγνοούν είτε δεν τους νοιάζει. Σε κάθε περίπτωση, όμως, επειδή η εξωτερική πολιτική είναι συνυφασμένη με την εθνική επιβίωση, οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις σε Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να λάβουν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τους τα όσα οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί είπαν. Διαφορετικά… η Ιστορία δεν χαρίζεται σε κανέναν.

«Και αντί να προβληματιστούν, κι από εμένα και από τον Κώστα Καραμανλή, λοιδορούσαν τις θέσεις μας. Μάλιστα, έφθασαν στο σημείο οι σύγχρονοι... ‘‘Κίσινγκερ”, να ειρωνευτούν τη σταθερή, πολυδιάστατη, εξωτερική πολιτική της χώρας επί δεκαετίες, ως “πολιτική ακινησίας” και να αντιτάξουν την δική τους δήθεν “κινητικότητα”. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, λυπάμαι που θα το πω, αλλά: Παραμένουμε "πετρωμένοι" στην… "άψογη στάση", σε όλα τα εθνικά μέτωπα… Δηλαδή, μένουμε σταθερά “κομ ιλ φο”, μήπως και μας ‘‘κακολογήσουν’’!..», Αντώνης Σαμαράς

«Αν δεν καταλαβαίνεις γιατί δυσανασχετούν και διαμαρτύρονται οι πολλοί, αν επιμένεις, κόντρα σε όλες τις ενδείξεις, ότι εσύ έχεις δίκιο και οι πολλοί άδικο, αν πιστεύεις ότι ξέρεις πάντα καλύτερα από αυτούς και η μόνη παραδοχή που κάνεις είναι ότι θα έπρεπε απλώς να το επικοινωνήσεις καλύτερα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι εκείνοι έχουν δίκιο κι εσύ άδικο. Αν ούτε αυτό καταλαβαίνεις, τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα!», Κώστας Καραμανλής

Εθνική ταπείνωση και ξεχασμένη Κύπρος

Πρώτος στο βήμα, την περασμένη Δευτέρα (01/07), ανέβηκε ο Αντώνης Σαμαράς. Μπροστά στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Παύλο Μαρινάκη, αλλά και στην πρώην ΥΠΕΞ, Ντόρα Μπακογιάννη, δεν δίστασε να σημειώσει ένα προς ένα, αυτά που ο ίδιος θεωρεί ως εγκληματικά λάθη στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος. Είπε, χαρακτηριστικά, ότι «η εικόνα της χώρας μας είναι αποκαρδιωτική. Τρώμε τη μια προσβολή, τη μια ταπείνωση, μετά την άλλη! Από τους Σκοπιανούς, τους Αλβανούς και, φυσικά, τους… ‘‘φίλους” μας τους Τούρκους. Είναι αδιανόητα όσα συμβαίνουν». Ο Ελλαδίτης πρώην Πρωθυπουργός, σε αντίθεση με την τάση που παρατηρείται στα κυβερνητικά στρώματα, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην Κύπρο. Την οποία Κύπρο, όπως άφησε να νοηθεί, οι ελλαδικές κυβερνήσεις έχουν ξεχάσει. Έκανε λόγο για έναν διάλογο με τον πειρατή και «ότι ξεχάσαμε να θυμίσουμε σε όλον τον κόσμο τα 50 χρόνια, φέτος, από την τραγωδία της Κύπρου. Πάλι καλά που είδαμε και το “Famagusta” στην τηλεόραση… Καλώ τον Πρωθυπουργό να αποφασίσει, άμεσα, την αλλαγή της ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής».

Ιδιαίτερης μνείας χρήζει η αναφορά του κ. Σαμαρά στην ελλαδική υποστήριξη προς τον Τούρκο Φεριντούν Σινιρλίογλου για τον ΟΑΣΕ, δηλαδή τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Όπως είπε, ο Φεριντούν Σινιρλίογλου «είναι ο πρωταγωνιστής της “γαλάζιας πατρίδας” και των “γκρίζων ζωνών” των Τούρκων στο Αιγαίο. Μα είμαστε καλά; Τι μήνυμα είναι αυτό; Και επίσης τι περίεργα πράγματα είναι αυτά που διαβάζω, για εκδίωξη ενός βοσκού από τη βραχονησίδα Σύρνα στην Αστυπάλαια για... οικολογικούς λόγους; Αν δεν έχει παρέμβει, ήδη, οφείλει να παρέμβει άμεσα η κυβέρνηση. Γιατί οικονομική δραστηριότητα σε βραχονησίδες σημαίνει ΑΟΖ».

Είναι αρκετά ειρωνικό αν το σκεφτεί κανείς… Πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να προτείνει μαζί με την Τουρκία, για την κορυφαία θέση του γενικού γραμματέα του Οργανισμού για την Ασφάλεια(!) και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, έναν Τούρκο διπλωμάτη; Tην στιγμή που η Άγκυρα κατέχει κυπριακό και ευρωπαϊκό έδαφος, καταπατεί συνεχώς το Δ.Δ., δεν αναγνωρίζει τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας, θεωρεί ελληνικά νησιά ως δικά της, μέχρι πριν από μερικούς μήνες κατηγορούσε την Ελλάδα ότι μετατρέπει το Αιγαίο σε νεκροταφείο προσφύγων και άλλα πολλά. Μήπως η ελλαδική κυβέρνηση θεωρεί ότι οι Τούρκοι δεν τα πιστεύουν όλα αυτά και τα λένε επειδή «δεν τους παίζουμε»;

Την απάντηση την έδωσε και πάλι ο Α. Σαμαράς, υπενθυμίζοντας τις τουρκικές ενέργειες στην Αγιά Σοφιά και τη Μονή της Χώρας, όπως επίσης και «τον Ερντογάν να ξαναγράφει τα σχολικά βιβλία στην Τουρκία και να διδάσκει τη νεολαία του για τη ‘‘γαλάζια πατρίδα’’ τους, δηλαδή ελληνικά εδάφη. Τον Ερντογάν να γίνεται ‘‘καλό παιδί’’ στα μάτια της Δύσης, ώστε να πάρει τα F-16. Τις νέες, ευθείες απειλές, του Μπατχτσελί και του Φιντάν, μέχρι και για την Κρήτη. Και ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί που, από τη μια, υποτίθεται, ότι θέλουν να μπουν στην Ευρώπη κι από την άλλη μάς απειλούν μαζί με τη Χαμάς!».

Στο τέλος της ομιλίας του, ο κ. Σαμαράς κάλεσε την ελλαδική κυβέρνηση να «αναθεωρήσει πλήρως την... ‘‘φιλία” με την Τουρκία, καθιστώντας σαφές στην πράξη ότι δεν εκβιαζόμαστε, δεν απειλούμαστε και δεν φοβόμαστε». Προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχει καμία περίπτωση νέας εθνικής υποχώρησης και ταπείνωσης, με “Πρέσπες του Αιγαίου”! Δεν είμαστε ένα ηττημένο έθνος. Είμαστε μια υπερήφανη χώρα με πίστη στην Ελευθερία, με αυταπάρνηση κι εθνική υπερηφάνεια! Οι Έλληνες δεν είμαστε συμβιβασμένο πλήθος, είμαστε Πατριώτες!».

Η σιωπηρή νομιμοποίηση της τουρκικής επεκτατικότητας

Τη σκυτάλη από τον Αντώνη Σαμαρά πήρε ο Κώστας Καραμανλής. Αν και λιγότερο αιχμηρός στις τοποθετήσεις του, αφού παρουσίασε την υφιστάμενη γεωπολιτική πραγματικότητα και δυναμικές του διεθνούς συστήματος, ανέδειξε τη φαυλότητα τις ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής ιδίως όσον αφορά τα εθνικά θέματα αλλά και την εγκληματική κατάληξη που θα έχουν οι χειρισμοί του Μεγάρου Μαξίμου. Η ανάγνωση του κ. Καραμανλή όσον αφορά την αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικής και έκνομης ατζέντας είναι ότι υπάρχει ο κίνδυνος της σιωπηρής «νομιμοποίησης» παράνομων διεκδικήσεων. Αυτό υπονοεί όταν αναφέρει ότι «υφέρπει όμως πάντα ο κίνδυνος, στο όνομα της ύφεσης, των χαμηλών τόνων και των ήρεμων νερών, να δημιουργείται σταδιακά η εντύπωση της αποδοχής της διευρυνόμενης τουρκικής ατζέντας και διεκδικήσεων, άρα βήμα-βήμα της δημιουργίας προηγούμενου. Με άλλα λόγια, η διά της διαχρονικής διολίσθησης έκπτωση πάγιων εθνικών θέσεων που εδράζονται στέρεα επί του Διεθνούς Δικαίου».

Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε και στην Κύπρο, υπό το πρίσμα των ηγεμονικών βλέψεων της Τουρκίας. Όπως είπε, «οι ηγεμονικές βλέψεις της Τουρκίας, η συστηματική επιχείρηση εκ μέρους της διεύρυνσης της ατζέντας, η ευθεία αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας είναι δεδομένες και απροκάλυπτες. Μόνο εθελοτυφλούντες μπορούν να το αμφισβητούν. Η όποια συγκυριακή ύφεση στη ρητορική και τις έμπρακτες προκλήσεις, υπαγορευόμενη από πρόσκαιρες σκοπιμότητες, δεν πρέπει να συσκοτίζει την αλήθεια. Ότι δηλαδή η Τουρκία έχει ξεκάθαρο αναθεωρητικό σχέδιο για την περιοχή και ευθέως απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. Ηγεμονισμός που συν τοις άλλοις αποκαλύπτεται από τη στρατιωτική και όχι μόνο παρουσία της στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο, τη Βόρεια Αφρική αλλά και χώρες των Βαλκανίων».

Ο κ. Καραμανλής έκρουσε, με αυτόν τον τρόπο, τον κώδωνα του κινδύνου όσον αφορά τον «ελλαδοτουρκικό διάλογο», ξεκαθαρίζοντας ότι είναι «αδύνατη και αδιανόητη η σύναψη συνυποσχετικού που θα κρύβει τεχνηέντως και εκ του πονηρού, υπό το πρόσχημα της προσφυγής στο ΔΔ της Χάγης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, την εκχώρηση με ασαφείς και διπλωματικά ευρηματικές διατυπώσεις, δικαιώματος στο ΔΔ να αποφανθεί περί του εύρους των χωρικών υδάτων ή ακόμα και της εδαφικής κυριαρχίας νήσων και βραχονησίδων».