Απάντηση στους δικηγόρους των Τούρκων

Με αφορμή πρόσφατα αόριστα και μονόπλευρα δημοσιεύματα και δηλώσεις πρώην και νυν πολιτικών αξιωματούχων, που αφορούν προκλήσεις και εγκλήματα των Ελλήνων σε βάρος των Τούρκων, κρίνεται σκόπιμο όπως τα πράγματα τοποθετηθούν σε μια ιστορική και χρονολογική διάταξη, χωρίς να παραπλανάται ο λαός και όχι μόνο.

Δυστυχώς, οι εν λόγω δηλώσεις αφορούσαν απομονωμένα χρονολογικά περιστατικά, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου και μετά το 1960 εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πάρα το ότι στις 20/06/1950 ο τότε νέος Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεχμέτ Φουάτ, είχε δηλώσει «για την Τουρκία δεν υφίσταται ζήτημα Κυπριακού».

Στην πράξη θα δούμε πώς τα πράγματα άλλαξαν και διαφοροποιήθηκαν.

Σύμφωνα με τον Βρετανό δημοσιογράφο, Κρίστοφερ Χίτσενς, «είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι πριν το 1955 δεν υπήρχε ιστορικό εσωτερικής κακίας στην Κύπρο», πράγμα που αποδεικνύει ότι τα εγκλήματα αρχίσαν να γίνονται και με βρετανικό δάκτυλο μεσούντος του αγώνα της ΕΟΚΑ.

Ως γνωστόν, με την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. οι Βρετανοί αρχίζαν να πιέζουν τους Τούρκους για την Κύπρο, χωρίς οι πρώτοι να έχουν αρχικά το αποτέλεσμα που περίμεναν, δηλαδή οι Βρετανοί προσπαθούσαν να εξάψουν το ενδιαφέρον των Τούρκων για την Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50, η σοβινιστική τουρκοκυπριακή ηγεσία σε συνεργασία με την κυβέρνηση Μεντερές, ο οποίος ήταν πιστός υπηρέτης των Βρετανών αποικιστών, εργάζονταν προς την κατεύθυνση να διασπάσουν την ενότητα των κατοίκων του νησιού. Το τουρκικό κράτος άρχισε να οργανώνεται και να μεθοδεύει τρόπους ανάκτησης όλης της Κύπρου. Πρώτη ενέργεια της Τουρκίας ήταν η ανάθεση στον καθηγητή Νιχάτ Ερίμ της σύνταξης των εκθέσεών του για έλεγχο όλης της Κύπρου, ενώ αμέσως μετά άρχισε να εκπαιδεύει στην Τουρκία Τ/κ, άνδρες και γυναίκες, προκειμένου ν’ αναλάβουν δράση άμα χρειαστεί.

Η πρώτη οργάνωση του Φαζίλ Κουτσιούκ έγινε υπό την επωνυμία «Η Κύπρος είναι τουρκική» και αργότερα έγινε τίτλος του κόμματός του. Αξίζει να σημειωθεί η σπουδή του ιδίου του Φ. Κουτσιούκ να χαλκεύσει τον Αύγουστο του 1955 την είδηση, περί δήθεν «σχεδιασμού γενοκτονίας των Τ/κ από το κουμμουνιστικό ΑΚΕΛ μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου του», άξιον απορίας γιατί το ΑΚΕΛ το αποσιώπησε.

Ουσιαστικά, με την έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ άρχισε η επίσημη Τουρκία να σχεδιάζει κατά της Κύπρου. Αναλυτικά όλες οι λεπτομέρειες για τις εκπαιδεύσεις, τους εξοπλισμούς, με ονοματεπώνυμα εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων, με ημερομηνίες, χώρους επιβίβασης-αποβίβασης και στρατόπεδα εκπαίδευσης των Τούρκων της Κύπρου, αναφέρονται στο βιβλίο του Τούρκου Συνταγματάρχη Ισμαήλ Τάνσου, με τίτλο «In the reality no one was asleep», που δείχνει ξεκάθαρα ποιες ήταν οι προθέσεις των Τ/κ. Σύμφωνα με τον ίδιο, εκπαιδεύτηκαν 5.000 μαχητές της ΤΜΤ σε Κύπρο και Τουρκία και μεταφέρθηκαν από την Τουρκία όπλα και πυρομαχικά, με στόχο μακροπρόθεσμα τη δημιουργία 10.000 μάχιμων Τ/κ στρατιωτών. Γνωστή η περίπτωση του πλοιαρίου «Ντένις», που ελέγχθηκε και κρατήθηκε από το βρετανικό ναυτικό τον Οκτώβριο του 1959, πριν από τη λήξη δηλαδή του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. και ήταν φορτωμένο με 25 τόνους πυρομαχικά (6 χιλιάδες βόμβες, 500 τυφέκια και ένα εκατομμύριο φυσίγγια). Φυσικά, εκτός από το εν λόγω πλοιάριο, υπήρξαν κι άλλα πολλά, ως επί το πλείστον ψαροκάικα, με τα οποία ο τουρκικός στρατός μετέφερε στην Κύπρο όπλα και πολεμοφόδια από την Τουρκία.

Κατά τη διάρκεια του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. και ενώ σαφέστατα σε προκήρυξη του Διγενή διακηρυσσόταν ότι οι Τούρκοι δεν αποτελούσαν στόχο της οργάνωσης, εντούτοις οι Άγγλοι τούς εργοδοτούσαν ως επικουρικούς αστυνομικούς και τους κατηύθυναν σε τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον αθώων Ελλήνων και δη μαθητών και γυναικών. Να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των Τ/κ επικουρικών ήταν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης ΒΟΛΚΑΝ, που αργότερα μετονομάστηκε σε ΤΜΤ. Η ΤΜΤ ήταν οργανωμένη και στελεχωμένη από Τούρκους αξιωματικούς υπό την καθοδήγηση και οργάνωση του Γραφείου Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) του Τουρκικού Επιτελείου Στρατού. Η αποστολή της ΤΜΤ, η οποία πολύ γρήγορα μετατράπηκε σε μυστικό στρατό στην Κύπρο, ήταν η πρόκληση ανθελληνικών ενεργειών, οχλαγωγιών, δολοφονιών, εμπρησμών και άλλων εγκλημάτων κατά Ε/κ και Τ/κ, έτσι ώστε να αποδειχθεί ότι υπήρχε έχθρα. Πολλοί Τ/κ, που δολοφονήθηκαν από την ΤΜΤ, ήταν υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας και μέλη της ΠΕΟ. Η ΤΜΤ ενεργούσε κατά τρόπον ώστε να αποδοθούν οι δολοφονίες και οι άλλες τρομοκρατικές της ενέργειες σε πολιτικές σκοπιμότητες και να μπει στο στόχαστρο η Ε.Ο.Κ.Α. Ο κατάλογος των δολοφονιών της ΤΜΤ δημοσιεύτηκε την 15η Οκτωβρίου 1955, από την τ/κ εφημερίδα «ΖΑΦΕΡ ΚΙΒΡΙΣΛΙ ΤΟΥΡΚΕΒΙΤΙΡ». Την 30ή Αυγούστου 1957, με τίτλο «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ ΤΩΝ Τ/Κ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ». Αξίζει να σημειωθεί ότι τέσσερεις Τ/κ έχασαν τη ζωή τους από έκρηξη βόμβας που κατασκεύαζαν στην Ομορφίτα.

Το δεύτερο εξάμηνο του 1958, εκτός των εμπρησμών, είχαν δολοφονηθεί από την ΤΜΤ έξι Τ/κ και είχαν πραγματοποιηθεί ακόμα 10 απόπειρες δολοφονίας.

Γνωστή σε όλον τον κόσμο η περίπτωση της σφαγής και αποκεφαλισμού των οκτώ Κοντεμενιωτών από Τ/κ στο χωριό Κιόνελι, η οποία ήταν κατευθυνόμενη από τους Βρετανούς, καθώς είχαν αφήσει τους Ε/κ αβοήθητους στον τουρκικό όχλο. Της σφαγής των Ε/κ στο Κιόνελι προηγήθηκε η τουρκική προβοκάτσια με την τοποθέτηση από ανθρώπους του Ντενκτάς βόμβας στο τουρκικό γραφείο Τύπου, η οποία αποδόθηκε από τους Τούρκους ως επίθεση της Ε.Ο.Κ.Α. Την αλήθεια για το εν λόγω έγκλημα ομολόγησε ο ίδιος ο Ραούφ Ντενκτάς σε συνέντευξή του στο κανάλι «4» της βρετανικής τηλεόρασης το 1984. Υπερηφανευόμενος, μάλιστα, ο εν λόγω τρομοκράτης στον έκπληκτο δημοσιογράφο, πόσο χρήσιμη αποδείχθηκε εκείνη η βόμβα σε τουρκικό στόχο, ώστε να χρησιμοποιήσει τις μάζες των Τ/κ εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου κατά τον Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α.

Αλησμόνητες θα μείνουν οι δηλώσεις και τα γραφόμενα στο βιβλίο του πρώην μέλους της ΤΜΤ και συνεργάτη του Ντενκτάς, Αρίφ Χασάν Ταχσίν: «Όσοι βαδίζουν στον ίδιο δρόμο, δεν μπορούν να φθάσουν σε διαφορετικά σημεία». Στο οποίο καταγράφονται βαρβαρότητες και βιαιότητες από τους Τούρκους κατά των Ελλήνων, ότι θα χρειαστούν πολλοί νεκροί Τούρκοι και ότι με αυτούς θα ακουστεί η φωνή των Τούρκων στο εξωτερικό.

Στη συνέχεια αυτού να μην ξεχνάμε τον τουρκικό όχλο, που επιτέθηκε κατά των κατοίκων του προαστίου Άγιος Λουκάς στη Λευκωσία, καίγοντας την ιστορική εκκλησία, σπίτια και μαγαζιά Ελλήνων διώκοντάς τους βιαίως.

Τα ψεύδη και η προπαγάνδα της Τουρκίας δεν έχουν ούτε αρχή, ούτε τέλος, και ένα άλλο τρανό παράδειγμα είναι η ιστορία της μπανιέρας, όπου δήθεν Ελληνοκύπριοι σκότωσαν μια μητέρα και τα παιδιά της, πνίγοντάς τα στην μπανιερά του σπιτιού τους. Τραβήχτηκαν φωτογραφίες και δημοσιεύθηκαν από τον τουρκικό Τύπο και στο εξωτερικό, με σκοπό την υπόσκαψη του κύρους των Ελλήνων. Την αλήθεια, όμως, ομολόγησε ο ίδιος ο φωτορεπόρτερ Αχμέτ Μπαράν το 1985, όταν ήταν υπεύθυνος του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων «Anatolu», λέγοντας ότι το έγκλημα το έκανε ο σύζυγος της Τουρκάλας, ο οποίος βρισκόταν σε κατάσταση αμόκ, και ότι αυτός ο ίδιος πήρε της φωτογραφίες.

Παραπέμπω τους λαλίστατους ελληνόφωνους και μονόπλευρους δικηγόρους των Τούρκων κατακτητών, όπως πριν μιλήσουν, να μελετήσουν τις ακόλουθες τουρκικές πηγές και συνεντεύξεις Τ/κ:

1. Ismail Tansu “IN REALITY NO ONE WAS ASLEEP, a secret underground organization, with State suppor’’, 2007.
2. Κεμάλ Γιαμάκ (Στρατηγός εα), «Ίχνη που Μείναν στη Σκιά, κι εμείς που Γίναμε Σκιές», 2006.
3. Τη συνέντευξη του Δρος Ιχσάν Αλή στο ΡΙΚ, την 28η Σεπτεμβρίου 1965.
4. Τα απομνημονεύματα του Δρος Ιχσάν Αλή.
5. Το βιβλίο του Τούρκου συγγραφέα Αχμέτ Αλτάν, με τίτλο «Πώς το Κυπριακό Μετατράπηκε σε Εθνική υπόθεση της Τουρκίας – Σεπτεμβριανά και Κυπριακό», 2001.
6. Το Ημερολόγιο του Νιχάτ Ερίμ.
7. Τις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ.

*Συνταγματάρχης ε.α.