The American Dream και οι δικές μας ψευδαισθήσεις

Παρακολουθούμε τις φιλότιμες προσπάθειες της Κυβέρνησης Χριστοδουλίδη για να διευρύνει τους ορίζοντες της εξωτερικής πολιτικής. Σύναψη τριμερών συμφωνιών με χώρες της περιοχής και σύσφιγξη σχέσεων με ΗΠΑ είναι οι άξονες της προσπάθειας αυτής. Καλά κάνει η Κυβέρνηση, αλλά οφείλει να είναι διπλά προσεκτική στα ανοίγματα αυτά. Ας μη βάλει όλα τα αβγά της στο ίδιο καλάθι. Να μην επαναλάβει αυτό που προηγούμενες Κυβερνήσεις έκαναν. Αυτό που θέλουμε να υποδείξουμε είναι να μην τρέφει ψευδαισθήσεις η Κυβέρνηση ότι οι τριμερείς συμφωνίες αποτελούν οποιοδήποτε εχέγγυο ασφάλειας και προστατευτικής ομπρέλας για την Κύπρο. Το ίδιο, πιστεύουμε, ισχύει και για τις ΗΠΑ. Η υπερδύναμη ποτέ δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την Τουρκία. Και οι λόγοι είναι ευνόητοι. Ως εκ τούτου, η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να στρέψει το πρόσωπο από παραδοσιακούς συμμάχους όπως η Κίνα. Το αναμενόμενο ταξίδι του Προέδρου Χριστοδουλίδη στη μεγάλη ασιατική χώρα θα πρέπει να εδραιώσει και να ενισχύσει περαιτέρω τις σχέσεις Κύπρου-Κίνας. Το λέμε και το τονίζουμε, γιατί δεν μπορούμε να προσδεθούμε αποκλειστικά στο αμερικανικό άρμα. Η προϊστορία στις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ είναι γεμάτη με οδυνηρές εμπειρίες. Διαχρονικά οι Αμερικανοί μάς υπέσκαπταν και οικονομικά και πολιτικά. Λίγες στιγμές συμπαράστασης θυμόμαστε. Μάλλον αναξιόπιστοι στάθηκαν έναντί μας. Αλλά και στη διεθνή σκηνή πολλές φορές υπήρξαν ασυνεπείς. Παράδειγμα, η στάση τους έναντι των Κούρδων. Το ίδιο ασυνεπείς αποδείχτηκαν και έναντι της Κούβας. Οι δεσμεύσεις του Προέδρου Ομπάμα προς τη νησιώτικη χώρα έμειναν γράμμα κενό.

Όπως φαίνεται από τα παραδείγματα που παραθέσαμε, αποδεικνύεται ότι ιστορικά οι ΗΠΑ μόνο πιστές και συνεπείς δεν είναι έναντι χωρών που τους προσφέρουν διευκολύνσεις, εξυπηρετήσεις και φιλία. Έτσι μπορεί τα συμφέροντά τους σήμερα να υπαγορεύουν στην Ουάσιγκτον μια φαινομενικά θετική στάση έναντι της Κύπρου, αλλά κανένας δεν εγγυάται ότι αυτό θα συμβαίνει και αύριο. Αν καταφέρει και απογυμνώσει την Κύπρο από φίλους, όπως είναι η Κίνα, θα μείνουμε άθυρμα στα χέρια των Τούρκων. Γιατί, επαναλαμβάνουμε, ότι για τους Αμερικανούς η Τουρκία εξακολουθεί να είναι πολύτιμη, στην εφαρμογή των πολιτικών τους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και στην ευρύτερη περιοχή που περιλαμβάνει τόσο τη Ρωσία όσο και την Κίνα. Η προσδοκία ότι οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν την Τουρκία υπέρ των κυπριακών συμφερόντων μπορεί να μετατραπεί από όραμα σε εφιάλτη. Με αυτά που λέμε, δεν εννοούμε σε καμιά περίπτωση πως πρέπει να έλθουμε σε ρήξη με τους Αμερικανούς. Αντίθετα. Κάθε θετική κίνηση εκ μέρους τους θα βρίσκει τη σθεναρή στάση μας. Και στο πλαίσιο αυτό χαιρετίζουμε και την πρόσφατη επίσκεψη της Υφυπουργού Άμυνας των ΗΠΑ στην Κύπρο και την υπογραφή στρατιωτικής συνεργασίας με τον Υπουργό Άμυνας της Κύπρου. Ελπίζουμε οι επαφές που είχε στη χώρα μας να αποδειχθούν καρποφόρες.

Υ.Γ.: Η 60χρονη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας διανθίζεται από σωρεία σκανδάλων, οικονομικών και άλλων, που στοιχίζουν στον φορολογούμενο εκατοντάδες εκατομμύρια διαχρονικά. Υπήρχε μια κρυφή ελπίδα ότι, με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την είσοδο στον πολιτικό στίβο κάποιων νέων ανθρώπων, θα άλλαζε προς το καλύτερο η κατάσταση. Μόνο που η ελπίδα αυτή αποδείχθηκε φρούδα και γινόμαστε μάρτυρες χειρότερων φαινομένων. Διαφθορά, διαπλοκή, νεποτισμός, ιδιοτέλεια, ατομικισμός, καταλήστευση των δημόσιων ταμείων, και πολλά άλλα φαινόμενα που παραπέμπουν στις τελευταίες μέρες της παρακμάζουσας ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Και με δέος κάθε πατριώτης, κάθε πολίτης που αγαπά αυτόν τον τόπο παρακολουθεί τα διαδραματιζόμενα, αναλογιζόμενος πού μπορεί να φτάσει ο κατήφορος. Η Πολιτεία, οι Αρχές, άλλοι αρμόδιοι φορείς, παρακολουθούν ανήμποροι να αντιδράσουν, αφού εν πολλοίς και δικά τους μέλη συμμετέχουν στο μεγάλο φαγοπότι και συνέβαλαν τα μέγιστα στο να οδηγηθεί ο τόπος στην καταστροφή και ο λαός στην εξαθλίωση. Παρακολουθούμε επώνυμους, πολιτικούς και πολιτειακούς αξιωματούχους, αλλά και συγγενείς τους, να πλουτίζουν αθέμιτα, να προσπορίζονται χρήματα από τα δημόσια ταμεία είτε με τη μορφή μίζας είτε με άλλα τεχνάσματα. Η Πολιτεία δεν έχει μέσα άμυνας και καταστολής και οι επιτήδειοι το εκμεταλλεύονται με αποτέλεσμα να έχουν ξεσαλώσει και να λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα. Το έγκλημα του άσπρου κολάρου βρίσκεται σε πρωτοφανή έξαρση, έχοντας μάλιστα και χειροκροτητές να επευφημούν και να αποθεώνουν τους πρωταγωνιστές. Αντί τιμωρία και απαξίωση, απολαμβάνουν την αναγνώριση και τον έπαινο. Οι υποσχέσεις και οι πομπώδεις λόγοι για τιμωρία και μηδαμινή ανοχή στα φαινόμενα διαφθοράς αποδεικνύονται στάχτη στα μάτια του απλού πολίτη. Ο διορισμός ερευνητικών επιτροπών λειτουργεί αποπροσανατολιστικά. Είτε μονομελείς είτε πολυμελείς είναι οι επιτροπές αυτές.