Απαιτούμε
Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι Ελλάδα και Κύπρος δεν θα ξεμπερδέψουν εύκολα με την τουρκική επεκτατικότητα. Οι τουρκικές προκλήσεις σε όλο το εύρος των σχέσεων με τον ελληνισμό, αποδεικνύουν ότι έχουμε να κάνουμε με εχθρό που συνεχώς θέλει να κερδίζει σε βάρος μας. Στον Έβρο, στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη θάλασσα και στη στεριά η τουρκική βουλιμία διευρύνεται ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Τα τουρκικά πλοία, ερευνητικά και πολεμικά αλωνίζουν ανενόχλητα στις θάλασσες της Κύπρου και της Ελλάδας.
Σε αυτή την κατάσταση η Κύπρος βρίσκεται σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση. Ευρισκόμενη ήδη υπό την μπότα του Αττίλα, μερικά μόνο μίλια από την αχανή και στρατοκρατούμενη Τουρκία, αποτελεί εύκολη λεία για το καθεστώς της Άγκυρας. Μόνη και αβοήθητη η μικρή μας πατρίδα απειλείται καθημερινά με πλήρη κατάληψη. Και τα ερωτήματα του απλού πολίτη προβάλλουν αμείλικτα και δραματικά: Πού είναι οι εγγυήτριες δυνάμεις, Ελλάδα και Βρετανία; Γιατί δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους για προάσπιση και διατήρηση της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Κι αν η στάση της Βρετανίας δεν περιμέναμε να ήταν διαφορετική, τι θα πούμε για τη μητέρα πατρίδα; Γιατί τόση αστοργία; Και πάλι όμως γιατί να περιμένουμε άλλη στάση από την Αθήνα όταν από το στόμα του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών ακούμε περίπου ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε κάθε σκέψη αντίστασης στα επεκτατικά σχέδια των Τούρκων; Οι τελευταίες δηλώσεις του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών προκάλεσαν οργή και απογοήτευση στον κυπριακό ελληνισμό. Προκάλεσαν πτώση του ηθικού και του τελευταίου πολίτη που κάνει πλέον μαύρες σκέψεις για το μέλλον. Και καμιά εκ των υστέρων διευκρίνιση δεν αλλοιώνει την εικόνα. Άλλη έπρεπε να ήταν η στάση του Προέδρου. Αντί να μας μιλά για γενναιόδωρες παροχές στον κατακτητή, όφειλε να θέσει στις προτεραιότητές του το θέμα της άμυνας. Έπρεπε να βρει τρόπους να ανακτήσει τα δισεκατομμύρια που οι πολίτες εδώ και πάνω από πέντε δεκαετίες εισέφεραν για ενίσχυση του ταμείου αμυντικής θωράκισης. Να βρει τα χαμένα χρήματα και να τα διαθέσει για μια ισχυρή αμυντική θωράκιση, για μια αποτελεσματική άμυνα έναντι των επιβουλών του εχθρού. Δεν γίνεται να μας απειλεί ο Τούρκος με αποκεφαλισμό κι εμείς, διευκολύνοντάς τον, να του προσφέρουμε την κεφαλή μας στο πιάτο.
Φτάνουν πια οι απογοητεύσεις. Φτάνουν πια οι εμπαιγμοί και οι απάτες τύπου S-300 για τους οποίους δαπανήσαμε εκατοντάδες εκατομμύρια για να καταλήξουν άχρηστα σιδερικά κάπου στην Κρήτη. Αλήθεια, ποιος και πότε θα μας ενημερώσει για την τύχη του… υπερόπλου αυτού;
Αλλά εδώ κανένας πρόεδρος και καμιά Κυβέρνηση δεν είπαν λέξη για την καταλήστευση χρόνια τώρα των δισεκατομμυρίων της άμυνας. Αυτοί όλοι που πάτησαν πάνω στην Αγία Τράπεζα, που σπατάλησαν τα ιερά χρήματα της άμυνας, σε ένα έγκλημα διαρκείας, οφείλουν να λογοδοτήσουν κι όχι να συμβουλεύουν να παραδοθούμε. Τότε ας διαλύσουν την Εθνική Φρουρά κι ας κηρύξουν την Κύπρο ανοχύρωτη πολιτεία. Τολμούν; Τολμούν να σταθούν ενώπιον του καθρέπτη της ιστορίας και να προτείνουν κάτι τέτοιο; Μεθοδεύουν όμως παρασκηνιακά και υπογείως το ίδιο αποτέλεσμα νομιζόμενοι ότι θα ξεφύγουν από τη νέμεση της ιστορίας.
Δυστυχώς, η ελληνική και η κυπριακή ιστορία, εκτός από ήρωες και υπερήρωες παράγει και ριψάσπιδες και προδότες. Το λέμε με πόνο ψυχής και προειδοποιούμε ότι ο λαός δεν θα ανεχθεί μια νέα προδοσία. Νωπές είναι οι συνέπειες της προδοσίας του 1974. Φτάνει πια. Ο εχθρός είναι όχι προ των πυλών, αλλά εντός των τειχών. Άλλη μια υποχώρηση και το τέλος θα φτάσει. Απαιτούμε και από τη Λευκωσία και από την Αθήνα να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσουν την τουρκική βουλιμία και επιθετικότητα δυναμικά. Μόνο έτσι έχουμε ελπίδα σωτηρίας κι όχι θωπεύοντας τον εχθρό και ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του.
Υ.Γ.: Οι τελευταίες εξελίξεις και συζητήσεις και τον ρόλο και τις διασυνδέσεις δικηγορικών γραφείων, κομμάτων, ηγεσίας και άλλων παραγόντων επιβεβαίωσαν με πανηγυρικό τρόπο ότι η κυπριακή κοινωνία νοσεί βαρύτατα. Κατά τρόπο αποκαλυπτικό και εντυπωσιακό ο κυπριακός λαός έγινε μάρτυρας των δειγμάτων σήψης και διαφθοράς που μαστίζει τον τόπο. Είδε θεματοφύλακες θεσμών και πολιτειακούς αξιωματούχους να ξεγυμνώνονται. Αντιλήφθηκε ότι όλοι αυτοί οι ταγοί, άλλοι εκλελεγμένοι και άλλοι διορισμένοι, άλλο σκοπό από τον πλουτισμό δεν έχουν. Τα περί προσφοράς και υπηρεσία του λαού δεν είναι τίποτε άλλο παρά φούμαρα. Ο λαός απογοητευμένος παρατηρεί τη συνεχή κατρακύλα και την ακατάσχετη απομύζηση του ιδρώτα του. Ούτε η δεινή οικονομική κατάσταση της πλειοψηφίας του λαού, ούτε το συνεχές ρεύμα μετανάστευσης των νέων μας κατάφεραν να συγκινήσουν τους ταγούς. Επιμένουν να συμπεριφέρονται και να ενεργούν όπως έχουν μάθει όλες τις προηγούμενες δεκαετίες. Να πλουτίζουν με κάθε θεμιτό και κυρίως αθέμιτο τρόπο. Μίζες και δωροδοκίες είναι στην ημερήσια διάταξη.
