Η επερχόμενη κρίση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας
Η Ανατολική Μεσόγειος και η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής βρίσκονται στο επίκεντρο γεωπολιτικών εντάσεων, με την Τουρκία και το Ισραήλ να αναδεικνύονται ως δύο βασικοί παίκτες με αντικρουόμενα συμφέροντα. Η αυξανόμενη στρατιωτική παρουσία, οι περιφερειακές φιλοδοξίες, και η ανάγκη πρόσβασης σε φυσικούς πόρους έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια ενδεχόμενη σύγκρουση μεταξύ των δύο κρατών.
Οι τελευταίες ακραίες εξτρεμιστικές δηλώσεις και τοποθετήσεις των πολιτικών συμμάχων αλλά και της οικογένειας Ερντογάν, μετρούν την στήριξη του εσωτερικού μετώπου στις “κρυφές” αλλά και δημόσιες δηλώσεις τούρκων επισήμων για τις βλέψεις της Τουρκίας στην περιοχή. Επίσης η κυβερνητική πολιτική που κτίζει την νοοτροπία της “Γαλάζιας Πατρίδας” και των “Γαλάζιων Ουρανών” – εις βάρος των χωρών της περιοχής, βλέπε Κύπρος, Ελλάδα, Ισραήλ, Συρία, κτλ. - στα σχολεία από τη δημοτική ηλικία, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια και ψευδαισθήσεις για τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των Τούρκων. Κτίζουν τους Τούρκους της αύριον που μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία όχι μόνο θα αναστηθεί αλλά και οι γειτονικές χώρες ούτε λίγο ούτε πολύ τους ανήκουν!!!!!.
Το μόνο ανάχωμα που ορθώνεται μπροστά από τον Τουρκικό Νεοθωμανισμό είναι το Ισραήλ!!!! Αυτό είναι το μοναδικό σοβαρό, ικανό αλλά και ταυτόχρονα αποφασισμένο κράτος να σταθεί μπροστά από την Τουρκία, προστατεύοντας τα στρατηγικά συμφέροντά του στην περιοχή και διασφαλίζοντας την επιβίωσή του και την ευημερία του. Οι υπόλοιπες επηρεαζόμενες άμεσα χώρες της περιοχής όπως Κύπρος και Ελλάδα ζουν στην σφαίρα του εξευμενισμού της Τουρκίας, γεγονός που εξελικτικά θα τους οδηγήσει στο στόμα του “λύκου” και της υποδούλωσης με τον ένα ή άλλο τρόπο στην Τουρκία.
Η Αίγυπτος, μία εν δυνάμει υποψήφια “περιφερειακή δύναμη” παραμένει σιωπηλή και εν μέρει αποστασιοποιημένη από την κρίση. Επιφυλακτική και “αδύναμη” ίσως λόγω του θρησκευτικού προφίλ που την περιγράφει αλλά και του γεγονότος ότι η Τουρκία προσεκτικά δεν την έχει “στοχοποιήσει” επί του παρόντος, προσβλέποντας σταδιακά σε ένα θρησκευτικό-πολιτικό έλεγχο της χώρας μέσα στα πλαίσια μιας θρησκευτική κατάληψης της χώρας όπως στο παρελθόν με του Αδελφούς Μουσουλμάνους και την Ισλαμική Άνοιξη. Η Αίγυπτος επίσης δεν επιθυμεί την διασάλευση της σταθερότητας, ηρεμίας, των καλών σχέσεων και συνεργασιών που έχει αναπτύξει με το Ισραήλ, γεγονός που την άφησε ανεπηρέαστή και μακριά από πολέμους για αρκετά χρόνια τώρα.
Η Επέκταση της Τουρκίας και οι Στρατιωτικές Επεμβάσεις
Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει επιδείξει μια έντονη εξωτερική πολιτική, συνοδευόμενη από στρατιωτικές επεμβάσεις και δράσεις που επηρεάζουν σημαντικά την περιφερειακή σταθερότητα. Ενδεικτικά παραδείγματα περιλαμβάνουν:
* Αρμενία - Η στρατιωτική υποστήριξη του Αζερμπαϊτζάν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ δείχνει την πρόθεση της Τουρκίας να επηρεάζει στρατηγικά σημεία στην Καυκασία.
v Κύπρος - Η συνεχιζόμενη κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου από το 1974 παραμένει αγκάθι στις σχέσεις της Τουρκίας με τη διεθνή κοινότητα, με την Άγκυρα να εντείνει την παρουσία της μέσω παράνομων γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.
* Κουρδιστάν και Συρία - Η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει επανειλημμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια σε κουρδικές δυνάμεις στη βόρεια Συρία και το Ιράκ, συχνά αγνοώντας την κυριαρχία των κρατών αυτών.
* Λιβύη - Η Τουρκία έχει υποστηρίξει την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA), στέλνοντας στρατεύματα και εξοπλισμό, με στόχο την επέκταση της επιρροής της στη Βόρεια Αφρική και τη Μεσόγειο.
Οι επεμβάσεις αυτές, πέρα από την παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων κρατών, καταδεικνύουν τη στρατηγική της Τουρκίας να ενισχύσει τον ρόλο της ως περιφερειακή δύναμη.
Η Σημασία της Συρίας στον Τουρκικό Σχεδιασμό
Η Συρία κατέχει κεντρική θέση στον σχεδιασμό της Τουρκίας για δύο κύριους λόγους: τη γεωπολιτική της θέση ως διάδρομος για τη διακομιδή φυσικού αερίου και τη στρατηγική της σημασία για την ενίσχυση της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή.
- Διακομιδή Φυσικού Αερίου από το Κατάρ - Η Συρία αποτελεί κρίσιμο διάδρομο για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το Κατάρ προς την Τουρκία και ακολούθως στην Ευρώπη. Ένα τέτοιο έργο θα παρείχε στην Τουρκία ενεργειακή ασφάλεια και θα ενίσχυε τον ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου, μειώνοντας την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η άρνηση της Συρίας να συνεργαστεί με τα τουρκικά σχέδια αποτέλεσε έναν από τους παράγοντες που οδήγησαν στην τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στη συριακή κρίση.
- Στρατιωτική Παρουσία και Βάσεις - Η διατήρηση τουρκικών στρατιωτικών βάσεων στο συριακό έδαφος επιτρέπει στην Τουρκία να ελέγχει σημαντικές περιοχές κοντά στα ισραηλινά σύνορα. Αυτό δημιουργεί ανησυχίες για το Ισραήλ, καθώς ενισχύεται η δυνατότητα της Τουρκίας να υποστηρίξει εχθρικές προς το Ισραήλ δυνάμεις, όπως η Χαμάς. Παράλληλα, η παρουσία τουρκικού στρατού στη Συρία περιπλέκει τις προσπάθειες του Ισραήλ για σταθερότητα στην περιοχή και ενισχύει τον ανταγωνισμό μεταξύ των δύο χωρών.
Η στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία, σε συνδυασμό με την υποστήριξη ένοπλων ομάδων, έχει οδηγήσει σε σοβαρές ανθρωπιστικές κρίσεις, υπονομεύοντας τη διεθνή εμπιστοσύνη προς την Τουρκία.
Η Διεκδίκηση Φυσικών Πόρων και η Αλλαγή Ισορροπιών
Η Τουρκία, αντιμετωπίζοντας ελλείψεις σε κρίσιμους φυσικούς πόρους όπως φυσικό αέριο, νερό και πετρέλαιο, επιδιώκει να εξασφαλίσει την ενεργειακή της ασφάλεια μέσω επεκτατικών πολιτικών. Η παραβίαση των διεθνών συμφωνιών, όπως η αλλαγή του ρου του Ευφράτη ποταμού, έχει δημιουργήσει προβλήματα στις γειτονικές χώρες, επηρεάζοντας αρνητικά τον τοπικό πληθυσμό και το περιβάλλον.
Παράλληλα, η στρατηγική της για "υποκλοπή" φυσικών πόρων περιλαμβάνει παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και την αμφισβήτηση της ελληνικής και αιγυπτιακής υφαλοκρηπίδας. Η εξαγγελία της "Γαλάζιας Πατρίδας" (Mavi Vatan), η οποία περιλαμβάνει τη διεκδίκηση τεράστιων θαλάσσιων περιοχών, και το πρόσφατο δόγμα "Γαλάζιοι Ουρανοί" για την αεροπορική κυριαρχία, αντικατοπτρίζουν την πρόθεση της Τουρκίας να εδραιώσει την επιρροή της σε ζωτικής σημασίας ενεργειακές οδούς και στρατηγικά σημεία.
Εργαλειοποίηση του Προσφυγικού και Υποστήριξη Τρομοκρατικών Οργανώσεων
Η Τουρκία έχει επανειλημμένα χρησιμοποιήσει το προσφυγικό ως μέσο πίεσης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, απειλώντας να ανοίξει τα σύνορα και να επιτρέψει τη μαζική μετακίνηση μεταναστών. Αυτή η πολιτική έχει δημιουργήσει σοβαρές εντάσεις με χώρες της ΕΕ, εντείνοντας τις ανησυχίες για την περιφερειακή ασφάλεια. Επιπλέον, η φιλοξενία και ενίσχυση τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως η Χαμάς και άλλες ακραίες ισλαμιστικές ομάδες, έχει αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή και έχει προκαλέσει διπλωματικές αντιδράσεις.
Η Ανάδειξη της Τουρκίας ως Εκπροσώπου του Ισλαμικού Κόσμου
Η Τουρκία, υπό την ηγεσία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιδιώκει να αναδειχθεί ως ο κύριος εκπρόσωπος του Ισλαμικού κόσμου. Με κινήσεις όπως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και η υποστήριξη ακραίων ισλαμιστικών ομάδων, η Τουρκία προσπαθεί να ενισχύσει την επιρροή της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Κεντρική Ασία. Ωστόσο, οι ενέργειες αυτές έχουν προκαλέσει ανησυχία σε γειτονικές χώρες, καθώς και σε δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Σύγκρουση με το Ισραήλ
Η αναπόφευκτη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ αφορά κυρίως τον έλεγχο ενεργειακών πόρων και τη στρατηγική κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο. Η προσέγγιση της Τουρκίας με την Παλαιστινιακή Αρχή και η υποστήριξή της στη Χαμάς έχει προκαλέσει την αντίδραση του Ισραήλ. Ταυτόχρονα, οι κινήσεις της Τουρκίας στη Λιβύη και η προσπάθεια επέκτασης της επιρροής της στη Μεσόγειο συγκρούονται.
