Όνειρα θερινής νυκτός…

Ξανά και ξανά ή ίδια ιστορία. Η ίδια ψευδαίσθηση. Είπε, λοιπόν, ο Πρόεδρος στο διάγγελμά του της 1ης Οκτωβρίου, ότι υπάρχει παράθυρο ευκαιρίας στο Κυπριακό. Πού το είδε; Η Τουρκία όχι μόνο επιμένει στη λύση των δύο κρατών, αλλά ενισχύει τα κατεχόμενα συνεχώς. Θεωρεί την Κύπρο ως το δικό της αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Με ποια συνταγή θ’ αποχωρήσει ο Αττίλας; Με αυτήν του εξευμενισμού; Ή με εκείνην της διχοτομικής ομοσπονδίας;

Ποιο είναι, τελικά, το παράθυρο ευκαιρίας; Ακόμη και οι προσδοκίες των προηγούμενων ετών μπάζουν νερά. Διότι, ποια είναι η πραγματικότητα; Ο Πρόεδρος συμπλέει με τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Αμφότεροι προέβαλλαν την πολιτική των «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο. Και τον ισχυρισμό ότι η επίλυση των Ελλαδοτουρκικών θα βοηθήσει το Κυπριακό. Τώρα που ο Ερντογάν προκαλεί φουρτούνες κινδυνεύουν ή όχι να βουλιάξουν μαζί με την πολιτική τους και την αδικαιολόγητη αισιοδοξία τους, την οποία συνεχίζει να εκφράζει ο Πρόεδρος; Σε σημείο, μάλιστα, που διερωτάται ο κάθε νοήμων πολίτης: Καλά, δεν βλέπει τι συμβαίνει γύρω του; Ή μας εμπαίζει;

Ό,τι και αν συμβαίνει με τον Πρόεδρο, η ουσία είναι απλή: Το σχέδιο Α τον έχει εγκλωβίσει μεταξύ δύο τουρκικών λύσεων. Η μία είναι η υφιστάμενη, δηλαδή των δύο κρατών, και η άλλη η προηγούμενη της ομοσπονδίας. Πανηγύριζε, μάλιστα, επειδή ο ΓΓ του ΟΗΕ τού είπε πως συμφωνεί να επιστρέψουν στο Κραν Μοντανά. Ερώτημα: Ήταν ή όχι Υπουργός Εξωτερικών του Προέδρου Αναστασιάδη; Κατέρρευσαν ή όχι οι συνομιλίες επειδή, όπως πολλάκις μάς εξήγησαν, οδηγούσαν σε διχοτόμηση; Τι το θετικό συνέβη από τότε, για να είμαστε σήμερα αισιόδοξοι; Μήπως αποδυναμώθηκε η Τουρκία; Ή μήπως έγινε διαλλακτικότερη; Πέτυχε, τελικά, η πολιτική των δώρων προς την Άγκυρα χωρίς αντίδωρα ή υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι, αν χάσει ο Τατάρ και έρθει ο Ερχιουρμάν στα κατεχόμενα, θα σπεύσει ταχέως στην Πενταμερή για να υπογράψει την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων, καθώς και την κατάργηση των εγγυήσεων; Ακόμη και αν θέλει, δεν μπορεί. Κουμάντο κάνει ο Σουλτάνος, τον οποίο οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης καλόπιαναν με τη «διπλωματία των καφέδων». Και αυτός, αφού τους άφησε να τον αποκαθάρουν, συνεχίζει τον δικό του οθωμανικό αμανέ. Θέλει ολόκληρη την Κύπρο και την Ελλάδα βιλαέτι της αυτοκρατορίας του. Πού στηρίζει, λοιπόν, την αισιοδοξία του ο Πρόεδρος; Για ποιο παράθυρο ευκαιρίας μιλά; Όνειρα θερινής νυκτός. Ελπίζουμε, δε, να μη γίνουν εφιάλτες…