Με κράνος τα παιδιά μας στα σχολεία;
Δηλαδή πώς πρέπει να στέλνουμε πια τα παιδιά μας στα σχολεία; Με κράνος και μεταλλικό θώρακα; Και εκτός από τα κανονικά φροντιστήρια να πληρώνουμε και έξτρα μαθήματα για να μαθαίνουν καράτε για αυτοπροστασία; Ε, μα εδώ που φθάσαμε, ποια άλλη πρακτική λύση υπάρχει, αφού όσοι έχουν την ευθύνη να παρέχουν προστασία στα παιδιά μας είτε δεν την ασκούν είτε δεν την αναλαμβάνουν.
Τα τελευταία περιστατικά στο Γυμνάσιο Αγλαντζιάς, με τις βίαιες επιθέσεις Σύρων εξωσχολικών εναντίον ανήλικου μαθητή και του πατέρα του, που πήγε να ζητήσει τον λόγο, δείχνουν ότι όντως η κατάσταση έχει ξεφύγει. Το θράσος των εξωσχολικών έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής. Διότι χρειάζεται μεγάλο θράσος για να εισβάλεις απρόσκλητος σε σχολικό χώρο και ν’ αρχίσεις να δέρνεις σαν να είσαι συριακό αντίγραφο του Μπρους Λι. Και όχι μόνο μεγάλο θράσος, αλλά και πρωτοφανής αγνωμοσύνη προς τη χώρα που σε φιλοξενεί και παντελής έλλειψη σεβασμού προς τους πολίτες της. Αν θέλεις να κάνεις τον νταή, να πας στη χώρα σου να τον κάνεις. Ο πόλεμος εκεί έχει τελειώσει και οι «πελλοκυπραίοι» δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν για σένα και να τους φτύνεις κι από πάνω.
Διευκρινίζουμε ότι δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τους νομοταγείς Σύρους, που έχουν ενσωματωθεί στην κυπριακή κοινωνία, εργάζονται νούσιμα και προκομμένα, όπως θα έλεγε και ο Κουλίας, αποφεύγουν τις παρανομίες και γενικά ζουν αξιοπρεπώς ανάμεσά μας.
Την ίδια ώρα πρέπει ν’ αναδειχθούν και οι ελλείψεις που παρουσιάζονται στα σχολεία, όπου δεν υπάρχουν κάμερες ασφαλείας, παρατηρούνται κενά στις περιφράξεις που επιτρέπουν την εύκολη είσοδο εξωσχολικών και πολλά άλλα. Θα πρέπει να δοθεί και σ’ αυτά επείγουσα προτεραιότητα.
Αλλά και οι γονείς πρέπει να κινητοποιηθούν δυναμικά, γιατί μιλάμε για την ασφάλεια των παιδιών τους, που δεν κινδυνεύουν μόνον από συμμορίες αλλοδαπών (και ημεδαπών), αλλά και από διακινητές ναρκωτικών!
Πριν από κάποια χρόνια είχαμε την έντονη έφεση να επιδιώκουμε να στέλνουμε τα παιδιά μας σε σχολεία «υψηλού επιπέδου». Σήμερα δεν είναι αυτό το κριτήριο. Το κριτήριο είναι να αποφύγεις να στείλεις το παιδί σου σε σχολείο... «υψηλού κινδύνου»!
Είναι τραγικό, αλλά δυστυχώς αληθινό. Κάποια σχολεία τα επισκέπτονται συχνότερα οι... αστυνομικοί επιθεωρητές παρά οι επιθεωρητές μέσης εκπαίδευσης.
ΜΠΟΞΕΡ