Ελλάδα - Κύπρος και το ηλεκτρικό καλώδιο

Πάντα πίστευα και πιστεύω πως οι σχέσεις Αθηνών-Λευκωσίας πρέπει να τίθενται υπεράνω της όποιας σκοπιμότητας. Ελλάδα και Κύπρος σίγουρα αποτελούν δύο ξεχωριστά κράτη, ο Ελληνισμός όμως ήταν, είναι και θα είναι στους αιώνες των αιώνων, ένας, κοινός και αδιαίρετος. Ελλάδα και Κύπρος είναι σαν δυο σταγόνες βροχές που κυλούν σε έναν τόπο αγιασμένο από τον Θεό και ματωμένο από τις πολλές και ατελείωτες δοκιμασίες.

Οι σχέσεις Ελλάδας-Κύπρου, πέρα από τη σύγχρονη πολιτική συνεργασία, χαρακτηρίζονται από ισχυρούς δεσμούς και κοινούς στόχους και έχουν βαθιές ιστορικές ρίζες, όπως αποδεικνύεται από την κοινή αρχαία πολιτιστική κληρονομιά και τη στενή σύνδεση σε όλους τους τομείς. Είναι σχέσεις διαχρονικές, ιστορικές και αδελφικές γι' αυτό και Αθήνα και Λευκωσία είναι «καταδικασμένες», ό,τι και να συμβαίνει, να συναποφασίζουν και να συμπορεύονται.

Είναι καταστροφικό και εγκληματικό τα δύο κράτη του Ελληνισμού να ερίζουν (και μάλιστα δημοσίως) προσπαθώντας να δικαιολογήσουν στάσεις και συμπεριφορές που έχουν να κάνουν με τη χάραξη της εθνικής στρατηγικής του Ελληνισμού και την ενίσχυση της θέσης μας στο διεθνές γεωστρατηγικό περιβάλλον στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και ευρύτερα. Για όσους ενδεχομένως το αγνοούν ή το ξέχασαν ή κάνουν πως το ξέχασαν (και είναι πάρα πολλοί, δυστυχώς), θυμίζω ότι η Τουρκία κατέχει παράνομα με την ισχύ των όπλων και την ανοχή της διεθνούς Κοινότητας, μεγάλο τμήμα της κυπριακής επικράτειας και αμφισβητεί την κυριαρχία των νησιών και των βραχονησίδων στο Αιγαίο μας… Και για την de-facto διχοτόμηση της Κύπρου φταίμε κι εμείς, δεν φταίνε μόνο οι άλλοι.

Και μιας και κάνουμε σήμερα αναφορά για τους λόγους που η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου δεν προχώρησε, δυο κουβέντες ακόμα σταράτες και ξάστερες. Οι απειλές της Άγκυρας είναι που δεν μας άφησαν να προχωρήσουμε. Προφάσεις εν αμαρτίαις είναι όλα τα υπόλοιπα. Και δεν φταίει ούτε ο Μάκης Κεραυνός (ο πιο σοβαρός κατά την άποψή μου υπουργός της κυπριακής Κυβέρνησης), ούτε όλοι εκείνοι που προσπαθούν να νοικοκυρέψουν την όλη κατάσταση, βάζοντας κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Ας μην πετάμε την μπάλα στην εξέδρα, λοιπόν. Τα δύο κέντρα του Ελληνισμού επιβάλλεται να προχωρήσουν συντονισμένα και γρήγορα. Η ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου-Ελλάδας είναι ένα έργο κομβικής σημασίας, που θα συμβάλει στην ασφάλεια και θα τερματίσει πρωτίστως την ενεργειακή απομόνωση της Κύπρου, ενώ θα ενισχύσει συνολικώς τον Ελληνισμό και τις περιφερειακές συνεργασίες. Το έργο αυτό μας φέρνει και πιο κοντά στο Ισραήλ και ευρύτερα στον χώρο της Μέσης Ανατολής, καθώς αποτελεί κοινό εγχείρημα Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ.

Καιρός να σοβαρευτούμε, λοιπόν. Πάνω και πρώτα απ’ όλα το εθνικό συμφέρον και ύστερα όλα τα υπόλοιπα.

Υστερόγραφο: Ανοίγει, μας είπαν, «παράθυρο» για εμπλοκή και των Ηνωμένων Πολιτειών στο έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου, καλοδεχούμενες και όλες οι συνεργασίες. Αρκεί να εδράζονται σε στέρεες βάσεις επ’ ωφελεία όλων μας.

*Ακαδημαϊκός - Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού

av.avgoustiνοs@gimail.com