Έτσι ενισχύεται και η… ππαραπαιδεία!

Με αφορμή όλα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες γύρω από το θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, δίνεται η ευκαιρία να δούμε συνολικά τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Να μη μείνουμε προσκολλημένοι στην αξιολόγηση και να αγνοήσουμε τις άλλες παραμέτρους, η βασικότερη από τις οποίες είναι και οι χαμηλές επιδόσεις των μαθητών μας. Δεν υποστηρίζουμε ότι φταίνε μόνον οι εκπαιδευτικοί γι’ αυτήν την εικόνα, αλλά σίγουρα έχουν και αυτοί τις ευθύνες τους.

Δικαίως ή αδίκως, αυτήν την ώρα υπάρχει ένα αρνητικό κλίμα στην κοινωνία απέναντι στους εκπαιδευτικούς, κάτι που πρέπει να προβληματίσει τους ίδιους. Ναι, αρκετά από τα αιτήματά τους είναι δικαιολογημένα, αλλά με τον τρόπο που τα προωθούν, ομηροποιώντας τα παιδιά στις διεκδικήσεις τους, χάνουν το δίκιο τους.

Και δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και μιαν άλλη σημαντική παράμετρο, εκείνην της παραπαιδείας ως απότοκο των ελλείψεων στο δημόσιο σχολείο.

Το εκπληκτικό είναι ότι δεν καταφεύγουν μόνον οι μαθητές στην παραπαιδεία. Όπως άκουσα σε κάποια συζήτηση σε τηλεοπτικό σταθμό, ακόμα και εκπαιδευτικοί που επιδιώκουν διορισμό και παρακάθονται σε εξετάσεις, καταφεύγουν κι αυτοί σε φροντιστήρια, τα οποία ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.

Είναι όντως πάρα πολλά τα εκατομμύρια που δαπανώνται για την παραπαιδεία. Με βάση αυτό το δεδομένο και ύστερα από γλωσσολογική μελέτη, κατέληξα στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η λέξη παραπαιδεία είναι σύνθετη από τις λέξεις... ππαράς και παιδεία, οπότε θα ήταν καλύτερα να γράφεται ως… ππαραπαιδεία.

Η θεραπεία για την αντιμετώπιση της ππαραπαιδείας είναι να υπάρξει αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στο δημόσιο σχολείο και εκσυγχρονισμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Αλλά γι’ αυτόν τον εκσυγχρονισμό πρέπει να επιδείξουν καλή θέληση και διάθεση για συμβιβασμούς όλοι οι εμπλεκόμενοι.

Και το λέω αυτό επειδή ακούω τις εκπαιδευτικές οργανώσεις να απειλούν με πιθανή κλιμάκωση των απεργιακών μέτρων αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Αλλά θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί, που διεκδικούν δυναμικά την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, να μας πουν τι γίνεται και με τα αιτήματα... των μαθητών να μάθουν γράμματα!

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν «αργία μήτηρ πάσης κακίας». Εγώ θα έλεγα «αργία μήτηρ πάσης κακίας και… απεργία μήτηρ πάσης αμαθείας»!

Πάντως, εάν πράγματι προχωρήσουν σε νέες απεργιακές κινητοποιήσεις οι εκπαιδευτικοί, λυπούμαι αλλά δεν θα αντέξω και θα αναφωνήσω: «Αιδώς... απεργείοι»!

ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ