Μέχρι αποδείξεως του εναντίον ή του εναντίου;

Είναι σύνηθες να ακούμε τη φράση «αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίον». Την ακούμε από δημοσιογράφους σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, από δικηγόρους και άλλους επαγγελματίες, τη διαβάζουμε σε εφημερίδες. Η φράση αποτελεί θεμελιώδη αρχή του Δικαίου και σημαίνει ότι ένας κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του. Ποια, όμως, από τις δύο εκδοχές είναι η ορθή γραμματικά, ή μήπως ισχύουν και οι δύο;

Το εναντίον ως επίρρημα έχει την έννοια τού κατά και συντάσσεται με γενική. Έχει επίσης την έννοια τού απέναντι:

• Πολεμώ εναντίον του εχθρού.
• Ρίξαμε βλήματα εναντίον του πολεμικού πλοίου.
• Αγωνίζομαι εναντίον όλων.
• Στέκομαι εναντίον τέτοιων ακραίων απόψεων.
• Ασκείται πίεση εναντίον της κυβέρνησης.

Από το επίθετο της καθαρεύουσας ενάντιος σχηματίστηκε στη δημοτική και ο επιρρηματικός τύπος ενάντια, που δεν συντάσσεται με γενική:

• Ενάντια στην αδικία.
• Ενάντια στον εχθρό.
• Ενάντια στους αντιπάλους.

Ο εναντίος και ενάντιος (σπανιότερος τύπος στον πεζό λόγο), η εναντία/ενάντια-το εναντίον/ενάντιον (επίθετο λόγιο), που σημαίνει ο αντίθετος, η αντίθετη, το αντίθετο, ο αντιμέτωπος, ο απέναντι, ο αντικρινός, το ανάποδο, κλίνεται κανονικά: Ο εναντίος, του εναντίου, η ενάντια, της εναντίας, το εναντίον, του εναντίου. Επομένως, στην υπό αναφορά φράση, το του εναντίου (δηλαδή του αντιθέτου) είναι γενική πτώση του εναντίον. Συνεπώς, λέμε και γράφουμε «μέχρι (ς) αποδείξεως του εναντίου» και όχι του εναντίον.