Γιατί θέλουν με τόσο πάθος τις διαδηλώσεις;
Ομολογώ ότι δεν μου έκανε έκπληξη η εμμονή και το πάθος με το οποίο το ΑΚΕΛ επιδιώκει πλήρη κατάργηση της νομοθεσίας για ρύθμιση του θέματος των διαδηλώσεων, η οποία μόλις πριν από μερικούς μήνες ψηφίστηκε από τη Βουλή.
Εδώ που τα λέμε, οι διαδηλώσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιδεολογίας και της δράσης της Αριστεράς. Αν τους τις στερήσεις, είναι σαν να τους κόβεις το οξυγόνο.
Η Αριστερά έχει τις ρίζες της σε κοινωνικά κινήματα, συνδικάτα και διεκδικήσεις «από τα κάτω», οι δε διαδηλώσεις θεωρούνται οργανικό κομμάτι της πολιτικής της έκφρασης.
Καθιερωμένη είναι η χρήση από την Αριστερά παρωχημένων και απλοϊκών συνθημάτων, που είναι γνωστά σαν «τσιτάτα», και επαναλαμβάνονται χωρίς ουσιαστικό νόημα. Είναι συνθήματα που τα άκουγες και πριν από είκοσι και πριν από τριάντα και πριν από πενήντα χρόνια, αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου, όπως αναλλοίωτες είναι και οι βασικές πολιτικές του ΑΚΕΛ, που είναι βαθιά ριζωμένες στο κομμουνιστικό παρελθόν.
Συνήθως οι διαδηλώσεις και οι μαζικές κινητοποιήσεις από την Αριστερά έχουν στερεότυπη και «καλουπωμένη» μορφή. Μεγάλα πανό που τα κρατούν σε έκταση αυτοί που προπορεύονται, κόκκινα λάβαρα, πλακάτ με συνθήματα του τύπου «Κάτω τα χέρια από…», ταμπούρλα, ντουντούκες με προσυμφωνημένα ρυθμικά συνθήματα για να φωνάζουν οι διαδηλωτές, όπως το κλασικό «Ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός» και τα λοιπά.
Οι διαδηλώσεις και οι πορείες, ακόμα και οι συναυλίες στρατευμένων καλλιτεχνών, στην ουσία αποτελούν πεπαλαιωμένα «εργαλεία» που επιμένει να χρησιμοποιεί η Αριστερά, για να καλύψει την έλλειψη σύγχρονου πολιτικού λόγου και ουσιαστικών προτάσεων για τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.
Εν πάση περιπτώσει, το ΑΚΕΛ έχει κάθε δικαίωμα να κατεβαίνει με τις ντουντούκες στους δρόμους, για να προβάλει (ή και να επιβάλει) τις απόψεις του.
Το θέμα δεν είναι οι διαδηλώσεις του κόμματος της Αριστεράς, αλλά οι διαδηλώσεις των κουκουλοφόρων και άλλων δήθεν αντιεξουσιαστών και οι πορείες βίας των χούλιγκαν, τις οποίες επιχειρεί να αντιμετωπίσει η νέα νομοθεσία, την οποία το ΑΚΕΛ θέλει ν’ ακυρώσει πλήρως.
Αυτήν την ώρα συζητούνται κάποιες τροποποιήσεις στη νομοθεσία, ώστε να συμβαδίζει με υποδείξεις του ΟΑΣΕ, με πρωτοβουλία της Ειρήνης Χαραλαμπίδου. Εντάξει, ας γίνουν τροποποιήσεις, αλλά να προσέξουμε μήπως τελικά καταφέρουμε να ξεδοντιάσουμε τον νόμο και δώσουμε τα δόντια στους κουκουλοφόρους, για να δαγκώνουν περισσότερο…
ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ
