Στα τουρκικά βράχια…
Ο Πρόεδρος Τραμπ φέρνει τα πάνω κάτω στο διεθνές σύστημα. Θα επιβάλει τη δική του τάξη πραγμάτων ή θα φέρει μια νέα αταξία, χειρότερη από την υφιστάμενη; Η μεν ΕΕ είναι αποσβολωμένη, χωρίς να ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Η Τουρκία, όμως, γνωρίζει τι της γίνεται. Προχωρεί ακάθεκτη στο όραμα του νεο-οθωμανισμού. Σε αντίθεση οι ηγεσίες Αθηνών και Λευκωσίας κινδυνεύουν να πνιγούν στην πολιτική των ήρεμων νερών του Αιγαίου, τραβώντας μαζί τους στον βυθό και την Κύπρο.
Ενώ το διεθνές σύστημα συγκλονίζεται από τις ριζοσπαστικές απόψεις του Προέδρου Τραμπ και η Μέση Ανατολή αποτελεί διαρκές ηφαίστειο, η Κυβέρνηση γίνεται ιχνηλάτης του χρεοκοπημένου «σχεδίου Α» και η Βουλή αποφάσισε, επιτέλους, να συζητήσει το Κυπριακό στην Ολομέλεια, στις 27 του μήνα. Φτάνει να μην εξελιχθεί σε φιάσκο. Διότι, διψά μεν ο πολίτης να μάθει, αλλά το ερώτημα είναι εάν θα τον διαφωτίσουν ή εάν θα συνεχίσουν να τον εμπαίζουν. Θα του εξηγήσουν τα κόμματα ποιες είναι οι θέσεις τους, πού συμφωνούν και πού διαφωνούν και ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές; Θα διευκρινίσουν τι εννοούν όταν αναφέρονται σε ομοσπονδία και πώς μια πάγια τουρκική θέση γίνεται λάβαρο συμβιβασμού; Θα κρατηθεί ή όχι ζωντανή η Κυπριακή Δημοκρατία και πώς; Έχουν κάνει αυτοκριτική ή όχι; Είναι επιτυχημένες ή αποτυχημένες οι πολιτικές τους; Και εκεί όπου διαπιστώνεται αποτυχία έχουν εναλλακτικές επιλογές ή προτιμούν την ένοχη σιωπή; Εάν αποτύχει και αυτή η προσπάθεια, τι εισηγούνται;
Ο πολίτης θέλει πολιτική υπευθυνότητα και λύση. Όχι διάλυση. Και τους ηγέτες των κομμάτων ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους, χωρίς να τις φορτώσουν όλες στον Πρόεδρο, ο οποίος ετοιμάζει μεν βαλίτσες για την Πενταμερή, αλλά μεταφέρει μαζί του την τουρκική βόμβα των δύο κρατών και της ισότιμης κυριαρχίας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει και ο Πρόεδρος ν’ αναλάβει τις δικές του ευθύνες. Και να εξηγήσει στον λαό γιατί επιδιώκει επιστροφή στο Κραν Μοντανά, όταν κατηγορείται ότι το εγκατέλειψε. Εφόσον το εγκατέλειψε, διότι, όπως ισχυρίζεται, οδηγούσε στη διχοτόμηση, τι το θετικότερο συνέβη από τότε για να επιμένει μανιωδώς στην επιστροφή του; Η τουρκική θέση είναι σαφής: Πιο σαφής δεν γίνεται: Δύο κράτη με ισότιμη κυριαρχία. Και τα Ελλαδοτουρκικά, που θα βοηθούσαν το Κυπριακό, πελαγοδρομούν, όπως μας πληροφόρησε τις προάλλες ο Νίκος Δένδιας. Τι θα κάνει τώρα ο Μητσοτάκης, θα τον διαγράψει επειδή ήρθε στη γραμμή Σαμαρά, λέγοντας πικρές αλήθειες; Πού πάνε, λοιπόν, Αθήνα και Λευκωσία; Ακάθεκτοι, όπως μας προϊδεάζουν, στα τουρκικά βράχια; Πού αλλού; Ας μας πουν. Για να μας πουν, όμως, πρέπει να ξέρουν. Ξέρουν;..
