Ο «μέντορας» του Προέδρου…

Ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται. Υπάρχουν και άλλα, όμως, που βοούν. Όπως η σχέση του Προέδρου Χριστοδουλίδη με τον Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη. Ο πρώτος ακολουθεί τα βήματα του δευτέρου. Και στην ΕΕ και στο Ουκρανικό και στο Κυπριακό. Είναι κάτι όπως τον δεύτερό του «μέντορα». Διότι ο πρώτος ήταν ο Ν. Αναστασιάδης, από τον οποίο «απογαλακτίστηκε». Δεν τον χρειάζεται πια. Τώρα, συναγελάζεται με τον Ερντογάν και ακροβατεί με τον Μητσοτάκη…
Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης είχε την ψευδαίσθηση, ή την πονηριά, ότι ακολουθώντας τυφλά τον Έλληνα Πρωθυπουργό σε όλα τα ζητήματα και δη στο Κυπριακό και στην πολική μας εντός της ΕΕ, θα είχε ισχυρό άλλοθι και στήριξη. Δεν υπολόγισε, όμως, ότι θα άλλαζε:
Πρώτο, η φρουρά στον Λευκό Οίκο και ο νέος ένοικος θα άφηναν την Ευρώπη γυμνή. Ή, κατά το ορθότερον, ανέδειξαν τις αδυναμίες της. Ως εκ τούτου, το χαρτί της ΕΕ στο Κυπριακό αποδυναμώνεται. Όπως και η «στρατηγική συμμαχία» με τις ΗΠΑ. Όχι γιατί ήταν λανθασμένη ως ιδέα, αλλά διότι, αντί να τηρηθεί μια σοφή στάση ενόψει των Προεδρικών Εκλογών στην Αμερική, η Λευκωσία, καθώς και η Αθήνα έβαλαν όλες τις προσδοκίες τους στους Δημοκρατικούς. Και τώρα ψάχνουν άκρη να δουν τι θα γίνει με τον νέο ηγεμόνα, τον οποίο ο Μητσοτάκης χλεύαζε, ενώ ο Κύπριος Πρόεδρος ακολουθούσε με «αστική ευγένεια» το μοντέλο Γεραπετρίτη έναντι του Προέδρου Μπάιντεν. Χωρίς να προβλέψει ότι υπάρχει η πιθανότητα εντός ολίγων ημερών να ήταν άλλος ο ένοικος του Καπιτωλίου.
Δεύτερο, το σκηνικό στις ΗΠΑ και ο πόλεμος στην Ουκρανία θα οδηγούνταν προς το τέλος, αλλά με τον εναγκαλισμό της Ρωσίας από τον Πρόεδρο Τραμπ. Κι εμείς θα μέναμε εκτεθειμένοι. Γιατί; Διότι, άλλο είναι να εναρμονίζεσαι με την πολιτική των εταίρων και άλλο να τα κάνεις γης μαδιάμ με τη Ρωσία, όταν μάλιστα είχες άριστες σχέσεις. Και χωρίς να έχεις όφελος. Αντί να μας στέλνουν όπλα η Ευρωπαίοι για να αμυνθούμε στην τουρκική απειλή, στέλναμε εμείς στην Ουκρανία από το υστέρημά μας.
Ο Πρόεδρος αποδέχθηκε να μείνει εκτός του ελληνοτουρκικού διαλόγου το Κυπριακό. Μάλλον αυτή η πολιτική του επιβλήθηκε. Και μετά υιοθέτησε το αφήγημα Μητσοτάκη ότι η πρόοδος στο Αιγαίο θα φέρει θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό. Το αντίθετο συμβαίνει, όπως παραδέχθηκε τις προάλλες ο Νίκος Δένδιας. Και τώρα θα πάμε σε Πενταμερή, χωρίς βάση συνομιλιών. Με την ισότιμη κυριαρχία και τα δυο κράτη να είναι στο τραπέζι. Και τον Ερντογάν να σφίγγει τη θηλιά γύρω από τον λαιμό μας. Και μη χειρότερα, Πρόεδρε!