Δάσκαλος: η νέα... babysitter!!! (Ευθυμογράφημα με δόση… αλήθειας)
Αγαπητοί γονείς και μαθητές,
Σε έναν κόσμο όπου οι ρόλοι είναι πάντα σε αναδιαμόρφωση, φαίνεται πως η θέση του δασκάλου παίρνει νέα μορφή: αυτή της babysitter! Ναι, ναι, αγαπητοί γονείς και μαθητές, η εποχή που οι δάσκαλοι ασχολούνταν αποκλειστικά με τη διδασκαλία έχει περάσει. Τώρα, οι δάσκαλοι θα αναλαμβάνουν τη φύλαξη και την προστασία των παιδιών σας πριν και μετά το ωράριό τους, χωρίς κανέναν επιπλέον μισθό. Ναι θα σας εξυπηρετήσουν για ακόμα μια φορά με ένα ακόμα βάρος στις ήδη επιπλέον ευθύνες τους, και αυτό από την ψυσιή τους.
Φανταστείτε τον δάσκαλο στην πόρτα του σχολείου με τη σφυρίχτρα, από τις 06:45 το πρωί, σαν σύγχρονος υπερ-ήρωας της παιδαγωγικής: «Όχι, Ευτέρπη, μην τρέχεις στον διάδρομο!» και «Ευλάμπιε, το γόνατο είναι για να περπατάμε, όχι για να το βάζουμε στον λαιμό του φίλου σου!» Αλλά η δουλειά του δεν σταματά εκεί. Μετά το κουδούνι της λήξης των μαθημάτων, οι δάσκαλοι θα γίνονται υπερ-προστάτες. Θα προσέχουν τους μαθητές που παραμένουν στον σχολικό χώρο μέχρι να έρθουν οι γονείς τους, κάποιοι αργοπορημένοι εις… το διηνεκές. Επίσης, θα αναλαμβάνουν να διαχειριστούν και όλες τις διαμάχες για το ποιος θα καθίσει στο δέντρο των αγοριών και ποιος στο δέντρο των κοριτσιών, που θα προκύψουν εκείνες τις ώρες.
Ο δάσκαλος πλέον δεν θα είναι μόνο δάσκαλος. Θα είναι και φύλακας και καθαριστής/καθαρίστρια και ψυχολόγος και ειρηνοποιός και αστυνομικός, ακόμη και ανώτατος συνταγματικός δικαστής!!! Και όλα αυτά ενώ ήδη όπως ξέρετε προσπαθούν από τις 07:30 μέχρι τις 13:05 να ολοκληρώσουν το μαθησιακό πρόγραμμα της ημέρας εντός της «τάξης» και επιπλέον να βεβαιωθούν ότι όλοι και όλες (μαζί και οι ίδιοι/ες) θα φύγουν ζωντανοί από την αυλή και το σχολείο γενικότερα.
Τώρα ας επανέλθουμε στην πραγματικότητα… Αυτή η καινούρια πρόκληση είναι μεγάλη. Και ενώ οι γονείς μπορεί να διαμαρτύρονται και να μας αναθέσουν και αυτό τον νέο ρόλο, της babysitter, εμείς ως δάσκαλοι είμαστε εδώ για να θυμίσουμε ότι η εκπαίδευση είναι πολύπλοκη διαδικασία και απαιτεί πολλαπλές δεξιότητες. Ποιος ξέρει; Ίσως μια μέρα οι δάσκαλοι να φορούν και κάπες, σαν πραγματικοί σούπερ-ήρωες. Μετά τα πρόσφατα περιστατικά βίας στα σχολεία, αναρωτιόμαστε: γιατί οι γονείς θέλουν να μας δώσουν αυτό τον νέο ρόλο; Είναι γεγονός ότι ως δάσκαλοι τα τελευταία χρόνια έχουμε αυξημένες ευθύνες. Πρέπει να διδάσκουμε, να επιτηρούμε και να προστατεύουμε τα παιδιά από τη βία, μέσα όμως πάντοτε στο ωράριο του σχολείου.
Συμφωνούμε ότι αυτό που έγινε στην Λάρνακα, ήταν απαράδεκτο. Παιδιά απειλήθηκαν από συμμαθητές τους. Πού ήταν όμως οι γονείς όταν σχόλαγαν τα παιδιά; Δεν είναι σωστό να ζητάμε από τους δασκάλους να μετατρέπονται σε babysitters. Αντίθετα οι γονείς πρέπει να γίνουν πιο υπεύθυνοι απέναντι στα παιδιά τους: να πηγαίνουν έγκαιρα να τα παίρνουν από το σχολείο και να μην τα αφήνουν να κυκλοφορούν μόνα τους. Εάν δεν μπορούν, ας αναθέσουν την προσωρινή αυτή ευθύνη σε άλλους: παππούδες, γιαγιάδες, λέσχες, φροντιστήρια, κέντρα προστασίας και απασχόλησης παιδιών, ολοήμερα σχολεία κ.ά. Υπάρχουν λύσεις, αρκεί να το θέλουμε και να μη βρίσκουμε εύκολα θύματα τους δασκάλους (για να αποφύγουμε τις δικές μας ευθύνες).
Τέτοιες συμπεριφορές πλήττουν το κύρος του δασκάλου. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μαθαίνουν σε ένα υγιές περιβάλλον, πρέπει και οι γονείς να αλλάξουν νοοτροπία. Ειδικά τις τελευταίες μέρες είδαμε και ακούσαμε από μαρτυρίες γονέων για πολλά περιστατικά «παραβατικότητας» δασκάλων προς παιδιά. Αν σεβόμαστε τους δασκάλους και τους βοηθάμε στο έργο τους, τότε και τα παιδιά θα τους σεβαστούν. Σύμφωνα με τους νέους Κανονισμούς Στοιχειώδους Εκπαίδευσης, οι γονείς οφείλουν και αυτοί «να μεριμνούν για την τήρηση των σχολικών κανονισμών» από τα παιδιά τους – Κανονισμός 42(1)(ε). Όλοι μαζί είμαστε υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των παιδιών στον σχολικό χώρο και όχι να μετατρέπουμε τον/την εκπαιδευτικό των παιδιών μας σε «αποδιοπομπαίο τράγο» της όποιας ανεύθυνης μειοψηφίας γονέων.
*Εκπαιδευτικός Δημοτικής
