Υποστηρικτές μοναχών: «Ένοχος είναι ο Ταμασού»- Ζητούν επιστροφή περιουσίας
Ισχυρίζονται ότι οι μοναχοί, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην ανέγερση και διατήρηση της Μονής, περιγράφουν εκείνη την ημέρα ως μία από τις πιο σκοτεινές στην ιστορία του μοναστηριού

Ένας χρόνος συμπληρώνεται από το σκάνδαλο της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ στη Φτερικούδι βρέθηκε στο επίκεντρο μιας βίαιης και άνευ προηγουμένου επίθεσης.
Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους, οι υποστηρικτές της Μονής καταγγέλλουν το περιστατικό ως «τρομοκρατική ενέργεια», σημειώνοντας ότι «έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα τόσο στη μοναστική κοινότητα όσο και στην ευρύτερη εκκλησιαστική και κοινωνική πραγματικότητα της Κύπρου».
Ισχυρίζονται ότι οι μοναχοί, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην ανέγερση και διατήρηση της Μονής, περιγράφουν εκείνη την ημέρα ως μία από τις πιο σκοτεινές στην ιστορία του μοναστηριού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της σελίδας «Φίλοι Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ», η επίθεση δεν ήταν απλώς μια βίαιη πράξη αλλά ένα καλά οργανωμένο σχέδιο που στόχο είχε την εκδίωξη των μοναχών και την κατάληψη της περιουσίας της Μονής.
Σημειώνουν σε ανάρτηση ότι «κατηγορούμενος φέρεται να είναι ο Μητροπολίτης Ταμασού, ο οποίος, σύμφωνα με τις καταγγελίες, δεν περιορίστηκε μόνο στην απομάκρυνση των μοναχών, αλλά οργάνωσε και μια εκστρατεία σπίλωσής τους μέσω των ΜΜΕ και πολιτικών κύκλων». Η ανακοίνωση τονίζει ότι οι κατηγορίες εναντίον των μοναχών ήταν αβάσιμες και ότι η αληθινή αδικία διαπράχθηκε εις βάρος τους.
Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα, οι υποστηρικτές της Μονής μιλούν για «σιωπή, αδικία και συγκάλυψη». Παρά τη σοβαρότητα των καταγγελιών, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική δικαστική εξέλιξη, ενώ η Εκκλησία της Κύπρου δεν έχει λάβει επίσημη θέση. Αντί να προστατεύσει τους μοναχούς, φέρεται να τους εγκατέλειψε, ενώ η Πολιτεία, αν και οφείλει να υπηρετεί τη δικαιοσύνη, δεν έχει ακόμη παρέμβει αποφασιστικά.
Οι φίλοι της Μονής ζητούν τη διερεύνηση της υπόθεσης, την απόδοση ευθυνών και την αποκατάσταση των μοναχών. Όπως αναφέρουν, «η ατιμωρησία είναι συνενοχή» και τονίζουν πως δεν θα επιτρέψουν να ξεχαστεί αυτή η υπόθεση.
Η 5η Μαρτίου 2024 δεν θα ξεχαστεί, υπογραμμίζουν οι υποστηρικτές της Μονής, καθώς αποτελεί υπενθύμιση μιας αδικίας που, όπως λένε, δεν μπορεί να συγκαλυφθεί. Η δικαιοσύνη είναι απαίτηση και όχι επιλογή, καταλήγει η ανακοίνωση, προειδοποιώντας πως όσοι ευθύνονται για την επίθεση θα κληθούν να λογοδοτήσουν, είτε ενώπιον της πολιτείας είτε ενώπιον της ιστορίας.
Αυτούσια η ανακοίνωση:
Συμπληρώνεται ένας χρόνος σήμερα από τα φοβερά γεγονότα της 5ης Μαρτίου 2024, όταν η Ιερά Μονή Οσίου Αββακούμ υπήρξε θύμα μίας τρομοκρατικής επίθεσης, μία επίθεση που σημάδεψε όχι μόνο το μοναστήρι αλλά και την ίδια την έννοια της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας.
Δεν ήταν απλώς μια πράξη αδικίας – Ήταν μια εγκληματική ενέργεια.
Οι Πατέρες, οι οποίοι αφιέρωσαν τη ζωή τους, νύχτα και μέρα, εργαζόμενοι ακατάπαυστα σαν μέλισσες, για να κτίσουν το μοναστήρι που όλοι σήμερα παραδέχονται και θαυμάζουν, βρέθηκαν προδομένοι, εκδιωγμένοι και ανυπεράσπιστοι. Οι καρποί της προσπάθειας και της θυσίας τους παραμένουν εκεί, ορατοί και αδιάψευστοι, και μιλούν με τη γλώσσα των έργων τους, αλλά κανείς δεν τους εκτίμησε!! Και ποια ήταν η ανταμοιβή τους; Βία, σπίλωση, διαπόμπευση, εξευτελισμός.
Η 5η Μαρτίου 2024 δεν είναι μια απλή επέτειος, είναι η μαύρη ημέρα που σκόρπισε τρόμο και φρίκη, που αποκαλύπτει την πραγματική φύση ενός εγκλήματος που διαπράχθηκε εις βάρος των πατέρων μας.
Ένας χρόνος πέρασε. Ένας χρόνος σιωπής, αδικίας και συγκάλυψης.
Η 5η Μαρτίου 2024 θα μείνει στην ιστορία ως μια ημέρα ντροπής. Μια αποφράδα ημέρα όπου η βία και η ανομία, καθοδηγούμενες από έναν εκκλησιαστικό άρχοντα, εκτόπισαν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Μια μέρα όπου, αντί για προσευχή, ακούστηκαν κραυγές. Αντί για ειρήνη, επιβλήθηκε ο τρόμος. Αντί για εκκλησιαστικό ήθος, θριάμβευσε η αυθαιρεσία και η καταπάτηση κάθε ηθικής και νομικής αρχής.
Ένας χρόνος από τότε που οι πατέρες της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ έγιναν στόχος μιας ανελέητης, ανήθικης και εγκληματικής επίθεσης. Εισβολή κουκουλοφόρων, βία, σπίλωση, ηθική εξόντωση. Όλα με την ευλογία και την καθοδήγηση του Μητροπολίτη Ταμασού. Ο ίδιος που όφειλε να είναι πνευματικός πατέρας, μετατράπηκε σε διώκτη. Ο ίδιος που όφειλε να υπηρετεί την Εκκλησία, τη χρησιμοποίησε ως όπλο προσωπικής εξουσίας και εκδίκησης.
Ο Μητροπολίτης Ταμασού δεν αρκέστηκε στη φυσική εκδίωξη των πατέρων. Διέπραξε και τη χειρότερη μορφή εγκλήματος: τη δολοφονία χαρακτήρων. Συσπειρώνοντας μέσα ενημέρωσης, πολιτικά και εκκλησιαστικά πρόσωπα, επιδόθηκε σε μια ανελέητη εκστρατεία σπίλωσης, με ψεύδη και ανυπόστατες συκοφαντίες. Έστησε ένα θέατρο παραπληροφόρησης, ώστε η κοινή γνώμη να καταδικάσει εκ των προτέρων τα θύματά του. Οι πατέρες παρουσιάστηκαν ως ένοχοι, χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα.
Αλλά το αληθινό έγκλημα δεν είναι των πατέρων. Είναι του Μητροπολίτη Ταμασού.
Γιατί:
• Εισέβαλε παρανόμως σε μοναστήρι, καταπατώντας ιερούς και πολιτειακούς νόμους.
• Οργάνωσε βιαιοπραγίες εναντίον μοναχών, σε μια αποτρόπαιη πράξη καταπίεσης και αυθαιρεσίας.
• Διέδωσε ψεύδη και δυσφημιστικές κατηγορίες, διαπράττοντας ηθική αυτουργία σε δημόσια διαπόμπευση.
• Κατέλαβε και νέμεται παράνομα ξένη περιουσία, στερώντας από τους πατέρες ακόμα και τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης.
• Ασκεί πιέσεις σε δικαστικούς και πολιτειακούς αξιωματούχους, προσπαθώντας να θάψει την υπόθεση και να αποφύγει τη δικαιοσύνη.
Και όμως, ένα χρόνο μετά, η ατιμωρησία κυριαρχεί.
Η Εκκλησία, που θα έπρεπε να προστατεύει τους λειτουργούς της, όχι μόνο τους πέταξε στον δρόμο σαν εγκληματίες αλλά ανέχτηκε τον διασυρμό τους από έναν κήρυκα του Ευαγγελίου, ενώ οι κρατικές αρχές στάθηκαν άβουλοι θεατές στο οργανωμένο αυτό έγκλημα.
Η Εκκλησία της Κύπρου, ενώ γνωρίζει τα όσα της παρουσιάστηκαν κατά του ηθικού αυτουργού αυτού του θεάτρου του παραλόγου – τις καταγγελίες των Πατέρων, τις αποκαλύψεις που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας – δεν έχει κάνει τίποτα για να εξετάσει τα γεγονότα και να πάρει θέση κατά του πραγματικού ενόχου. Ποιοι είναι οι λόγοι για αυτή την ενοχική σιωπή; Δεν αξίζει να μάθει η κοινή γνώμη ποιοι παραμένουν αλώβητοι και ποιοι προσπαθούν να κουκουλώσουν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν;
Η Εκκλησία που όφειλε να είναι φάρος δικαιοσύνης, όχι μόνο αδιαφορεί, αλλά γίνεται συνένοχος στο έγκλημα. Αντί να στηρίξει τους αδίκως διωγμένους πατέρες, τους εγκατέλειψε. Αντί να εξετάσει με σοβαρότητα τις καταγγελίες εναντίον του Μητροπολίτη Ταμασού, του παρέχει κάλυψη και σιωπή.
Η Πολιτεία, από την πλευρά της, υποτίθεται πως υπηρετεί το δίκαιο. Κι όμως, εδώ και έναν χρόνο, δεν έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό. Καμία δικαστική ενέργεια, καμία ποινική δίωξη, καμία απονομή δικαιοσύνης. Τι περιμένουν οι αρμόδιες αρχές; Να ξεχαστεί το έγκλημα; Να εξαντληθούν οι πατέρες, ώστε να πάψουν να διεκδικούν τα αυτονόητα;
Δεν θα τους αφήσουμε να το πετύχουν.
Αυτή η ημέρα δεν θα είναι ποτέ ημέρα τιμής ή μνήμης, αλλά ημέρα υπενθύμισης της μεγαλύτερης αδικίας που καταγράφηκε στην Ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου. Η ημέρα που ο Μητροπολίτης Ταμασού, με πλήρη αυθαιρεσία και φασιστική συμπεριφορά, οδήγησε σε μια βίαιη και παράνομη εισβολή, εκδίωξε τους πατέρες μας από το μοναστήρι που οι ίδιοι έχτισαν με κόπο, αφοσίωση και αγάπη, και τους καταδίκασε στη δημόσια διαπόμπευση και την ηθική εξόντωση.
Ωστόσο, η αλήθεια πάντα βρίσκει τον δρόμο της. Και όσο κι αν προσπαθούν να τη θάψουν, δεν θα καταφέρουν να ξεχαστεί αυτή η αδικία. Ο Μητροπολίτης, παρότι αποδεικνύεται πως προκάλεσε σοβαρές παραβιάσεις του Νόμου και της Εκκλησίας, παραμένει αλώβητος, προστατευμένος από τις σκοτεινές γωνιές του κατεστημένου.
Ηθικοί αυτουργοί και συνεργοί – Όλοι ατιμώρητοι
Ο Μητροπολίτης Ταμασού, ο εγκέφαλος αυτής της επιχείρησης εξόντωσης, όχι μόνο δεν έχει λογοδοτήσει, αλλά συνεχίζει να ασκεί πιέσεις για να κουκουλωθεί η υπόθεση. Οι συνεργοί του – αυτοί που εκτέλεσαν τις εντολές του, αυτοί που συκοφάντησαν, αυτοί που συμμετείχαν στην οργανωμένη παραπληροφόρηση – παραμένουν αλώβητοι και ατιμώρητοι.
Και η ύστατη ειρωνεία; Αποδείχθηκε πως αυτοί που κατηγορούσαν τους πατέρες για ηθικά παραπτώματα ήταν οι ίδιοι που τα διέπρατταν!
Οι στενοί συνεργάτες και κληρικοί του Μητροπολίτη – οι άνθρωποι που εκείνος προστάτευε – ήταν αυτοί που έφεραν τη διαφθορά και το σκάνδαλο μέσα στην Εκκλησία.
Και όμως, οι αληθινοί ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ οι αθώοι σύρθηκαν στη λάσπη.
Αρκετά! Η συγκάλυψη τελειώνει εδώ!
Ένα χρόνο μετά, όμως, το μεγαλύτερο ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Γιατί δεν έχει γίνει τίποτα για να αποδοθεί δικαιοσύνη; Ο Μητροπολίτης Ταμασού και οι συνεργοί του, που εκτέλεσαν την επίθεση με τον πιο απαίσιο τρόπο, συνεχίζουν να παραμένουν ατιμώρητοι. Αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι με τη βοήθεια των συνεργών τους εκμεταλλεύτηκαν το σύστημα και την εξουσία για να καταστρέψουν ανθρώπους και να διασύρουν τη φήμη τους, είναι ακόμα εκεί, προστατευμένοι από το ίδιο το σύστημα που έπρεπε να τους ελέγξει.
Ο Μητροπολίτης ασκεί συνεχώς πιέσεις για να ανασταλεί η ποινική του δίωξη, προκειμένου να αποφύγει την ευθύνη και να καλύψει τις ανομίες του. Ποιοι κρύβονται πίσω του; Ποια είναι τα συμφέροντα που, εν τέλει, καθυστερούν την ποινική του δίωξη και κρύβουν την αλήθεια; Ποιοι σιωπούν και γιατί σιωπούν;
Η κοινή γνώμη έχει πλέον μάθει αρκετά. Είναι καιρός για δικαιοσύνη. Οι Πατέρες της Μονής Οσίου Αββακούμ, που κλόνισαν την υγεία τους, που ανέλαβαν την ευθύνη για την ανέγερση του μοναστηριού και που εργάστηκαν σκληρά χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα, έχουν υποστεί μία από τις μεγαλύτερες αδικίες που μπορεί να βιώσει άνθρωπος. Η Εκκλησία, που έπρεπε να τους προστατεύει, τους εγκατέλειψε όμως αθόρυβα.
Οι φίλοι και οι υποστηρικτές των Πατέρων δεν πρόκειται να επιτρέψουν η αλήθεια να θαφτεί. Το έγκλημα που διαπράχθηκε δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο. Η απουσία δικαιοσύνης δεν είναι απλώς αδιαφορία – είναι συνενοχή. Και οι υπεύθυνοι, που καταχράστηκαν την εξουσία τους και έφεραν την καταστροφή στο μοναστήρι, δεν πρέπει να παραμείνουν ατιμώρητοι.
Η δικαιοσύνη δεν είναι προνόμιο των ισχυρών. Η αλήθεια δεν υποτάσσεται στους φοβισμένους ή στους συμφεροντολόγους. Οι φίλοι και οι υποστηρικτές της Μονής Οσίου Αββακούμ και των πατέρων δεν θα σωπάσουν μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη και οι αληθινοί ένοχοι να λογοδοτήσουν.
Αυτή η ημέρα, 5η Μαρτίου, δεν είναι ημέρα μνήμης. Είναι η ημέρα της υπενθύμισης της αδικίας, του εγκλήματος και της εξευτελιστικής εκτέλεσης ενός έργου ζωής. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ξεχάσουμε τι συνέβη. Η αλήθεια είναι πολύ μεγαλύτερη από τις ψευδείς κατηγορίες που εκτοξεύθηκαν, από τις διαστρεβλωμένες ιστορίες που βγήκαν στον αέρα για να καλύψουν την πραγματική φρίκη.
Η αδικία παραμένει ζωντανή, ενώ οι ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητοι. Η υπόθεση δεν έχει κλείσει και δεν θα κλείσει όσο υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτόν τον κόσμο.
Η ΣΙΩΠΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.
Η 5η Μαρτίου 2024 θα παραμείνει η ημέρα που φέρνει στο φως τις σκιές του συστήματος που θέλησε να θάψει την αλήθεια. Οι φίλοι και υποστηρικτές της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ δεν θα ξεχάσουν ποτέ αυτήν την ημέρα.
Η αδικία δεν θα ξεχαστεί. Η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί.
Το έγκλημα της 5ης Μαρτίου 2024 δεν θα θαφτεί.
Η αλήθεια δεν θα φιμωθεί.
Η δικαιοσύνη θα αποδοθεί – θέλουν, δεν θέλουν.
Η 5η Μαρτίου 2024 δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Οι ένοχοι θα πληρώσουν.
Η αλήθεια θα λάμψει.
Η δικαιοσύνη θα επιβληθεί.
Η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί άμεσα, να λογοδοτήσουν όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτή την άδικη και τρομοκρατική επίθεση, είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Η 5η Μαρτίου δεν θα ξεχαστεί. Δεν θα περάσει στην ιστορία ως μια ακόμη υπόθεση που συγκαλύφθηκε, όπως η “υπόθεση Θανάση”. Ο κυπριακός λαός γνωρίζει ότι όταν η διαφθορά ριζώνει, η αδικία κυριαρχεί. Και γνωρίζει επίσης ότι η αλήθεια μπορεί να καθυστερήσει, αλλά δεν χάνεται.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Ποινική δίωξη του Μητροπολίτη Ταμασού και όλων των συνεργών του για τις παράνομες ενέργειες της εισβολής και της ηθικής εξόντωσης των πατέρων.
• Την πλήρη αποκατάσταση των πατέρων και την επιστροφή των περιουσιών τους.
• Την παρέμβαση των αρμόδιων αρχών ώστε να σταματήσει η συγκάλυψη.
• Δημόσια απολογία από όσους συμμετείχαν στη σπίλωση και διαπόμπευση των πατέρων.
• Δικαιοσύνη και αποκατάσταση της αλήθειας.
• Τερματισμό της ντροπιαστικής σιωπής και της συγκάλυψης.
Αν η Πολιτεία και η Εκκλησία δεν πράξουν το καθήκον τους, τότε θα είναι συνένοχοι στο έγκλημα.
Απευθύνουμε προειδοποίηση προς κάθε υπεύθυνο: Η δικαιοσύνη δεν είναι επιλογή, είναι υποχρέωση. Η ανοχή σε τέτοια εγκλήματα συνιστά συνενοχή. Κανένας που εμπλέκεται σε αυτή τη σκευωρία δεν θα αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή και τη θεία δίκη.
Η αλήθεια θα λάμψει.
Η αδικία θα τιμωρηθεί.
Η 5η Μαρτίου 2024 θα μείνει στην ιστορία ως η ημέρα που ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την αποκάλυψη της διαφθοράς.
Δεν ζητάμε χάρη. Ζητάμε δικαιοσύνη. Και δεν θα σταματήσουμε, μέχρι να την αποκαταστήσουμε.