Υποκλίσεις και κυβιστήσεις…
Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Είδαν το φως της δημοσιότητας νέες αποκαλυπτικές πληροφορίες. Ότι, δηλαδή, η σύνδεση του καλωδίου Κύπρου - Ελλάδας παγώνει, λόγω τουρκικών απειλών. Και παραπέμπει στην τραγωδία των S-300. Ακόμη και αν βγουν διαψεύσεις, ο πολίτης πλέον δικαίως είναι καχύποπτος. Και δεν εμπιστεύεται ούτε την Αθήνα ούτε τη Λευκωσία, που εξελίσσονται σε δορυφόρους της Άγκυρας.
Θα κάνει λοιπόν φτερά το καλώδιο, με το οποίο θα συνδεθεί η Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ; Η ανησυχία αυτή δεν είναι αδικαιολόγητη. Όπως γράφουν η «Δημοκρατία» και η «Εστία» των Αθηνών, στις 9 Απριλίου, σε ανεπίσημη - μυστική σύσκεψη του ΚΥΣΕΣΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας), με εντολές του Μαξίμου, παγώνει η διαδικασία για τους γνωστούς λόγους: Θυμώνει η Τουρκία και απειλεί κατ’ ελάχιστον με κρίση. Και πώς ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, δικαιολογεί την κατάσταση; Δηλώνει ότι «η πόντιση θα γίνει, όταν έρθει η κατάλληλη ώρα». Και προσθέτει ότι η Ελλάς «δεν αυτενεργεί», επισημαίνοντας ότι, από τη στιγμή που «υπάρχουν θαλάσσιες περιοχές, οι οποίες δεν έχουν οριοθετηθεί και υπάρχουν διεκδικήσεις από την Τουρκία, είναι προφανές ότι θα υπάρχει τριβή». Τι σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν αυτενεργεί; Δεν ασκεί κυριαρχία; Ή, μήπως, συγκυριαρχεί με την Τουρκία; Ή υποκύπτει στις απειλές και τις τριβές που θα προκαλέσει ο Αττίλας; Όσο, δε, για την πόντιση του καλωδίου, αυτή θα γίνει, όπως λέει ο Γεραπετρίτης, την κατάλληλη ώρα. Το συναφές ερώτημα έχει ως εξής: Πότε θα είναι η ώρα της πόντισης; Όταν θα την επιτρέψει η Άγκυρα; Και αν δεν την επιτρέψει; Θα της δοθεί αντάλλαγμα για να πει ναι, και ποιο; Ή δεν θα γίνει η πόντιση; Τι είναι η Ελλάδα αλλά και Κύπρος; Κράτη ή δορυφόροι της Τουρκίας;
Η αναξιοπιστία, η αναξιοπρέπεια και η αδυναμία άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι ο «ρεαλισμός της υποταγής». Επειδή το «καλώδιο» είναι σημαντικό έργο και επειδή διακυβεύονται εθνικά και οικονομικά συμφέροντα, και επειδή Αθήνα και Λευκωσία δημιουργούν σκιές ως προς την υλοποίησή του, οφείλουμε να παραμείνουμε σε μια πάγια θέση: Όλα στο φως. Ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει τα πάντα για το έργο. Αυτός πληρώνει και αυτός θα επωμιστεί το πρόσθετο κόστος, εάν πάει κάτι στραβά και αν υπαναχωρήσουμε από τα συμφωνηθέντα. Διότι εμπλέκονται τρίτοι και υπάρχουν οι γνωστές γεωπολιτικές ρήτρες… Με άλλα λόγια, οι τουρκικές απειλές. Για τις οποίες Αθήνα και Λευκωσία μάς διαβεβαίωναν ότι είναι ελεγχόμενες. Τώρα, τι συμβαίνει; Άρχισαν πάλι οι κυβιστήσεις; Κατά την καθομιλουμένη, κωλοτούμπες. Και από ποιον; Από τον κ. Γεραπετρίτη. Τον μετρ, όπως πλέον έχει μείνει στην ιστορία, των υποκλίσεων στον Σουλτάνο.
