Οι λαμπρατζιές του τρόμου

Διερωτώμαι τι παιδιά μεγαλώνουμε στο σπίτι. Μικρούς πυρομανείς Νέρωνες, που απολαμβάνουν σαδιστικά το καταστροφικό έργο μιας φωτιάς, την οποία οι ίδιοι προκαλούν; Εν δυνάμει δολοφόνους, που βάλλουν με ρουκετοβόλα, φωτοβολίδες και κροτίδες, για να σκοτώσουν αστυνομικούς; Ανεύθυνα παιδιά, που η μόνη τους έγνοια είναι να προβούν σε βανδαλισμούς όπου και όπως μπορούν;

Με αφορμή, ή και πρόσχημα, τις λαμπρατζιές, είδαμε το Πάσχα να εκτυλίσσονται φοβερές σκηνές νεανικής παραβατικότητας, με πύρινες γλώσσες να αναπηδούν απειλητικά από παντού και να τρέχει η Πυροσβεστική όλη τη νύχτα να τις σβήνει.

Αυτήν τη φορά οι λαμπρατζιές του τρόμου είχαν και ένα τραγικό αποτέλεσμα. Τον θάνατο ενός 22χρονου, που καταπλακώθηκε από μεγάλο πάσσαλο της Ηλεκτρικής, τον οποίο νεαρά άτομα μετέφεραν για τη λαμπρατζιά που έστησαν στο προαύλιο Γυμνασίου στον Στρόβολο. Και η πρώτη απορία που γεννάται, είναι γιατί τους επιτράπηκε να κουβαλήσουν ξύλα για τη λαμπρατζιά μέσα στους χώρους του σχολείου. Η δεύτερη απορία είναι πού βρήκαν και πώς μετέφεραν ολόκληρο πάσσαλο εκεί; Δεν τους πήρε πρέφα κανένας;

Τελικά, τίποτε ξύλινο δεν γλυτώνει πια από τη μανία κάποιων νεαρών να στήνουν λαμπρατζιές τεραστίων μεγεθών. Τώρα, θα μου πείτε, σε μια χώρα όπου έχει γίνει στόχος ζωής να φτιάξουμε το μεγαλύτερο πράμα στον κόσμο που μπορεί να φανταστεί κανένας, για να μπούμε στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες (μεγαλύτερη φλαούνα, μεγαλύτερο κουπέπι, μεγαλύτερο λουκούμι κ.λπ.), δεν είναι καθόλου παράξενο να επιδιώκουν και τα παιδιά μας να φτιάξουν τη μεγαλύτερη λαμπρατζιά που μπορούν.

Έτσι, ένα παμπάλαιο πασχαλινό έθιμο, με το συμβολικό κάψιμο του Ιούδα σε μια περιορισμένη πυρά, στα προαύλια εκκλησιών, κατήντησε ένας εφιάλτης και ένας διαστρεβλωμένος τρόπος εκτόνωσης και «διασκέδασης» ανεγκέφαλων νεαρών, οι οποίοι ρίχνουν στη φωτιά ακόμη και εκρηκτικούς μηχανισμούς, κινδυνεύοντας και οι ίδιοι να καούν ζωντανοί.

Η ευθύνη της Πολιτείας είναι τεράστια. Δεν κατάφεραν, Κυβέρνηση και Βουλή, να συντονιστούν και να καταλήξουν έγκαιρα σε μια νομοθεσία που να ρυθμίζει το πρόβλημα των λαμπρατζιών και είδαμε τα αποτελέσματα. Και ας σταματήσουν επιτέλους να ρίχνουν ο ένας στον άλλο την ευθύνη, εν είδει... κροτίδων, και ας φροντίσουν να βρουν λύσεις πριν από το επόμενο Πάσχα. Αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, η όποια νέα νομοθεσία δεν θα εξαλείψει πλήρως τα φαινόμενα νεανικής παραβατικότητας, που συνδέονται με ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα και εκδηλώνονται και με τις λαμπρατζιές.

ΜΠΟΞΕΡ