Το κλειδί της λύσης…

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης έχει πει τις προάλλες ότι δεν έχει άσο στο μανίκι, για τη λύση του Κυπριακού, αλλά ότι έχει το κλειδί της λύσης! Μέχρι τώρα το είχε η Τουρκία. Τώρα το έχει ο Πρόεδρος, ο οποίος, για πολλοστή φορά, θέλει να είναι αισιόδοξος. Αφού έχει τα κλειδιά, φέρει και την ευθύνη των αδιεξόδων, τα οποία, επί του παρόντος, εμφανίζει ως επιτυχίες…

Μακάρι ο Πρόεδρος να έχει κλέψει το κλειδί της λύσης από τον Ερντογάν. Πώς, όμως, το έπραξε, όταν δεν έχει ισχύ; Εκτός και αν αποφάσισε να προσεγγίσει εκ νέου τις τουρκικές θέσεις. Υπάρχει και άλλη ερμηνεία: Να εννοεί ο Πρόεδρος ότι διαθέτει τα κλειδιά της προηγούμενης τουρκικής θέσης, δηλαδή της ομοσπονδίας των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα, όπως κατοχυρώθηκε στο Κραν Μοντανά. Αληθές, όμως, είναι ότι ο Ερντογάν κράτα τώρα τα κλειδιά των δυο κρατών, που πηγάζουν από την προηγούμενη θέση της ομοσπονδίας.

Το Κυπριακό έχει περιέλθει προ πολλού σε έναν φαύλο κύκλο, από τον οποίο, ακόμη και αν ο Πρόεδρος θέλει να δραπετεύσει, δεν μπορεί. Γιατί; Διότι ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί είναι λανθασμένος. Θυμίζει έναν φοιτητή, ο οποίος εμφανίζεται, περιαυτολογώντας, έτοιμος να επιλύσει ένα μαθηματικό πρόβλημα, που κανείς άλλος δεν έχει λύσει. Και μόλις ο λαός τον πιστεύει και αυτός βγαίνει στον πίνακα για ν’ αποδείξει τι ξέρει, αρχίζει να αντιγράφει με τον δικό του γραφικό χαρακτήρα τις συνταγές των προηγούμενων! Και στην επεξήγηση για την επίλυση του προβλήματος αρχίζει με «σοβαρό ύφος» να μπλέκει και να συγχύζει τη λύση με τη διάλυση και την απελευθέρωση με την κατοχή και τη διχοτόμηση.

Αλχημείες, δηλαδή. Αφού δεν σας βγαίνει, ακόμη, το πόκερ της Γενεύης και των ΜΟΕ, εφηύρατε, κ. Πρόεδρε, το κλειδί της λύσης. Αλλά και αν προχωρήσουν τα ΜΟΕ, πού οδηγούν; Αφενός σε διχοτομικές ατραπούς ενόψει συνομιλιών και αφετέρου σε αποναρκοθέτηση, που επιτρέπει στα τουρκικά άρματα, εάν το θελήσουν, να προελάσουν με «σβηστές μηχανές». Ανενόχλητα. Και, ως εκ τούτου, υιοθετείτε, κ. Πρόεδρε, την πεπατημένη. Εμφανίζετε τις ήττες σαν νίκες, μέχρις ότου οι Τούρκοι αφαιρέσουν εκ νέου το φύλλο συκής που προσφέρουν, κατά καιρούς, στις ηγεσίες μας, για να κερδίζουν άλλοθι. Ποιο είναι λοιπόν το κλειδί της λύσης, που κρατάτε στα χέρια σας, κ. Πρόεδρε; Αυτό της ομοσπονδίας; Δηλαδή της προηγούμενης τουρκικής θέσης; Μα, εσείς ο ίδιος δεν φύγατε με τον μέντορά σας Νίκο Αναστασιάδη από το Κραν Μοντανά, επειδή επρόκειτο για ομοσπονδιακή διχοτομική παγίδα; Ποιον εμπαίζετε, τελικά, κύριε Πρόεδρε; Τον λαό ή τον εαυτό σας;