Η συγκλονιστική μαρτυρία για τον θάνατο του Γιάννη: «Έφυγε» στα 33 του, περιμένοντας φροντίδα

Έρευνα για τις συνθήκες θανάτου του Γιάννη, 33 ετών, ο οποίος κατέληξε στην Εντατική του Νοσοκομείου Λευκωσίας, διέταξε ο Υπουργός Υγείας. Ο Μιχάλης Δαμιανός προχώρησε στην ενέργεια αυτή μετά από γραπτό παράπονο που υπέβαλε ο πατέρας του Γιάννη. Ο Γιάννης ήταν παιδί με αυτισμό και μεταμοσχευμένος, και σύμφωνα με την οικογένειά του, βίωσε έναν πραγματικό Γολγοθά για αρκετές ημέρες. Κατέληξε στις 20 Μαΐου, έπειτα από δέκα ημέρες ταλαιπωρίας.

Η περιπέτεια του ξεκίνησε την Κυριακή 11 Μαΐου, όταν παρουσίασε πυρετό και μεταφέρθηκε στα επείγοντα ιδιωτικού νοσηλευτηρίου. Ο πατέρας του, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του κρατικού καναλιού, εξήγησε πως επέμεινε να τον δει νεφρολόγος, δεδομένου ότι ο Γιάννης ήταν μεταμοσχευμένος. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «τους είπαν να φύγουν από το ΤΑΕΠ του ιδιωτικού γιατί ήταν ιός και θα έφευγε με αντιβίωση».

«Μεσάνυχτα της ίδιας μέρας πήγαμε πίσω στο νοσοκομείο. Επέμενα ότι είναι μεταμοσχευμένος και ότι έπρεπε να μπει μέσα. Του έβαλαν ενδοφλέβιο και μετά από κάποιες ώρες όντως έπεσε ο πυρετός. Επέμεναν ότι έπρεπε να πιει την αντιβίωση. Έφυγαν ξημερώματα από το ιδιωτικό και πήγαν σπίτι. Μέχρι το μεσημέρι κοιμήθηκε και ήταν ήρεμος».

Την επόμενη μέρα, μετέβη στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας για προγραμματισμένο ραντεβού. Ωστόσο, το απόγευμα εμφάνισε ξανά υψηλό πυρετό. «Τον οδηγήσαμε στο ΤΑΕΠ του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Μετά από εξετάσεις ήρθε η γιατρός και μου είπε ότι άδικα ανησυχώ γιατί είναι ιός και θα περάσει, ακόμη κι αν σταματήσουμε την αντιβίωση. Μου είπε ότι δεν χρειάζεται να φέρουν νεφρολόγο ενώ μου ανέφερε ότι μίλησε με νεφρολόγο στο τηλέφωνο. Μετά από λίγη ώρα μάς έδιωξαν κι απ’ εκεί. Μέχρι να πάμε σπίτι και να φάει ο Γιάννης για να πιει τα φάρμακά του, έκανε ξανά πυρετό 39».

«Χαράματα Τετάρτης πήγαμε πάλι στις Πρώτες Βοήθειες. Πήγα, έκανα καβγά στη μεταμοσχευτική κλινική και μου είπαν να φύγω και ότι αν μας καλέσουν θα πάμε. Λίγες ώρες μετά μάς είπαν όντως ότι θα έμενε μέσα και τον οδήγησαν στη μεταμοσχευτική κλινική. Κατά την παραμονή του εκεί ο Γιάννης παρέμενε εμπύρετος. Ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Δεν μας έλεγαν κάτι αλλά και εμείς δεν ρωτούσαμε γιατί ήμασταν εκεί…».

«Την ίδια μέρα πέρασε ο νεφρολόγος και είπε πως φανήκαμε τυχεροί γιατί δεν επηρεάστηκαν ζωτικά όργανα. Μας είπε άλλη φορά να πηγαίνουμε μόνο εκεί. Οι νύχτες περνούσαν δύσκολα. μου το έλεγε η γυναίκα μου…».

«Την Κυριακή έμεινε η κόρη μου εκεί και μας έλεγε ότι ο Γιάννης βασανίζεται… την επόμενη μέρα ήρθε ένας γιατρός και μας φώναξε να πάμε σε διπλανό δωμάτιο. Μας είπε ότι τα ηπατικά ένζυμα του Γιάννη είναι στο 15.000 αντί να είναι 100, 200, 300. Δεν είμαι γιατρός αλλά κατάλαβα ότι το συκώτι διαλύθηκε… η γυναίκα μου άρχισε να κλαίει, εγώ ζαλίστηκα…».

«Δεν μας είπαν τίποτα εκείνες τις μέρες.. άρχισε να λέει κάτι ακατανόητα.. ότι μπορεί να πάμε εξωτερικό για μεταμόσχευση ήπατος, ότι το κράτος επικοινωνούσε για μεταμόσχευση.. ήμασταν σαν χαμένοι.. ψάχναμε ηπατολόγους ...το άλλο πρωί (σ.σ Τρίτη) ήταν η Μεγάλη Βδομάδα για τον Γιάννη. Πρωί πρωί μαζεύτηκε πάνω του μια ντουζίνα γιατροί.. του έπαιρναν αίμα από παντού.. είπαν ότι θα του πάρουν από το συκώτι δείγμα…».

Ο πατέρας του Γιάννη συνέχισε με σπαραγμό: «δεν άντεχα να τον βλέπω να τον κατακερματίζουν… κάποια στιγμή που ήμασταν και οι 3 έξω από ένα χειρουργείο είπε η κόρη μου να πάμε να ρωτήσουμε για το θέμα του εξωτερικού. Μετά ήρθαν πίσω και μου είπαν ότι τους είπαν να μην βιαζόμαστε… ήταν μια κοροϊδία. Χωρίς να μας δώσουν εξηγήσεις, το απόγευμα της ίδιας μέρας μας είπαν ότι ο Γιάννης θα πάει εντατική. Πήγαμε πίσω από το κρεβάτι που τον έπαιρναν… και περιμέναμε στην Εντατική. Όταν τον είδα με τα σύρματα… είπα ότι ταξίδευε ο Γιάννης στους ουρανούς και απλά τον κρατούσαν τα μηχανήματα».

«Όταν επέστρεψαν πίσω στο κρεβάτι που νοσηλευόταν ο Γιάννης βρήκαμε τα πράγματά του σε μια κάσια και το κρεβάτι του στρωμένο. Την Κυριακή το βράδυ μας ενημέρωσε η κόρη μας ότι ο Γιάννης έχει "φύγει"».

Δείτε στο πιο κάτω βίντεο τη συγκλονιστική μαρτυρία του πατέρα του Γιάννη, που «έφυγε» από τη ζωή ζώντας —όπως καταγγέλλει— μια εβδομάδα γεμάτη αδιαφορία, εγκατάλειψη και σιωπή. Ένας νέος άνθρωπος που δεν μπόρεσε να φωνάξει ούτε τον πόνο, ούτε την αγωνία του.

Καλό ταξίδι, Γιάννη.