Γλώσσα προτρέχουσα...
Με όλον τον σεβασμό προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα του πούμε κάποιες αλήθειες. Όχι με κριτική και επικριτική διάθεση. Ας θεωρήσει τις απόψεις μας ως συμβουλή.
Λοιπόν! Έχουμε διαπιστώσει ότι, τα δύο και πλέον χρόνια που κυβερνά, τον διακρίνει ένας ενθουσιώδης αυθορμητισμός, ή μια υπερβάλλουσα βιασύνη θα έλεγα, όταν πρόκειται να προαναγγείλει κάτι που το θεωρεί επικείμενη επιτυχία της διακυβέρνησής του και αισθάνεται την ανάγκη να το πληροφορηθούν και οι πολίτες. Κάποτε τα γεγονότα τον επιβεβαιώνουν. Αλλά κάποτε τον αφήνουν εκτεθειμένο.
Πήραμε αφορμή, για τις σκέψεις αυτές, από την προσωπική παρέμβαση του Προέδρου στον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν, η οποία προκάλεσε σύγχυση, αλλά και απορίες. Την περασμένη Κυριακή, ο κ. Χριστοδουλίδης δήλωσε ότι «μας ζητήθηκε από το Ιράν να μεταφέρουμε κάποια μηνύματα στο Ισραήλ» και προανήγγειλε ότι θα μιλούσε γι’ αυτό με τον Νετανιάχου.
Η κυβέρνηση του Ιράν βγήκε πολύ γρήγορα και διέψευσε ότι ζήτησε από οποιαδήποτε τρίτη χώρα (βλέπε Κύπρο) να μεταφέρει οποιοδήποτε μήνυμα στο Ισραήλ. Νωρίτερα, όμως, ο Ιρανός Υπουργός Εξωτερικών, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον δικό μας ΥΠΕΞ, Κωνσταντίνο Κόμπο, είχε ζητήσει από την κυπριακή Κυβέρνηση ν’ αναλάβει ενεργά βήματα προς την ΕΕ, για να επηρεάσει τις ευρωπαϊκές χώρες ώστε να συμβάλουν στον τερματισμό «των βίαιων επιθέσεων του Ισραήλ». Δεν του ζήτησε να μεταφέρει η Λευκωσία μήνυμα στο Τελ Αβίβ. Αντίθετα, του ζήτησε να «καταγγείλει» το Τελ Αβίβ στην ΕΕ.
Επειδή δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση τι ακριβώς είπε ο Πρόεδρος στην τηλεφωνική επικοινωνία με τον Νετανιάχου, προσπαθώ να φανταστώ τη σκηνή. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, ένας Νετανιάχου σε πολεμική έξαψη, σαν εξαγριωμένο λιοντάρι («Rising Lion» αποκάλεσαν οι Ισραηλινοί την επιχείρηση κατά του Ιράν) να ακούει τον Πρόεδρό μας να του λέει τι; Να μην κλιμακώσει τον πόλεμο; Σοβαρά τώρα; Εν μέσω μιας καλοσχεδιασμένης (από ετών) επίθεσης για εξουδετέρωση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, που το Ισραήλ θεωρεί ως υπαρξιακό κίνδυνο, παίρνεις τηλέφωνο τον Νετανιάχου και του λες «έλα, ρε φίλε μου, κόψε κάτι»;
Δεν αμφισβητούμε την καλή πρόθεση του Προέδρου να βοηθήσει όπως μπορούσε, αλλά η βιαστική δημοσιοποίηση έβλαψε παρά ωφέλησε.
Όπως λέει και μια σοφή κυπριακή παροιμία, «μεν σούζεις τα πόθκια σου πριν να καβαλλιτζιέψεις»! Ή και μια άλλη: «Να ποταβρίζεσαι ώς τζιαμαί που φτάννει το σιέριν σου»!
ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ
