Καμένη γη…
Κράτος σημαίνει εξουσία. Ορθή διοίκηση και διαχείριση, την οποία ο πολίτης δεν αντιλαμβάνεται να υπάρχει στην πράξη. Και ας λέει ο Πρόεδρος ότι όλα λειτουργούν ομαλά, στην εντέλεια. Ή πως πράττει ό,τι είναι υπό τας περιστάσεις δυνατό, που εκλαμβάνεται, όμως, ως άλλοθι της διαχρονικής αδυναμίας. Και του κράτους και του ιδίου. Εκείνο δε που βλέπει ο πολίτης από την τελευταία φωτιά, που έκαιγε ανεξέλεγκτα, χωρίς κυβερνητικό συντονισμό, είναι ένα: Καμένη γη!
Κάθε νουνεχής πολίτης μπορεί ν’ αντιληφθεί ότι κάποιες από τις αιτίες των πυρκαγιών είναι οι κλιματικές αλλαγές, οι άνεμοι, οι υψηλές θερμοκρασίες και η ξηρασία. Είναι, όμως, αμάχητα τεκμήρια που μπορούν να δικαιολογήσουν όλην αυτήν την τραγωδία των τελευταίων ημερών, που βίωσε και βιώνει μια αλυσίδα χωριών της ορεινής Λεμεσού; Κάθε νοήμων άνθρωπος θα δεχτεί μεν ότι, όντως, έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα πως ό,τι συνέβη τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα δεν ήταν το αποτέλεσμα ενός αναποτελεσματικού και ανεύθυνου κράτους. Πώς θα ήταν δυνατό να σχηματίσει άλλη άποψη, όταν στις 3 Ιουνίου ο Κυβερνητικό Εκπρόσωπος δεσμευόταν ότι το κράτος ήταν «Απόλυτα Έτοιμο» για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών; Και ο κόσμος έμεινε ανήσυχα ήσυχος, μέχρι που είδε μπροστά του να καταστρέφεται το βιός του και μια ολόκληρη περιοχή. Με το κράτος και τους μηχανισμούς του να συλλαμβάνονται κοιμώμενοι. Απολύτως ανέτοιμοι. Χωρίς τα παθήματα προηγούμενων περιπτώσεων να έχουν γίνει μαθήματα. Γιατί; Διότι, ακόμη και αν υπήρχαν σχέδια αντιμετώπισης της κρίσης, έμειναν στα συρτάρια των γραφείων ή στα ράφια. Με αποτέλεσμα να δρουν κατά βούληση οι κοινοτάρχες και να βαρούν καμπάνες επειδή δεν λειτούργησε με τρόπο σύγχρονο το κράτος. Δεν είναι, μάλιστα, η πρώτη φορά. Και κανείς δεν πιστεύει ότι θα είναι η τελευταία. Γιατί η Κυβέρνηση βρίσκεται σε διάσταση λόγων και πράξεων. Άλλα λέει, αλλά επαρκώς δεν πράττει…
Η Κύπρος, ως μικρό νησί, θα έπρεπε να ήταν μοντέλο πυρόσβεσης και όχι παράδειγμα προς αποφυγήν. Και ερωτά ο πολίτης: Τι σημαίνει το βράδυ δεν επιχειρούν πτητικά μέσα; Με ποιες προδιαγραφές τα αγοράζουμε; Και γιατί το Ισραήλ διαθέτει και εμείς όχι; Τι σόι κράτος μπορεί να έχουμε όταν αδυνατεί να παρέχει ασφάλεια στον πολίτη του; Όταν τον παραμυθιάζει; Ορθώς λέμε ότι στον βορρά υπάρχει ψευδοκράτος, αλλά με την αδράνεια και την ανευθυνότητα, που επικρατεί στο νόμιμο κράτος, επιτρέψαμε στον κατοχική ηγέτη να μας ξεφτιλίζει. Όχι μόνο εντός, αλλά και εκτός συνομιλιών, δηλώνοντας έτοιμος να μας βοηθήσει. Και να σβήσει αυτός τις φωτιές, επειδή η Κυβέρνηση αδυνατούσε. Φανταστείτε, δηλαδή, τι άλλο θα συνέβαινε, εάν δεν μας διαβεβαίωναν ότι ήταν απόλυτα έτοιμοι;..
