«Weekend at Bernie’s» (remake κυπριακό)
Υπάρχει μια αμερικανική μαύρη κωμωδία, του 1989, με τίτλο «Weekend at Bernie’s» («Τρελό γουίκεντ στου Μπέρνι», στα ελληνικά), της οποίας η υπόθεση είναι, με λίγα λόγια, η εξής: Δύο νεαροί υπάλληλοι μιας ασφαλιστικής εταιρείας ανακαλύπτουν ότι το αφεντικό τους, ο Μπέρνι, είναι νεκρός, όταν φθάνουν μόνοι τους στην παραθαλάσσια έπαυλή του. Από φόβο μήπως τους υποπτευθούν ότι είναι υπεύθυνοι για τον θάνατό του, αρχίζουν μια ξεκαρδιστική προσπάθεια να τον εμφανίσουν... ως ζωντανό. Του φοράνε μαύρα γυαλιά, για να μη φαίνονται τα κλειστά μάτια του, τον κρατάνε και τον περιφέρουνε ανάμεσα σε κόσμο, κουνάνε το χέρι του για να φαίνεται ότι χαιρετά, τον παίρνουνε βόλτα με το αυτοκίνητο κ.λπ.
Θυμήθηκα τη συγκεκριμένη ταινία βλέποντας όσα συνέβησαν στην πενταμερή της Νέας Υόρκης, όπου καμιά σημαντική πρόοδος δεν σημειώθηκε, πέρα από κάποια δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα που αφορούν μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, ενώ συμφωνήθηκε να γίνει μια νέα πενταμερής μετά τον Οκτώβριο. Οι απεσταλμένοι των καναλιών μετέδωσαν από τη Νέα Υόρκη ότι απλώς «κρατήθηκε ζωντανή η διαδικασία». Στην πραγματικότητα, όμως, η διαδικασία είναι πεθαμένη, αλλά ο Γκουτέρες και οι άλλοι δρώντες προσπαθούν να την εμφανίσουν ως ζωντανή. Όπως ακριβώς οι πρωταγωνιστές του «Τρελού γουίκεντ στου Μπέρνι» επιχειρούν να δείξουν στους άλλους ότι το νεκρό αφεντικό τους είναι ολοζώντανο.
Οι πρωταγωνιστές της πενταμερούς, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, εμφανίζουν την εκλιπούσα διαδικασία ως ζωντανή, ο Γκουτέρες επειδή δεν θέλει να χρεωθεί μια διεθνή αποτυχία, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης για να μη φανεί ότι ναυάγησε μια πρωτοβουλία που ο ίδιος υποκίνησε και η Τουρκία για να μπορεί να δείχνει καλό πρόσωπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Έτσι, περιφέρουνε τη μακαρίτισσα σε διάφορους χώρους, όπως κάποιες περιοχές για τις οποίες γίνονται συζητήσεις σχετικά με τη διάνοιξη νέων σημείων διέλευσης, την βάζουνε να παρακολουθεί (αν και άπνους η ίδια) την... ποιότητα του αέρα και την αντιμετώπιση της ρύπανσης από μικροπλαστικά (είναι ένα από τα σημεία που συμφωνήθηκαν στη Νέα Υόρκη), ενώ θα πάρουνε τη νεκρή να δει και τα... νεκροταφεία, αν έχουν εξωραϊστεί (όπως είχε συμφωνηθεί στην προηγούμενη πενταμερή)!
Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός, παρομοιάζοντας την πενταμερή με την εξωφρενική μαύρη κωμωδία «Τρελό γουίκεντ στου Μπέρνι», αλλά νομίζω πως δεν είμαι και πολύ μακριά...
ΜΠΟΞΕΡ
