Ο φόβος της κάμερας φέρνει συμμόρφωση

Προσπαθώ να καταλάβω για ποιο λόγο κάποιοι βουλευτές προωθούν πρόταση νόμου, ώστε να υπάρχει εκ των προτέρων δημοσιοποίηση των περιοχών στις οποίες θα τοποθετούνται οι κινητές κάμερες (τα γνωστά βανάκια), που καταγράφουν τροχαίες παραβάσεις. Αφού μπορούμε εύκολα να προβλέψουμε τι θα γίνεται. Όταν ο Κυπραίος οδηγός θα ξέρει εκ των προτέρων σε ποιες περιοχές θα υπάρχει βανάκι ή περιπολικό της Αστυνομίας, εκεί θα ελαττώνει ταχύτητα και θα εμφανίζεται νομοταγέστατος, αλλά στην υπόλοιπη διαδρομή θα τον βλέπεις να μετατρέπεται σε Σούμαχερ.
Ο πραγματικά νομοταγής πολίτης δεν έχει να φοβάται τα βανάκια όταν κινείται νούσιμα και προσεκτικά στον δρόμο. Να ανησυχούν εκείνοι που θεωρούν τους δρόμους πίστες ταχύτητας ή χώρο εκτόνωσης των συμπλεγμάτων τους.
Παλαιότερα, όταν δεν είχαμε τις κάμερες φωτοεπισήμανσης, κάποιοι εξέφραζαν την αντίθεσή τους στο να κρύβονται οι αστυνομικοί με τα ραντάρ και να πετάγονται ξαφνικά «σαν τα αππηητούρκα» (αυτήν τη φράση χρησιμοποιούσαν) μπροστά στους παραβάτες οδηγούς. Να σας πω, όμως, την αλήθεια; Αν πρόκειται να περιορίσουμε τις θυσίες στον Μολώχ της ασφάλτου, εγώ δεν έχω καμιάν αντίρρηση να πετάγονται οι αστυνομικοί «σαν τα αππηητούρκα» και να σταματούν όσους παραβιάζουν το όριο ταχύτητας ή οδηγούν και μιλούν στο κινητό τους. Ας είμαστε ειλικρινείς. Πάρα πολλοί οδηγοί είναι απείθαρχοι και δεν δείχνουν οδική συνείδηση. Ο μόνος τρόπος να συμμορφωθούν είναι ο φόβος ότι κάποια στιγμή θα δουν ένα «αππηητούριν» μπροστά τους, να τους γνέφει να σταματήσουν στο πλευρό του δρόμου.
Ε, ναι, ο φόβος ότι θα σε πιάσουν είναι ένα θεμιτό μέσον για εφαρμογή του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Ας διερωτηθούμε, για ποιον λόγο, όταν περνούσαμε παλαιότερα μέσα από τις Βρετανικές Βάσεις, οδηγούσαμε σαν τα μαρτούθκια.
Βασικά, είναι θέμα νοοτροπίας και κουλτούρας. Θυμάστε που όταν κάναμε κάποια τροχαία παράβαση, τρέχαμε σε κάποιον γνωστό αστυνομικό ή άλλον παράγοντα να μας σβήσει το λαπόρτο; Αντί να προβληματιστούμε για την ίδια την παράβαση και να προσπαθήσουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί την επόμενη φορά, μόνη μας έγνοια ήταν να «εξαφανίσουμε» την παράβαση, για να μπορέσουμε... να την ξανακάνουμε.
Έντιμοι κύριοι βουλευτές, με το να δημοσιοποιούνται οι περιοχές όπου θα βρίσκονται οι κάμερες, δεν θα αποκτήσει ο ασυνείδητος οδηγός οδική συνείδηση. Ούτε και θα πεισθεί ότι ο μεγαλύτερός του εχθρός δεν είναι το βανάκι ή ο αστυνομικός της τροχαίας που παραμονεύει με το ραντάρ, αλλά ο Χάρος που παραμονεύει με το δρεπάνι...
ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ