Μια πρόταση για τη λύση του προβλήματος της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία

Θέλω να προτείνω ως δίκαιη λύση για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία την ακόλουθη πρόταση.

Όπως έγινε στα Βαλκάνια, οι κατεχόμενες ουκρανικές περιοχές της Ουκρανίας από τη Ρωσία που κατοικούνται και από Ρώσους να ανακηρυχθούν σε νέο Ανεξάρτητο Κράτος.

Στη συνέχεια η Ουκρανία, η Ρωσία και το νέο Κράτος να ενταχθούν ως Μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και να γίνουν μέλη του Νάτο για να επικρατήσει η ειρήνη στην Ευρώπη και να ενισχυθεί η παγκόσμια ασφάλεια.

Να σταματήσουμε να σπαταλούμε χρήματα στα όπλα και να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα για την εφαρμογή της παγκόσμιας συμφωνίας του Παρισιού για τη κλιματική αλλαγή του ΟΗΕ και για την επίτευξη των στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ να τερματισθεί η φτώχεια.

Επαναλαμβάνω με σαφήνεια ότι η πρότασή μου για δίκαιη λύση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία βασίζεται στη δημιουργία ενός νέου ανεξάρτητου κράτους στις κατεχόμενες περιοχές, με ταυτόχρονη ένταξη της Ουκρανίας, της Ρωσίας και του νέου κράτους στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και το ΝΑΤΟ. Στόχος είναι η ειρήνη στην Ευρώπη και η ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας.

Η προσέγγιση αυτή προϋποθέτει:

• Διαπραγματεύσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών για την αναγνώριση των συνόρων και τη δημιουργία του νέου κράτους.
• Συμφωνία ένταξης όλων των μερών σε ευρωπαϊκούς θεσμούς ώστε να διασφαλιστεί η συνεργασία, ο σεβασμός στο διεθνές δίκαιο και η αποφυγή περαιτέρω συγκρούσεων.
• Ένταξη στο ΝΑΤΟ, που θα λειτουργήσει ως εγγύηση ασφάλειας για όλα τα μέρη.

Παράλληλα, επαναλαμβάνω θα προχωρήσουμε σε ποιο σημαντικές οικονομικές προτεραιότητες, να σταματήσει η σπατάλη πόρων σε εξοπλισμούς και πολεμικές δαπάνες. Τα χρήματα αυτά να επενδυθούν:

• Στην εφαρμογή της Παγκόσμιας Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή.
• Στην επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ ώστε να τερματιστεί η φτώχεια.

Σύμφωνα με τις σύγχρονες εξελίξεις, οι στρατιωτικές δαπάνες παραμένουν υπερβολικά υψηλές ενώ οι χώρες καθυστερούν σημαντικά στην υλοποίηση οικολογικών νομοθεσιών που απαιτούνται από τη Συμφωνία του Παρισιού. Η προτεραιότητά μας στη Διπλωματία και στη συνεργασία μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα και κοινή δράση για το κοινό καλό—κάτι που αποτελεί βασική προϋπόθεση τόσο για την ειρήνη όσο και για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας.

Μια τέτοια πρόταση απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση από όλες τις πλευρές καθώς υπάρχουν σημαντικές γεωπολιτικές δυσκολίες. Ωστόσο, θέτει ως προτεραιότητα τον άνθρωπο, το περιβάλλον και τη συλλογική ευθύνη απέναντι στη Δημιουργία. Την ευθύνη του συντονισμού αυτού πρέπει να την αναθέσουμε στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και στα Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πρέπει να αναστήσουμε ξανά τη Διπλωματία και τον αναβαθμισμένο ρόλο του ΟΗΕ για το καλό όλων μας.

*Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας