Όλα τα απαράδεκτα που συμβαίνουν στους δρόμους της Κύπρου

Οι οδηγοί κάθε είδους τροχοφόρου οχήματος πρέπει να έχουν πάντα κατά νουν πως το πιο σημαντικό πράγμα κατά τη διάρκεια της χρήσης ενός οχήματος είναι να είναι ήρεμοι, νηφάλιοι και να τηρούν απαρέγκλιτα τους Κανόνες Οδικής Κυκλοφορίας. Όχι από φόβο για το ενδεχόμενο να υποστούν τις συνέπειες του νόμου, αλλά επειδή η μη συνετή οδήγηση μπορεί να έχει οδυνηρότατες συνέπειες.

Ασφαλώς όλα τα παραπάνω από μόνα τους δεν φθάνουν. Διότι, δυστυχώς, υπάρχουν και οι ασυνείδητοι οδηγοί, που όσο αυστηρά μέτρα και να ληφθούν, πάντα θα λειτουργούν εκτός των νόμων και των κανόνων. Καλό είναι λοιπόν να έχουμε πάντα τεταμένη την προσοχή μας, ώστε να προλαβαίναμε τα λάθη των άλλων οδηγών, αφού οι επιπτώσεις από τα σοβαρά τροχαία δυστυχήματα αφορούν όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτά και όχι μόνο αυτούς που τα προκαλούν.

Είναι επίσης σημαντικό κατά τη διάρκεια της οδήγησης να έχουμε ορθάνοικτα τα μάτια και εστιασμένη την προσοχή μας σε ό,τι συμβαίνει στους δρόμους όπου κινούμαστε και όχι σε οτιδήποτε άλλο. Η χρήση φορητού τηλεφώνου, τα ακατάλληλα υποδήματα, η κατανάλωση φαγητού και διαφόρων ποτών την ώρα που οδηγούμε, το ψάξιμο για κάτι που χάσαμε στο αυτοκίνητο, η συζήτηση (κυρίως η έντονη) με τους συνεπιβάτες μας και άλλα πολλά μπορούν να έχουν ολέθριες συνέπειες. Αυτό καταδεικνύεται μέσα από τις πλέον σοβαρές μελέτες των ειδικών.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν τη μια όψη του νομίσματος, που, ως γνωστόν, έχει πάντα δύο όψεις. Στην προκειμένη περίπτωση στην άλλη όψη του βρίσκονται οι υπηρεσίες του κράτους, που επιλαμβάνονται της ορθής τήρησης των κανόνων ασφαλείας. Στην προσπάθειά τους αυτή, μάλιστα, για να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικές, χρησιμοποιούν κάθε μέσο (άνθρωπος και τεχνολογία μαζί) που μπορεί να φανεί χρήσιμο. Κάποια από αυτά τα τεχνολογικά μέσα μάλιστα άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα τελευταία δύο με τρία χρόνια. Αναφέρομαι στις μεγάλες μηχανές λήψεως (κάμερες) στα φώτα ρύθμισης της τροχαίας κίνησης και τα κινητά αυτοκινητάκια (τα λεγόμενα βανάκια), τα οποία στις πλείστες των περιπτώσεων τα συναντάς απρόσμενά μπροστά σου στα πιο απίθανα σημεία! Κάτι που εύλογα δημιουργεί υποψίες πως ο στόχος της χρήσης τους είναι περισσότερο εισπρακτικός και όχι για να λειτουργήσει αποτρεπτικά προκειμένου ν’ αποφεύγονται σοβαρά τροχαία δυστυχήματα. Αυτήν την αίσθηση έχει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών…..

Ωστόσο, αυτά τα τεχνητά μέσα όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά έχουν κατατρομοκρατήσει τους οδηγούς (όχι μόνο τους παράνομους), οι οποίοι κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να αποφεύγουν τη διέλευση από τα σημεία αυτά! Όχι γιατί δεν θέλουν να σταματήσουν στο κόκκινο, αλλά επειδή διακατέχονται από φόβο μήπως δεν προλάβουν να σταματήσουν πριν ανάψει ο ερυθρός σηματοδότης. Εξηγούμαι: Όταν κινείσαι με ταχύτητα 50 χιλιομέτρων και ανάψει το κίτρινο φως, είναι αδύνατο να σταματήσεις πριν περάσεις την απαγορευτική γραμμή. Θα μου πείτε να κινούμαστε με μικρότερη ταχύτητα! Σύμφωνοι! Προσωπικά, όσες φορές το επιχείρησα, όλοι γύρω μου άρχισαν να διαμαρτύρονται… Και ποια είναι η λύση άραγε; Η απάντηση είναι πολύ εύκολη και απλή: Να τοποθετηθούν προειδοποιητικά φώτα σε ικανή απόσταση πριν από τα φώτα τροχαίας που να προετοιμάζουν τους οδηγούς ότι σε λίγο θ’ ανάψει ο ερυθρός σηματοδότης. Κάτι που γίνεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και στα κατεχόμενα! Έτσι μου είπαν όσοι τα επισκέπτονται, διότι προσωπικά δεν τα επισκέφθηκα, ούτε θα τα επισκεφθώ ποτέ όσο παραμένουν κατεχόμενα! Κι όμως αυτή η λογική και αποτελεσματική λύση, στην Κύπρο κρίθηκε αντισυνταγματική! Πραγματικά σηκώνω τα χέρια ψηλά! Αν είναι δυνατόν!!!

Προσωπικά, όταν πλησιάζω ένα τέτοιο σημείο διέλευσης (είμαι σίγουρος ότι το ίδιο κάνουν πολλοί σαν και μένα) προσπαθώ να μαντέψω πότε ενδεχομένως θα κοκκινίσει το φανάρι και έτσι ένα άγχος με κυριεύει αν θα προλάβω να σταματήσω εγκαίρως πριν πατήσω για λίγο την απαγορευτική γραμμή! Μια φορά, μάλιστα, στην προσπάθειά μου να σταματήσω, τον ξεπέρασα καμιά σαρανταριά πόντους και πλήρωσα ο βλάκας 300 ευρώ πρόστιμο! Συν οι βαθμοί ποινής στο δίπλωμα! Μιαν άλλη φορά, στις τρεις το πρωί παρακαλώ με συνέλαβε μηχανή λήψεως να οδηγώ με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 62 χιλιομέτρων (με επιτρεπτό όριο ταχύτητας τα 50 χιλιόμετρα) και πλήρωσα 24 ευρώ πρόστιμο συν επίσης οι βαθμοί ποινής στο δίπλωμα. Διερωτώμαι αν υπάρχει έστω και ένας από αυτούς που εφαρμόζουν αυτά τα ηλίθια μέτρα που θα περάσει από έναν έρημο δρόμο στις τρεις το πρωί και θα κινείται με 50 χιλιόμετρα. Σε έναν δρόμο διπλής κατεύθυνσης, απόλυτα ασφαλή και χωρίς εμπόδια!

Σημειώστε ακόμη ότι οδηγώ μερικές δεκαετίες (έχω διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα στην Κύπρο, την Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη) και ουδέποτε καταγγέλθηκα από την Αστυνομία για σοβαρή τροχαία παράβαση.

Και μια και μιλάμε για Ευρώπη, να πούμε ακόμα! Τα όρια ταχύτητας στην Κύπρο είναι απαράδεκτα διότι δημιουργούν τεράστιες ουρές αυτοκινήτων! Σκεφτείτε το σοβαρά και θα καταλάβετε σίγουρα τι θέλω να πω… Ακόμα οι υπεραστικοί δρόμοι μας στερούνται χώρων στάθμευσης και αποχωρητηρίων! Πριν από λίγο καιρό, κινούμενος από τη Λεμεσό προς τη Λευκωσία, δεν ένιωθα καλά και σταμάτησα στη λωρίδα ασφαλείας. Αν δεν το έκανα, ίσως να συνέβαινε κάτι άσχημο… Σε λίγο σταμάτησε δίπλα μου ένα αστυνομικό αυτοκίνητο. «Απαγορεύεται η στάθμευση στο σημείο αυτό», μου είπαν σε ύφος κάπως αυστηρό. «Το γνωρίζω, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή», απάντησα. Ευτυχώς κατάλαβαν τι ακριβώς συνέβαινε!

Υστερόγραφο: Συγγνώμη, αλλά αυτό το πράμα δεν είναι Ευρώπη! Νομίζω θα συμφωνείτε μαζί μου ότι οι περισσότεροι δρόμοι μας είναι τρισάθλιοι! Ο δρόμος π.χ. από τη Λεμεσό προς το Τρόοδος (που σφύζει από κίνηση) είναι για κοπάδια και όχι για αυτοκίνητα! Και τα δημόσια έργα υλοποιούνται με ρυθμούς χελώνας! Πέντε σχεδόν χρόνια χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί τμήμα του δρόμου που οδηγεί από τη Λεμεσό στο Τρόοδος… για την ακρίβεια δεν ολοκληρώθηκε ακόμα πλήρως!

Ερώτηση: Αληθεύει ότι αν είσαι πρόεδρος, υπουργός, βουλευτής… κ.λπ. έχεις ασυλία στο όριο ταχύτητας;

*Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού

av.avgoustiνοs@gmail.com