Παραπολιτικά

Τελικά ποιοι είναι «οι απέναντι»;

Πολύ συχνά οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων είναι τόσο φτιαχτές, τόσο παρατραβηγμένες, τόσο ψεύτικες, που προκαλούν θυμηδία. Συνήθως τσακώνονται περί όνου σκιάς και αυτό θα το βλέπουμε όλο και πιο έντονα καθώς θα πλησιάζουμε προς την ττενέκκα του 2026.

Ένα τέτοιο κραυγαλέο παράδειγμα ήταν ο τελευταίος καβγάς μεταξύ του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, με αφορμή ομιλία της Αννίτας Δημητρίου κατά τα αποκαλυπτήρια ανδριάντων των ηρωομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού στο Παραλίμνι, στην οποία, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «δεν είναι μεταξύ μας που πρέπει να υπάρχει διχόνοια αλλά με τους απέναντι».

Το ΑΚΕΛ... μουγιάστηκε αμέσως με αυτήν την αναφορά, την οποία ερμήνευσε ως στρεφόμενη κατά των Τουρκοκυπρίων και όχι κατά της τουρκικής κατοχής. Η Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, όμως, ήταν ξεκάθαρο από το πλήρες κείμενο της ομιλίας της, ότι εννοούσε την κατοχική Τουρκία και όχι τους Τουρκοκυπρίους.

Η Εζεκία Παπαϊωάννου, ωστόσο, αποφάσισε να «χτίσει» πάνω στη δική της ερμηνεία και εξέδωσε μια μακροσκελή ανακοίνωση, στην οποία, μεταξύ άλλων, ανέφερε πως «είναι τραγικό, ότι χρειάζεται να υποδειχθεί στην Πρόεδρο του ΔΗΣΥ ότι εχθρός μας είναι η κατοχή και η διχοτόμηση, όχι οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας, που είναι μέρος του κυπριακού λαού».

Ο εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ, σε απάντησή του, διευκρίνισε ότι οι «απέναντι», στους οποίους αναφέρθηκε η Πρόεδρος του κόμματος, «είναι οι δολοφόνοι, ο κατοχικός στρατός και η Τουρκία».

Το ΑΚΕΛ, όμως, δεν πείσθηκε και μάλιστα κάλεσε τον ΔΗΣΥ, εν μέσω των μαύρων επετείων, να μην επιχειρεί να ανοίξει συζήτηση για το παρελθόν, γιατί «τρίβκεται στην βέρκαν της ιστορικής μνήμης»!

Εντάξει, η λαϊκή φράση είναι «(η τσούρα) τρίβκεται στην βέρκαν του βοσκού», αλλά ο κ. Κουκουμάς το ανέβασε σε άλλο επίπεδο, αντικαθιστώντας την τσούραν με την ιστορική μνήμη!

Τελικά, «απέναντι» βρέθηκαν... το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ, όσο και αν η γενική αίσθηση που επικρατεί είναι πως τα δυο κόμματα έχουν περίπου ταυτόσημες θέσεις στο Κυπριακό. Αλλά είπαμε, πάμε σε εκλογές και πρέπει να εμφανίζονται όσο πιο «απέναντι» γίνεται.

Αυτή η επίπλαστη αντιπαράθεση μού θύμισε μια παλαιότερη κωμική σειρά της κρατικής τηλεόρασης, με τίτλο «Οι Απέναντι», με ήρωες τους ιδιοκτήτες δύο γειτονικών ανταγωνιστικών επιχειρήσεων, ενός εστιατορίου πολυτελείας και ενός σουβλατζίδικου. Στο κομματικό σκηνικό δεν έχουμε, βεβαίως, σεφ και σουβλιτζήδες, αλλά το αποτέλεσμα είναι εξίσου... κωμικό!

ΜΠΟΞΕΡ