Συνέδριο Αποδήμων της Κύπρου

Το φετινό Συνέδριο των Αποδήμων έχει τη δική του βαρύτητα και σημασία για πολλούς λόγους, όχι μόνο για τα θέματα των εργασιών του, απολογισμοί, δράσεις και συναντήσεις. Πολύ περισσότερο μας ενδιαφέρει η Πολιτική και Εκκλησιαστική μας Ηγεσία, Επιτροπές, Βουλή Αντιπροσώπων, και γιατί όχι, και τα ΜΜΕς, ΜΚΟς, οργανωμένα σύνολα όπως συνδικαλιστικές οργανώσεις και Μέλη της Κυπριακής Κοινωνίας να διαφωτίσουν υπεύθυνα τα Μέλη των Αποδήμων μας που ήρθαν από τις Πέντε Ηπείρους του Πλανήτη μας για το τι θέλουμε όταν ομιλούμε για τη λύση του Κυπριακού Προβλήματος, έτσι ώστε να μπορούμε και εμείς που ζούμε στο εξωτερικό να διαφωτίζουμε σωστά όχι μόνο, όλους εκείνους τους συμπατριώτες μας που ζουν στην ξενιτιά αλλά και τις Αρχές στις χώρες που ζούμε, έτσι ώστε να επηρεάζουμε θετικά τον λεγόμενο διεθνή παράγοντα διά τη δίκαιη λύση του Εθνικού μας προβλήματος. Οι γνωστές διαφωνίες για την υφιστάμενη διαδικασία και θεματολογία λύσεως του Εθνικού μας προβλήματος, όχι μόνο μεταξύ των Πολιτικών Κομμάτων, αλλά και ανάμεσα στα ίδια τα Κόμματα, μας δημιουργούν στο εξωτερικό μια σύγχυση που δυσκολευόμαστε να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για τον δικό μας ρόλο. Πάγια γραμμή των Αποδήμων από τα δύσκολα χρόνια του 1974 μέχρι σήμερα είναι να στηρίζουμε τις εκλεγμένες Κυβερνήσεις μας και τον εκάστοτε Πρόεδρο της Κύπρου εμπιστευόμενοι τις δημοκρατικές εκλογικές επιλογές του Λαού μας.

Χωρίς να ξεχνούμε ότι η τελική κατάληξη σε οποιανδήποτε συμφωνία για λύση του προβλήματός μας θα έχει το χαρακτήρα της πρότασης που θα αποφασίσει ο Λαός μας με Δημοψήφισμα, και μάλιστα με τη συμμετοχή των μελών των Κοινοτήτων των Λατίνων, των Αρμενίων, των Μαρωνιτών και Τουρκοκυπρίων και όσων γεννήθηκαν στην Κύπρο. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις δημόσιες τοποθετήσεις μας γιατί άθελά μας ενισχύουμε και στηρίζουμε την άδικη προπαγάνδα της Τουρκίας σε όλο τον κόσμο ότι ο λόγος που δεν έχουμε για τόσα χρόνια λύση του προβλήματός μας είναι οι συνεχείς διαφωνίες μας.

Είτε το θέλουμε είτε όχι πάντοτε πρέπει να σεβόμαστε το αυτονόητο ότι μια χορωδία όσο κι αν τα μέλη της είναι άριστα κατηρτισμένα χρειαζόμαστε και ένα μαέστρο για να βγαίνει αρμονία. Διαφορετικά, ο χαβάς μου, ο χαβάς σου θα γίνει χαβούζα. Τον ρόλο του μαέστρου καλείται κάθε φορά να τον παίξει ο εκάστοτε Πρόεδρος της Κύπρου με τη βοήθεια και στήριξη της λειτουργίας του Εθνικού μας Συμβουλίου. Χωρίς ενότητα και συνεργασία μεταξύ μας δεν πάμε πουθενά. Οι επιφυλάξεις και οι διαφωνίες από σοβαρούς ανθρώπους και πολιτικά κόμματα και από άλλους χώρους είναι σεβαστές. Πρέπει όμως να συζητούνται κατ’ ιδίαν και να μη δίνουμε όπλα στην Τουρκία η οποία άλλωστε ευθύνεται και για το πρόβλημά μας. Η στήριξη του εκάστοτε Προέδρου μας είναι η πρώτη προϋπόθεση για να δούμε άσπρη μέρα.

Οι κατεχόμενες περιοχές μας κινδυνεύουν να γίνουν μια σύγχρονη τουρκική Σμύρνη όταν απωλέσουμε την εσωτερική μας ενότητα και ομοψυχία για τη δικαίωση του Λαού μας στην πατρώα γη.

Ελπίζουμε φέτος στο Συνέδριο των Αποδήμων να ακούσωμε την Πολιτική και Εκκλησιαστική μας Ηγεσία να προσεγγίζουν κοινές προτεινόμενες κατευθύνσεις διά τη λύση του Εθνικού μας προβλήματος. Όπως οι Σύνεδροι που μας εκπροσωπούν πρέπει να είναι η μεταφορά της φωνής μας, της αγωνίας μας, των προτάσεων όλων των Αποδήμων, το ίδιο κι οι χαιρετισμοί της Πολιτικής και Εκκλησιαστικής μας Ηγεσίας πρέπει να είναι η φωνή του Λαού, συμβολή στην ενίσχυση της εσωτερικής ενότητας και συμφωνία για κοινή δράση.

Τα πολιτικά κόμματα κι η Εκκλησιαστική Ηγεσία οφείλουν να έχουν κοινή γραμμή στο Εθνικό και στα θέματα της Παιδείας, της Οικονομίας και της Δημόσιας Υγείας.
Με επικεφαλής τον Πρόεδρό μας, Πολιτική και Εκκλησιαστική Ηγεσία, οφείλουν να ενημερώσουν τους Συνέδρους μας πώς να μας οργανώσουν καλύτερα στις χώρες που ζούμε στο θέμα της διαφώτισης των πτυχών του Εθνικού μας προβλήματος για αποτελεσματικότερη δράση.
Για παράδειγμα, οι Απόδημοί μας στη Μεγάλη Βρετανία με τη σωστή ενημέρωση του Βρετανικού Λαού για τις ηθικές ευθύνες του Φόρεϊν Όφις για τη βάρβαρη Τουρκική Εισβολή, έτσι ώστε να συμβάλουν στον τερματισμό της απαράδεκτης αδιαλλαξίας της Τουρκίας.

Οι Απόδημοί μας που ζουν σε Ισλαμικές χώρες με τη σωστή διαφώτιση να μπλοκάρουμε την προσπάθεια της Τουρκίας σε ντεφάκτο αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Ισλαμική Διάσκεψη.
Οι Απόδημοι που ζουν σε χώρες μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να οργανωθούν καλύτερα για πολιτική πίεση στις Κυβερνήσεις τους να εφαρμοσθούν τα ψηφίσματα του Οργανισμού για την Κύπρο, ως επίσης και μαζικές εκδηλώσεις των Αποδήμων με τη βοήθεια των Διπλωματικών μας αρχών (Κύπρου, Ελλάδος και φίλων) σε όλες τις χώρες που ζούμε κατά τις ημέρες των εργασιών της Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών, έτσι ώστε η προσφώνηση του εκάστοτε Προέδρου μας να μη κινδυνεύει να καταντήσει ρουτίνα, αλλά μια ζωντανή κραυγή αγωνίας και διαμαρτυρίας για δικαίωση του Λαού μας και επιτέλους σεβασμός των Αρχών του ΟΗΕ.
Μπορεί το θέμα της επόμενης Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ τον επόμενο μήνα να είναι πώς να υλοποιηθούν 174 αποφάσεις του ΟΗΕ που οι υφιστάμενοι μηχανισμοί του δεν βοήθησαν στην υλοποίησή τους, κανείς όμως δεν εμποδίζει τον Πρόεδρο της Κύπρου κ. Χριστοδουλίδη να τονίσει ότι η ευαισθησία της Διεθνούς Κοινότητας για τη πλήρη εφαρμογή της Παγκόσμιας Συμφωνίας του Παρισιού του ΟΗΕ για τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής και η εκ μέρους όλων των Χωρών επίτευξη των στόχων της Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ (Sustainable Development Goals of UN) για να εξαλειφθεί η φτώχεια και άλλα προβλήματα που δημιουργούν πρόσφυγες και μετανάστες, είναι μια μοναδική ευκαιρία για να εορτασθεί με τον καλύτερο τρόπο η 80ή επέτειος ιδρύσεως του ΟΗΕ. Μέσα σ’ αυτή την προοπτική ο σεβασμός στα υφιστάμενα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και των Γενικών Συνελεύσεων του ΟΗΕ για τη δίκαιη λύση του Κυπριακού θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για να δικαιώσουμε αυτούς που συνέβαλαν στη δημιουργία του ΟΗΕ για την ειρηνική συνύπαρξη των Λαών και την προστασία της Παγκόσμιας Ασφάλειας.
Η οικονομική κρίση πρέπει να γίνει αφορμή να δούμε τον ρόλο των Αποδήμων στη στήριξη της Οικονομίας μας.
Ο ρόλος των αρμοδίων Υπουργείων Οικονομικών, Εμπορίου και Βιομηχανίας στο Συνέδριο των Αποδήμων πρέπει να αναβαθμισθεί με την παράλληλη συμμετοχή και του ιδιωτικού τομέα για να ενημερωθούμε για νέες προσεγγίσεις πώς να συμβάλουμε στην αύξηση των εξαγωγών και στην ενίσχυση του αριθμού του ποιοτικού τουρισμού προς τον τόπο μας.
Πολλοί Απόδημοι είναι ακόμη απογοητευμένοι όταν έφεραν τις οικονομίες τους στην Κύπρο και τους τις κατακλέψανε. Το θέμα αυτό δεν έχει κλείσει κι αν δεν υπάρξει δικαίωση να πάρουν τουλάχιστον τις καταθέσεις τους είναι δύσκολο να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη τους ότι είμαστε σοβαροί για να προστατέψουμε το μέλλον της Κύπρου και των παιδιών μας. Προσωπικά γνωρίζω για παράδειγμα κάποιο που όταν έχασε τον πατέρα του σε ηλικία 16 χρονών ξενιτεύτηκε στη Νότιο Αφρική και δούλευε κάτω από τη γη στα μεταλλεία. Για λόγους υγείας η βάρια ήταν έξι ώρες κι αυτός επειδή έπρεπε να βοηθήσει τη χήρα μητέρα του να παντρέψει τις αδελφές του, δούλευε τρεις βάρδιες. Όταν κάποτε απόκτησε χρήματα με σκληρή εργασία με τα σούπερμάρκετ έφερε τα λεφτά του στην Κύπρο για να βοηθήσει την οικονομία της Κύπρου και στο τέλος τού τα κλέψανε όλα. Τα εννέα όμως δισεκατομμύρια της πιο πλούσιας Τραπεζας του κόσμου, της Ευρωπαϊκής θα τα πληρώσουμε και μάλιστα με τόκους. Κατά τον ίδιο τρόπο, η Τράπεζα Κύπρου που κερδίζει ήδη δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, πρέπει το 50% των κερδών της να τα επιστρέφει σ’ αυτούς που κατακλέψανε τις καταθέσεις τους.

Το ΣΑΕ (Συμβούλιο Απόδημων Ελληνισμού) κατάφερε πολλά πράγματα στην πορεία του, κατάφερε να έχει στους κόλπους του και τους Απόδημους κληρικούς και εκλεκτές προσωπικότητες που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Ελπίζουμε ότι κάποτε θα γίνει και με το δικό μας Συνέδριο στην Κύπρο. Για 50 ήδη χρόνια οι κύπριοι κληρικοί του εξωτερικού και κορυφαίοι επιστήμονες και πολιτικοί αποκλείονται να συμμετέχουν στα Συνέδρια των Αποδήμων Κυπρίων, λες και αυτοί δεν έχουν ιδιαίτερη Πατρίδα για να τη διακονήσουν επί ίσοις όροις και από το βήμα των Αποδήμων. Η συμμετοχή όσων αποκλείονται για μισό αιώνα, μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της ομοψυχίας και ενότητάς μας, όπως συμβαίνει και στις χώρες που ζουν οι Απόδημοί μας. Φαίνεται ότι ορισμένοι που είναι επικεφαλής των Αποδήμων για δεκαετίες όπως Ηγέτες χωρών που είναι οι ίδιοι για δεκαετίες και δεν σέβονται το Διεθνές Δίκαιο, έχουν κι αυτοί τους δικούς τους λόγους να τους αποκλείουν. Για να κάνουμε όσα δεν μπορέσαμε να κάνουμε μέχρι τώρα ως Απόδημοι δεν πρέπει τα ίδια πρόσωπα να εκλέγονται περισσότερο από δύο θητείες. Η παρατήρησή μου αυτή δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε τη μεγάλη προσφορά της Ηγεσίας των Αποδήμων μας. Μερικοί είναι οι ίδιοι εδώ και 50 χρόνια που αποχωρούν μόνο όταν αρρωστήσουν και δεν μπορούν να ταξιδέψουν λόγω ηλικίας.

* Απόδημος Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας