Κράτους καθήκον: Καθολική Τροχαία Πειθαρχία

ΔΥΣΤΥΧΩΣ αποτύχαμε ν’ αποτρέπουμε αποτελεσματικά τον Τροχαίο Χάροντα. Τον αριθμό των Τροχαίων Ανθρωποκτονιών, δεν καταφέραμε δραστικά να τον μειώσουμε. Για να προσδοκούμε την ελαχιστοποίηση και, κατ’ ευχήν, τον εκμηδενισμό του. Οι μέχρι τώρα προσπάθειες αποδεικνύονται, αλίμονο, Σισύφειες!

- Οι αδικοχαμένοι όμως της ασφάλτου, οι ανάπηροι και προπάντων η καθημερινή αγωνία για την τύχη των παιδιών μας και ολωνών μας στους δρόμους της θανατηφόρας απειλής, δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ πληθυντικό στο «αποτύχαμε», θέλει να επιστήσει την προσοχή του καθενός μας στην προσωπική ευθύνη για την επιβαλλόμενη συνειδητά ασφαλέστερη χρήση των δρόμων. Για την εξ απαλών ονύχων διδασκαλία της Οδικής Συνείδησης. Σε όλον ανεξαιρέτως τον πληθυσμό, πασών των ηλικιών.

- Ουδόλως, όμως, τούτος ο πληθυντικός ισοβαθμίζει τις ευθύνες για την αναγκαιότατη ΕΠΙΒΟΛΗ και την ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ της Οδικής Ασφάλειας:

- Η πρώτιστη ευθύνη και το μέγιστο μερίδιο του φταιξίματος για το «αποτύχαμε» ανήκει στο κράτος. Στους εκάστοτε κυβερνώντες, νομοθετούντες και δικάζοντες. Σε όλες τις καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και τοπικές διοικήσεις.

- Νόμιμη ΑΞΙΩΣΗ κάθε ανθρώπου προς το κράτος, και αντίστοιχη καθ’ ολοκληρίαν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του κράτους προς όλους, είναι να παρέχει και διαρκώς να περιφρουρεί, με αυστηρή επάρκεια, την αποτελεσματική ασφάλεια στην χρήση των δρόμων.

ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ αυτό το καθήκον περιλαμβάνει έναν πολύ μεγάλο αριθμό επιμέρους υποχρεώσεων. Αλληλοσυναπτομένων. Οι οποίες ορίζουν μεταξύ άλλων:

(1) Την διαρκή φροντίδα για την βέλτιστη υποδομή του οδικού δικτύου. Την καταλληλότητα των δρόμων και άρτια σήμανσή τους.

(2) Την ασταμάτητη μέριμνα για τον έλεγχο καταλληλότητας των διακινούμενων οχημάτων. Και:

(3) Υπεράνω όλων, την αυστηρότερη έγνοια για την επιβολή - εις άπαντας, καθ’ άπασαν την επικράτειαν και κατά πάντα χρόνο - της Τροχαίας Πειθαρχίας.

ΧΩΡΙΣ ποτέ την παραμικρή αμφιβολία, επίμονα υποστηρίζουμε ανέκαθεν ότι ο «πυρήνας - κλειδί» απ’ το άλφα ώς το ωμέγα, στο αλφαβητάρι για την επαρκέστερη επίτευξη της οδικής ασφάλειας, για την αποτελεσματικότερη αποτροπή του Τροχαίου Χάροντα, για την δραστικότερη πρόληψη των Τροχαίων Ανθρωποκτονιών, ήταν, είναι, και θα ’ναι πάντα η επιβολή και ο άτεγκτος έλεγχος της Τροχαίας Πειθαρχίας. Κι αυτό προϋποθέτει την αυστηρή Αστυνόμευση. Η οποία διευκολύνεται πλέον και από την σύγχρονη τεχνολογία για την 24ωρη επιτήρηση του οδικού δικτύου.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η πλειονότης των οδηγών συστηματικά απειθάρχητοι. Το αντίθετο συμβαίνει. Εάν υπολογιστούν οι αριθμοί αύξησης των οχημάτων, αποτελεί επίτευγμα πώς δεν πολλαπλασιάζονται αντιστοίχως και οι τροχαίες ανθρωποκτονίες. Πειθαρχία είναι η απάντηση. Και η άτεγκτη επιμονή για την επιβολή της σε όλους. Πρωταρχικό καθήκον του κράτους.

ΑΞΙΖΕΙ ίσως να παραθέσουμε κάποιες σκόρπιες ψηφίδες τροχαίων γεγονότων. Παρατηρήσεων, διαπιστώσεων, προβληματισμών, υπενθυμίσεων, από καταστάσεις που συνέβησαν. Ίσως κριθούν χρήσιμες και ωφέλιμες για εκείνους που σήμερα έχουν το καθήκον να εκπληρώνουν με επάρκεια τις υποχρεώσεις της Πολιτείας για την ασφαλέστερη διακίνηση στους δρόμους.

(α) Μετά την πρόσφατη θανατηφόρα τροχαία σύγκρουση στην Λεωφόρο Λάρνακος της Αγλαντζιάς δημοσιεύτηκε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση, ύστερα κι από διαμαρτυρίες περιοίκων που παρατηρούσαν θορυβώδεις κι επικίνδυνες νυχτερινές «κόντρες ταχύτητας» στο εν λόγω κομμάτι του δρόμου, απευθύνθηκε στις αρμόδιες αστυνομικές Αρχές, χωρίς να τύχει κάποιας εμπράκτως αποτελεσματικής ανταπόκρισης.

- Είχαμε πριν από δεκαετίες πολύ χειρότερες και θανατηφόρες «κόντρες» στο κομμάτι εκείνο της Λεωφόρου Γρίβα Διγενή στην Έγκωμη, από το Μετόχι του Κύκκου, μέχρι τον κυκλικό κόμβο «Κολοκασίδη». Τις νυχτερινές ώρες τον αποκαλούσαν «δρόμο - σκοτώστρα». Η αστυνόμευση κρίθηκε ανεπαρκής. Η επιμονή της τοπικής αυτοδιοίκησης Έγκωμης ανέκοψε αποτελεσματικά τον Τροχαίο Χάροντα: Μεσαίο διαχωριστικό κιγκλίδωμα σε όλον τον δρόμο. Αποτελεσματικά κυρτώματα στην άσφαλτο. Επιτρεπτό όριο ταχύτητας 50 και αλλού 30 χλμ. Κάμερες 24ωρης φωτοεπισήμανσης κάθε παράβασης. Αριθμητικό έκτοτε αποτέλεσμα: Ελάχιστα θανατηφόρα.

(β) Πριν από χρόνια, προτού κατασκευαστεί ο νέος δρόμος Λεμεσού - Πάφου, ο παλιός περνούσε μέσα από την Βρετανική Βάση Επισκοπής των Άγγλων αποικιοκρατών. Σε όλο το μήκος της αγγλοκρατούμενης διαδρομής, η εκεί αυστηρότατη αστυνόμευση δεν επέτρεπε την παραμικρή τροχαία απειθαρχία. Ούτε οποιοδήποτε... σβήσιμο προστίμων. Αποτέλεσμα: Μηδέν θανατηφόρα.

(γ) Ένας Αρχηγός Αστυνομίας προ 20ετίας, με αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση των τροχαίων ανθρωποκτονιών από μεθυσμένους οδηγούς, επέβαλε την «διανυκτέρευση» (κράτηση) στ’ αστυνομικά κελιά σε όποιους τα δραστήρια περίπολα «άλκοτεστ» συλλάμβαναν να οδηγούν πιωμένοι. Και το πρωί κατευθείαν στο δικαστήριο. Ήταν τότε, που, για να πας να διασκεδάσεις πίνοντας με τους φίλους σου, επέλεγες ταξί.

- Θυμόμαστε το 2006 έναν συνάδελφο που με την σύζυγό του έστειλαν την εξής ευχαριστήρια επιστολή: «Κύριε Αρχηγέ. Αστυνομικοί της Τροχαίας ανέκοψαν μεταμεσονύκτιες ώρες το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο 23χρονος γιος μας. Επέστρεφε από διασκέδαση. Του έκαναν άλκοτεστ και τον βρήκαν πιωμένο. Το αυτοκίνητό του το κράτησαν στον αστυνομικό σταθμό. Τον ίδιο μάς τον έστειλαν σπίτι με ταξί. Ήταν γεμάτα τα κελιά από άλλους πιωμένους, γι’ αυτό και δεν τον κράτησαν. Την επομένη προσήχθη στο δικαστήριο: 250 λίρες πρόστιμο και τρία αστεράκια, ποινή, στην άδεια οδηγού. Θέλω να μεταφέρετε, κ. Αρχηγέ, την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες της οικογένειάς μας, στους αστυνομικούς της Τροχαίας και στο Δικαστήριο. Έχουμε τον γιο μας ζωντανό, αρτιμελή και χωρίς να σκοτώσει κάποιον με το οδήγημά του. Και, κυρίως, ξέρουμε ότι δεν θα οδηγήσει ξανά πιωμένος».

-Ένας φίλος, ανώτερος τότε αξιωματικός της ΕΦ, μεμφόταν εαυτόν που τον εξανάγκασαν να διανυκτερεύσει στο κελί λόγω άλκοτεστ, παρ’ ότι υπηρεσιακά συνεργαζόταν στενότατα με την Αστυνομία. Για την ωφελιμότητα όμως επιβολής της Τροχαίας Πειθαρχίας, τους ευγνωμονούσε.

- Την ίδια, όμως, ωφέλιμη για το κοινό καλό και για το δημόσιο συμφέρον, Οδική Συνείδηση, δεν είχε δυστυχώς και ο τότε Γενικός Εισαγγελέας, που «γνωμάτευσε» διαταγή κατάργησης της κράτησης των συλλαμβανομένων παραβατών του άλκοτεστ! Κρίμα...

(δ) Για έντεκα μήνες το 2007 δοκιμάστηκε, με ελπιδοφόρα αποτελέσματα, το Σύστημα Φωτοεπισήμανσης. Με τις πρώτες λίγες σταθερές και κινητές κάμερες τροχαίας. Προέκυψε μείωση κατά 50% των τροχαίων συγκρούσεων στους επιτηρούμενους δρόμους.

- Λόγω ασύγγνωστης κρατικής ανεπάρκειας, οι τότε κάμερες καταργήθηκαν. Και, λόγω κακουργηματικής αμέλειας, επί 14 χρόνια (2007-2021) δεν υπήρχαν. Δύναται να υπολογισθεί άραγε πόσες τροχαίες ανθρωποκτονίες θα αποτρέπονταν, εάν επί 14 έτη λειτουργούσαν πολλαπλασιαζόμενες οι κάμερες τροχαίας, εξαναγκάζοντας έτσι τους πάντες στην τροχαία πειθαρχία;

(ε) Αλλά και τώρα, δεν είναι λίγοι οι δημαγωγούντες που υποσκάπτουν το κρατικό καθήκον επαρκούς επιτήρησης της τροχαίας πειθαρχίας. Γιατί λ.χ. δεν πρέπει να «κρύβονται» τα «ραντάρ της Τροχαίας» και γιατί πρέπει να «προειδοποιούνται» οι διακινούμενοι για τις «ενέδρες» των κινητών καμερών; Δεν είναι μήπως υποχρέωση όλων, σε όλους τους δρόμους, όλο το 24ωρο, το όριο ταχύτητας, η ζώνη ασφαλείας, το κράνος μοτοσικλετιστών, τα χέρια χωρίς κινητό τηλέφωνο; Κρίμα...