Ο δρόμος που μένει μονίμως μεσόστρατα

Έγραφα πριν από μερικές μόλις εβδομάδες, υπό τον τίτλο «Οι απρόσφορες προσφορές», σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, ότι μια από τις χειρότερες διαχρονικές κακοδαιμονίες του τόπου είναι και οι προσφορές για έργα του Δημοσίου. Σημείωνα: «Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει. Κανένα μεγάλο έργο δεν μπορεί να προχωρήσει (λόγω προσφυγών) μέσα στα χρονικά πλαίσια που έχουν καθοριστεί, και εάν προχωρήσει... σταματά, διότι, συνήθως, ο ανάδοχος παραβιάζει τους όρους της σύμβασης».

Η επιβεβαίωση της διαπίστωσης αυτής ήρθε πριν από μερικές ημέρες, όταν ανακοινώθηκε ότι ο δρόμος (των στεναγμών) Πάφου-Πόλης Χρυσοχούς ξαναμπήκε στο ψυγείο, ύστερα από την έκδοση προσωρινών μέτρων από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών. Τα προσωρινά μέτρα είχε ζητήσει ο προηγούμενος εργολάβος («Άκτωρ»), από τον οποίο είχε αφαιρεθεί το έργο από την Κυβέρνηση, η οποία κατήγγειλε τη σχετική σύμβαση, θεωρώντας ότι ο εργολάβος δεν μπορούσε ν’ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Ύστερα από την καταγγελία της σύμβασης, η Κυβέρνηση είχε κινήσει τις διαδικασίες επαναπροκήρυξης του έργου, ώστε να καταστεί δυνατή η υλοποίησή του, αλλά παρενέβη η εταιρεία «Άκτωρ», εξασφαλίζοντας απόφαση από την Αναθεωρητική Αρχή... Προσκομμάτων, η οποία μπλόκαρε τη νέα διαδικασία.

Κι άντε τώρα να ξεμπερδέψετε, κύριε Βαφεάδη μου, με αυτές τις πολύπλοκες και λαβυρινθώδεις νομικές και νομοτυπικές διαδικασίες, που έχουνε τόσα πολλά παραθυράκια, ώστε ο δρόμος Πάφου-Πόλης να μείνει... μεσόστρατα στο διηνεκές.

Οι Παφίτες, αλλά και γενικά όλοι οι πολίτες, βλέπουν με απόγνωση ένα ακόμη μεγαλεπήβολο έργο να μην υλοποιείται. Δεν ενδιαφέρει τους πολίτες ποιος φταίει για τις καθυστερήσεις, αν έγιναν λάθη στη διατύπωση των προσφορών, αν δεν γινόταν η δέουσα επίβλεψη του έργου, αν ο εργολάβος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του και τα λοιπά. Τους πολίτες τους ενδιαφέρει να βρει αυτό το Κράτος τούς τρόπους να ολοκληρώσει το έργο.

Όπως και το άλλο πολυσυζητημένο έργο, το τερματικό στο Βασιλικό, που είναι και αυτό αιχμάλωτο λαθών και σκανδάλων του παρελθόντος, αλλά το μέλλον του είναι άδηλο. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει αν και πότε θα τελειώσει και κυρίως πόσο θα μας κάτσει τελικά, αφού αυτό το κράτος, διαχρονικά, καταφέρνει να βάζει τους πολίτες να πληρώνουν εκατομμύρια για έργα που δεν ολοκληρώνονται, ή, εάν ολοκληρώνονται, το κόστος τους να είναι πολλαπλάσιο του αρχικού!

ΜΠΟΞΕΡ