Μπαράζ μετεγγραφών στον ΔΗΣΥ: Σώζει την παρτίδα η Αννίτα με φόντο τις Βουλευτικές

Τους τελευταίους μήνες, το πολιτικό κλίμα στην Πινδάρου μόνο ρόδινο δεν ήταν. Η εσωστρέφεια, οι αντιπαραθέσεις και η αίσθηση στασιμότητας είχαν δημιουργήσει την εικόνα ενός ΔΗΣΥ, που «πήρε την κατιούσα». Η ίδια η Πρόεδρος του κόμματος βρέθηκε στο επίκεντρο κριτικής, κατηγορούμενη ότι δεν μπόρεσε να δώσει ξεκάθαρη κατεύθυνση, ούτε να διαχειριστεί τις εσωτερικές έριδες.

Και, όμως, την πιο κρίσιμη στιγμή, η Αννίτα Δημητρίου απέδειξε ότι είχε «κρυμμένα χαρτιά». Μεθοδικά και αθόρυβα, κατέβασε ένα ψηφοδέλτιο που όχι μόνο εκπλήσσει, αλλά αλλάζει και την ψυχολογία της βάσης. Με κινήσεις που συνδυάζουν κομματική συνέχεια και άνοιγμα στην κοινωνία, η πρόεδρος του ΔΗΣΥ καταφέρνει να προσδώσει στο κόμμα νέα δυναμική.

Λευκωσία: Η σκληρή επαρχία και τα βαριά χαρτιά

Η πρωτεύουσα θεωρείται παραδοσιακά η πιο δύσκολη εκλογική περιφέρεια. Οι εσωκομματικές τριβές είναι πιο έντονες, η κοινωνική βάση πιο απαιτητική, και η απογοήτευση των τελευταίων ετών είχε αφήσει τα σημάδια της.

Η Αννίτα Δημητρίου επέλεξε να παίξει επιθετικά. Κατάφερε να πείσει πρόσωπα με βαρύ πολιτικό και κοινωνικό αποτύπωμα -όπως ο Γιώργος Παμπορίδης, η Αναστασία Ανθούση και η Τίνα Παύλου- να ενταχθούν στο ψηφοδέλτιο. Η παρουσία τους δεν προσφέρει μόνο κύρος αλλά και συλλεκτικότητα: απευθύνονται τόσο στον παραδοσιακό συναγερμικό χώρο όσο και σε εκείνους που είχαν αποστασιοποιηθεί, θεωρώντας ότι το κόμμα δεν ακολουθεί τις σωστές γραμμές ή υπολείπεται σοβαρότητας.

Η στρατηγική αυτή φαίνεται να καλύπτει τις διαρροές, να επαναφέρει ένα μεγάλο κομμάτι της βάσης και, το σημαντικότερο, να δημιουργεί ένα ψηφοδέλτιο που μπορεί να διατηρήσει τις πέντε έδρες.

Λεμεσός: Έξυπνη ισορροπία

Η Λεμεσός είναι μια επαρχία που χρειάζεται εξαιρετικές οργανωτικές ικανότητες για να φέρει αποτέλεσμα. Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ κράτησε το κομματικό στοιχείο ψηλά στο ψηφοδέλτιο, εξασφαλίζοντας τη στήριξη του σκληρού πυρήνα.

Ταυτόχρονα, άνοιξε χώρο σε «αριστίνδην» προσωπικότητες που φέρνουν ψήφους από την ευρύτερη κοινωνία, όπως τον πρώην διεθνή καλαθοσφαιριστή Μιχάλη Κουνούνη και την εκπαιδευτικό Αγγελική Ριαλά , χωρίς ν’ αποτελούν εκλογικά φόβητρα αλλά σίγουρα υπολογίσιμες δυνάμεις. Έτσι, αφενός εμπλουτίζει το ψηφοδέλτιο με νέα πρόσωπα που μπορούν να τραβήξουν πέρα από τα στενά κομματικά όρια, αφετέρου δεν αποθαρρύνει κομματικά στελέχη να κατέβουν.

Μια ισορροπία που δεν είναι εύκολη, αλλά η Αννίτα Δημητρίου κατάφερε να την διατηρήσει, και να πιστωθεί με μια στρατηγική κίνηση υψηλής πολιτικής ευφυΐας.

Αμμόχωστος: Το όνομα που μετράει

Στην Αμμόχωστο, το μεγάλο στοίχημα ήταν οι διαρροές προς το ΕΛΑΜ. Οι κομματικοί υποψήφιοι μπορούν να φέρουν τον παραδοσιακό πυρήνα, αλλά το ζητούμενο ήταν πώς θα σταματήσει η «αιμορραγία».

Η απάντηση ήρθε με την υποψηφιότητα του Πάρη Μάρκου. Ένα όνομα που δεν είναι απλώς γνωστό, αλλά κουβαλάει βαρύ ιστορικό και συναισθηματικό φορτίο για τους Αμμοχωστιανούς. Η παρουσία του λειτουργεί ως ασπίδα απέναντι στην ακροδεξιά απειλή, δίνοντας στο κόμμα ένα σημείο αναφοράς με ιδιαίτερη σημειολογία.

Με αυτόν τον τρόπο, η Αννίτα δείχνει πως ξέρει να διαβάζει τις ιδιαιτερότητες κάθε επαρχίας και να παίζει με τα σωστά χαρτιά.

Λάρνακα: Το κενό της Αννίτας και η Βωνιάτη

Στη Λάρνακα υπήρχε από την αρχή ένα πρόβλημα: η απουσία της ίδιας της Αννίτας Δημητρίου από το ψηφοδέλτιο της επαρχίας. Το «κενό της Αννίτας» έμοιαζε δυσαναπλήρωτο, δημιουργώντας την αίσθηση ότι η τοπική δυναμική θα μείνει πίσω.

Με την Αννίτα να κατέρχεται υποψήφια στην πόλη που την εξέλεξε βουλευτή, ως ηθικά υποχρεούτο, η προσέλκυση υποψηφίων πέραν του κομματικού πυρήνα υπήρξε πολύ δύσκολη.

Η πρόεδρος, ωστόσο, βρήκε τη λύση με την υποψηφιότητα της Στάλως Βωνιάτη. Ένα πρόσωπο που θεωρείται συλλεκτικό, ικανό να αντλήσει ψήφους από διάφορους χώρους. Σημαντικό είναι επίσης ότι προσφέρει διέξοδο στους ψηφοφόρους που είχαν ταυτιστεί προσωπικά με την πρόεδρο: βρίσκουν σε αυτήν χαρακτηριστικά που τους εκφράζουν.

Παράλληλα, οι κομματικοί υποψήφιοι εξασφαλίζουν την παρουσία του σκληρού πυρήνα στις κάλπες, με αποτέλεσμα το ψηφοδέλτιο να αποκτά ισορροπία ανάμεσα στην κομματική βάση και το άνοιγμα στην κοινωνία.

Πάφος: Η προσωπική νίκη με τη Νικολέττα Κωνσταντίνου

Η Πάφος είναι ίσως η πιο απαιτητική επαρχία, καθώς το εκλογικό σώμα έχει έντονα τοπικά χαρακτηριστικά και δεν συγχωρεί εύκολα τα λάθη.

Η Αννίτα Δημητρίου κατάφερε μια μεγάλη προσωπική νίκη: έπεισε τη Νικολέττα Κωνσταντίνου να κατέλθει στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ. Μια υποψηφιότητα η οποία μπορεί να αποθάρρυνε υποψηφιότητες διαφόρων δημοτικών συμβούλων που είχαν διεκδικήσει και στο παρελθόν βουλευτική έδρα, λόγω της δυναμικής της, η οποία προσδίδει κύρος, ποιότητα και σίγουρα είναι ένα πρόσωπο με πολιτικό λόγο και υπόβαθρο που τόσο έχει ανάγκη η Πάφος.

Η επιλογή αυτή δεν αφορά μόνο την τρέχουσα μάχη. Είναι και μια επένδυση στην επόμενη μέρα: πρόσωπα όπως η Κωνσταντίνου μπορούν να ενισχύσουν ουσιαστικά την κοινοβουλευτική ομάδα, προσφέροντας ανανέωση και ουσία. Για την πρόεδρο, αυτό μεταφράζεται σε κίνηση ενοποίησης του κόμματος στην Πάφο, αλλά και σε μήνυμα προς την κοινωνία ότι ο ΔΗΣΥ φέρνει άτομα που μπορούν να σταθούν με αξιώσεις στη Βουλή.

Αντιστροφή του κλίματος και κρυμμένα χαρτιά

Το ψηφοδέλτιο που παρουσίασε η Αννίτα Δημητρίου δεν είναι απλώς μια λίστα ονομάτων. Είναι η απάντησή της στην κριτική ότι δεν είχε σχέδιο, ότι το κόμμα διολίσθαινε σε εσωστρέφεια και ότι η ίδια δεν μπορούσε να εμπνεύσει.

Με κινήσεις που συνδυάζουν τοπικές ισορροπίες, κομματική πειθαρχία και άνοιγμα στην κοινωνία, η πρόεδρος του ΔΗΣΥ απέδειξε ότι είχε στρατηγική. Κατάφερε να φτιάξει ένα ψηφοδέλτιο, που, όχι μόνο ανακόπτει τις διαρροές, αλλά μπορεί να προσφέρει και προοπτική για την επόμενη μέρα.

Το αν αυτό θ’ αποτυπωθεί στην κάλπη μένει να φανεί. Αλλά, σε μια συγκυρία που το κόμμα έμοιαζε να χάνει τον βηματισμό του, η Αννίτα Δημητρίου, έστω και απελπιστικά μόνη, πέτυχε ν’ ανατρέψει το κλίμα και να δείξει ότι ξέρει να παίζει με «κρυμμένα χαρτιά».