Η Ελλάδα από την περασμένη Κυριακή έχει νέα κυβέρνηση. Σε μια ιστορική βάσει του αποτελέσματός της εκλογική αναμέτρηση, ο ελληνικός λαός ανέβασε στην εξουσία ένα αριστερό κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας τέλος στο παραδοσιακό δίπολο Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, που έμελλε μάλιστα να το δούμε τα τελευταία χρόνια να συγκυβερνά. Είναι ακριβώς αυτή η παράμετρος, δηλαδή της ανόδου της Αριστεράς στην εξουσία, που κατατάσσει την εκλογική αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής στην κατηγορία «Ιστορική», δεδομένου πως οι Ελλαδίτες ψηφοφόροι επέλεξαν για πρώτη φορά μια εντελώς διαφορετική συνταγή για τη διακυβέρνηση της χώρας τους. Οι λόγοι για τους οποίους το εκλογικό σώμα στην Ελλάδα αποφάσισε να αλλάξει πολιτικό προσανατολισμό, και να δώσει την ευκαιρία στο κάτι διαφορετικό για να δοκιμαστεί, είναι γνωστοί και χιλιοειπωμένοι. Αυτό που τώρα απομένει είναι να διαφανεί η ορθότητα ή το λανθασμένο της επιλογής που έκαναν, μέσα από τις πολιτικές τις οποίες ο νέος Πρωθυπουργός και κατ’ επέκτασιν η Κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων θα εφαρμόσει. Ο Αλέξης Τσίπρας, ως εν δυνάμει Πρωθυπουργός κατά την προεκλογική περίοδο, ανέβασε τον πήχη των προσδοκιών των Ελλήνων πάρα πολύ ψηλά.
Όμως, ακόμα και πολλοί απ’ όσους ψήφισαν την παράταξή του, δεν πιστεύουν πως όλα όσα προεκλογικά δεσμεύτηκε θα μπορέσει να τα υλοποιήσει. Αυτήν την αίσθηση έχουμε και εμείς, ίσως αυτό ενδόμυχα να γνωρίζει και ο ίδιος. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, αυτό είναι κάτι που ο χρόνος θα το δείξει, με την ελπίδα πάντα για το καλό ολόκληρου του Ελληνισμού, το «πείραμα» να πετύχει. Ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται αύριο στην Κύπρο, στην πρώτη επίσημη επίσκεψη που πραγματοποιεί ως Πρωθυπουργός. Μια κίνηση ορθή, μια επίσκεψη πολλών συμβολισμών και μηνυμάτων, τα οποία προφανώς Αθήνα και Λευκωσία θέλουν να στείλουν υπό το πρίσμα του νέου πολιτικού σκηνικού που έχει δημιουργηθεί. Ζητούμενο, ωστόσο, είναι όπως πίσω από τους συμβολισμούς και πίσω από τις εθιμοτυπικές φιλοφρονήσεις, ελληνική και κυπριακή κυβέρνηση να μπορέσουν να διαμορφώσουν πραγματικά ένα πλαίσιο αγαστής συνεργασίας και αλληλοστήριξης, αφήνοντας στην άκρη τις ιδεολογικές διαφορές, που είναι γνωστό πως τις χωρίζουν.
Νίκος Αναστασιάδης και Αλέξης Τσίπρας έχουν υποχρέωση έναντι του συνόλου του Ελληνισμού, και ειδικά του κυπριακού, να το πετύχουν. Γιατί το χειρότερο που θα μπορούσε, ειδικά σε αυτήν την περίοδο, να μας τύχει, είναι μια Αθήνα να βλέπει στην Ανατολή και μια Λευκωσία στη Δύση...
