Κι όμως, ο πάλαι ποτέ «βαφτισμένος» διαλλακτικός Τ/κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, που επιδιώκει την επίλυση του Κυπριακού, δεν έχανε ποτέ την ευκαιρία να επαναλαμβάνει τι ακριβώς επιθυμεί για να φτάσουμε στη λύση. Συναφώς οι... επιθυμίες του δεν είχαν καμίαν απολύτως διαφορά από τις ξεκάθαρες στην αδιστακτότητα θέσεις της Τουρκίας και τους διαχρονικούς της στόχους - στην επανάκτηση της Κύπρου και την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου.
Αυτό, δηλαδή, που αναλύαμε και τονίζαμε εδώ και μήνες από αυτές τις στήλες, εμείς οι τάχατες... απορριπτικοί! Και τώρα όσοι εξέφραζαν αισιοδοξία, έκλειναν τα αφτιά τους, ωραιοποιούσαν την κατάσταση και καλλιεργούσαν υψηλές προσδοκίες ως προς το αποτέλεσμα της εν εξελίξει διαπραγματευτικής διαδικασίας, ξαφνιάστηκαν(;) με τις τελευταίες δηλώσεις και ανακοινώσεις του κ. Ακιντζί (σσ. οι θέσεις του Τ/κ ηγέτη κωδικοποιούνται αναλυτικά στη σημερινή μας έκδοση από τον αγαπητό συνάδελφο Γιάννο Χαραλαμπίδη).
Επί τούτου πρέπει να τονιστεί και ένα κρίσιμο σημείο στα όσα ανέφερε ο... διαλλακτικός Τ/κ ηγέτης για τα περί διζωνικότητας. «Εγώ έχω εξηγήσει πολλές φορές τι εννοώ με αυτόν τον όρο. Εκείνοι δίνουν διαφορετική ερμηνεία. Δεν είμαι σε θέση να δηλώσω ότι οι δύο πλευρές δίνουν την ίδια ερμηνεία στη διζωνικότητα», δήλωσε ο Μουσταφά Ακιντζί, σημειώνοντας δε, ότι έχει προκύψει ζήτημα με αυτό το θέμα. Θα επικεντρωθούμε, όμως, στην έκφραση «έχω εξηγήσει πολλές φορές», καθότι προκύπτουν βασανιστικά ερωτήματα.
Πού ήταν λοιπόν η Κυβέρνηση και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, όταν ο Ακιντζί τα εξηγούσε πολλές φορές; Και πώς αυτό, μαζί με πολλά άλλα - περί πρωτογενούς δικαίου, μόνιμων αποκλίσεων κλπ, αντανακλά στην σύγκλιση απόψεων και στο «κοινό όραμα» μεταξύ των δύο πλευρών;
Αλήθεια, στο τραπέζι των συνομιλιών καταλάβαιναν τι ακριβώς τους έλεγε, ή δεν ήθελαν να καταλάβουν; Εμείς λέμε ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ να καταλάβουν, διότι αποτελεί ελαφρυντικό στοιχείο η απόδοση των όποιων πολιτικών ευθυνών, ή η έλλειψη υπευθυνότητας να τεθούν στη σφαίρα της βλακείας και της αχαμπαροσύνης!
Από την άλλη πλευρά, εάν δεχθούμε ότι ο κ. Ακιντζί υπαναχώρησε από προηγούμενες θέσεις του, τότε τίθεται θέμα αξιοπιστίας. Σε αυτό το ενδεχόμενο, ταπεινή μας άποψη είναι ότι επιβάλλεται ανάγκη επικέντρωσης πρώτα στη δημιουργία ενός ισχυρού κλίματος αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης, και μετά στις όποιες «αποκλίσεις» για την επίτευξη της λύσης! Σε αντίθετη περίπτωση, οι κίνδυνοι θα είναι τόσοι, που θα επιτρέψουν ακόμη και την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας...
