Οι καμικάζι της Yong Soo Lee

Πριν από λίγες μέρες, η εικονιζόμενη Yong Soo Lee, 88 χρονών, έκανε το μακρινό ταξίδι από τη Σεούλ της Νότιας Κορέας, όπου ζει, στο Σαν Φραγκίσκο των ΗΠΑ, για να στηρίξει την πρόθεση του Δημαρχείου της αμερικανικής μεγαλούπολης να δημιουργήσει μνημείο, πριν εκπνεύσει το 2015, προς τιμή των νεαρών γυναικών και κοριτσιών από την Κορέα, που εκπορνεύτηκαν βίαια από τον ιαπωνικό στρατό κατοχής, στη διάρκεια του Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου.

Θύμα και η ίδια κτηνώδους σεξουαλικής εκμετάλλευσης από τους Ιάπωνες στρατιώτες, όταν ήταν ανήλικο κορίτσι 15 χρονών, αφιέρωσε από τότε τη ζωή της, για να αναγνωριστεί ιστορικά αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα από την κυβέρνηση της Ιαπωνίας, που μέχρι σήμερα αρνείται επίσημη απολογία ή νομική ευθύνη για το ζήτημα.

Η Yong Soo Lee είναι επικεφαλής των ηλικιωμένων, πια, θυμάτων (όσων ζουν ακόμη), που κατάφεραν να ξεπεράσουν το ταμπού της ντροπής μέσα στη συντηρητική, ανδροκρατούμενη κοινωνία της πατρίδας τους και την κομφουκιανική ανατροφή τους, έσπασαν τη σιωπή τους τη δεκαετία του 1990, μισό αιώνα μετά το έγκλημα και από τότε διαδηλώνουν κάθε Τετάρτη μπροστά από την πρεσβεία της Ιαπωνίας στην πρωτεύουσα Σεούλ και ζητούν δικαιοσύνη και αποζημιώσεις, για τις βαρβαρότητες των Ιαπώνων σε βάρος τους.

Γνώρισα προσωπικά τη Yong Soo Lee και της πήρα συνέντευξη για τη «Σ», τον Μάρτιο 2007, όταν βρέθηκα στη Σεούλ εκ μέρους της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, σε Διεθνή Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Συμφιλίωση στην Κορεατική Χερσόνησο, που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Δημοσιογράφων Κορέας. Μου είπε ότι γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό, κοντά στο Πουσάν της Νότιας Κορέας και ότι ο εφιάλτης της άρχισε μια νύχτα, όταν μια κοπέλα φώναξε το όνομά της, ενώ βρισκόταν στο σπίτι της.
«Βγήκα έξω και την είδα να στέκει δίπλα από ένα Γιαπωνέζο στρατιώτη.

Αποδείχτηκε ότι αυτός χρησιμοποιούσε το κορίτσι ως δόλωμα, για να απαγάγει γυναίκες. Ο Γιαπωνέζος με άρπαξε από τον λαιμό και με ανάγκασε να τον ακολουθήσω. Με πήρε στο κέντρο της πόλης, όπου κρατούνταν άλλες κοπέλες. Μας μετέφεραν στην Κίνα (στο κατεχόμενο από τους Γιαπωνέζους μέρος της) στην πόλη-λιμάνι Τερούν και μας ανέβασαν σε ένα πλοίο όπου υπήρχαν περίπου 300 Γιαπωνέζοι ναύτες... εκεί μας εξανάγκασαν σε σεξουαλικές υπηρεσίες... ήταν μια εμπειρία εξευτελιστική, βρισκόμουν σε μια κατάσταση σοκ...

Το πλοίο μάς πήρε στην Ταϊβάν (επίσης κατεχόμενη τότε από τους Γιαπωνέζους), όπου με έβαλαν σε αεροπορική βάση Γιαπωνέζων πιλότων καμικάζι που ήθελαν γυναίκες, πριν από την αποστολή αυτοκτονίας τους. Προσπάθησα να αντισταθώ, αλλά με υπέβαλαν σε βασανιστήρια, με κτυπούσαν, με έκοβαν με μαχαίρια -τα σημάδια τα έχω ακόμα στο σώμα μου- και με ανάγκασαν να κάνω σεξ με τους καμικάζι»...
Σκέφτομαι, τόσα χρόνια μετά, την αποκάλυψη της Yong Soo Lee, για την αντιφατικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, από την προοπτική του Γιαπωνέζου αεροπόρου, που πριν πεθάνει, ζητά να εκτονωθεί πάνω σε μια κακοποιημένη σκλάβα του σεξ - αυτού που επιλέγει μια δειλή και τιποτένια πράξη, πριν φύγει απ’ τη ζωή σαν ένας γενναίος ήρωας.