Δεν είμαστε οι αρμόδιοι για να αναλύσουμε πώς πρέπει να κατασταλεί ο μεγάλος κίνδυνος που εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη και αποκαλείται «Ισλαμικό Κράτος». Ούτε είμαστε οι ειδικοί για να αναλύσουμε με ποιο τρόπο και ποιοι «επώασαν» και εξέθρεψαν αυτούς τους... δαίμονες. Εκείνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι, παρά τον συγκλονισμό από τα πολλαπλά τρομοκρατικά χτυπήματα στη γαλλική πρωτεύουσα, που είχαν στόχο -και δυστυχώς επιτεύχθηκε- να σπείρουν τον πανικό, αφαιρώντας δεκάδες ζωές, οι πολίτες την επόμενη ημέρα του πλήγματος πρέπει να επιδείξουμε την κατάλληλη ψυχραιμία, ώστε ακριβώς να καταπολεμηθούν η ανασφάλεια και ο φόβος που καλλιεργήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο από τους ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ της ISIS. Τονίζουμε τη λέξη ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, διότι τις τελευταίες ώρες γίνεται λόγος από κάποιους, ότι έχει ξεσπάσει «θρησκευτικός πόλεμος», καλλιεργώντας έτσι και το πνεύμα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Φαινόμενα, δηλαδή, που μπορούν ποικιλοτρόπως να θρέψουν και να εδραιώσουν επικίνδυνα τον φανατισμό με καταστροφικές για όλους συνέπειες. Είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε και να αποδεχθούμε, ότι οι θρησκείες λειτουργούν ως το πιο ισχυρό και αποτελεσματικό πολιτικό εργαλείο, με στόχο τη μύηση «μαχητών» σε επεκτατικές και άλλες αρρωστημένες βλέψεις. Άλλωστε ιστορικά οι πόλεμοι που ξεκίνησαν στο όνομα του «Θεού» έκρυβαν πίσω τους οικονομικά, πολιτικά, εθνικιστικά και επεκτατικά συμφέροντα. Ελάχιστες συγκρούσεις συνδέονται με θρησκευτικές πεποιθήσεις, όπως π.χ. οι Σταυροφορίες (από τους πλέον αιματηρούς πολέμους) με κίνητρο τη διάδοση του Χριστιανισμού. Και είναι εδώ που πρέπει να τονιστεί ότι η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν έχει θρησκεία, χρώμα, πατρίδα, ιδεολογία και αξίες. Εκπροσωπεί μόνο τη βαρβαρότητα και μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα αρπακτικό, στη χειρότερή του μορφή, που διψάει μόνο για αίμα... Αυτή η δίψα που γίνεται κάθε φορά πιο έντονη, όταν μπροστά στους ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ πέφτει ο μανδύας του Ισλάμ, για να τους δείξει «τον δρόμο του Θεού» προκειμένου, τάχατες, να εκτελέσουν το θρησκευτικό τους καθήκον. Είναι εδώ που επιβάλλεται η ψυχραιμία και ο διαχωρισμός ότι δεν πρόκειται για κανέναν «θρησκευτικό πόλεμο», παρά μόνο για αρρωστημένα σχέδια, που στόχο έχουν να πλήξουν τον δυτικό κόσμο. Το σοφότερο θα ήταν να αναμένουμε με υπομονή και χωρίς παρακινδυνευμένες αναλύσεις και συζητήσεις την επέμβαση του διεθνούς παράγοντα, ώστε να αποκατασταθεί η ασφάλεια και η νομιμότητα, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στη Μέση Ανατολή. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να πυρπολήσουμε μόνοι μας την ήδη απειλούμενη κοινωνική συνοχή...
