Δεν… τρώγεται το τυρί των Βρυξελλών

Όπως ανέδειξε το χθεσινό άρθρο, το σεμινάριο που οργάνωσε στις Βρυξέλλες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο θέμα της μετανάστευσης και του ασύλου, το διήμερο 8 και 9 Δεκεμβρίου 2015, «φωτίστηκε» από το, σπάνιο για την πρωτεύουσα της ενωμένης Ευρώπης, φαινόμενο της ηλιοφάνειας, μια τέτοια εποχή. Όμως, οι 196 δημοσιογράφοι από τις 28 χώρες μέλη που συμμετείχαμε στις συζητήσεις, είχαμε την ευκαιρία, μέσα από τη σχετική ενημέρωση, να δούμε τις πιο σκοτεινές πτυχές αυτής της ανθρωπιστικής και πολιτικής κρίσης, που αφορούν την απουσία κοινοτικής αλληλεγγύης - όπως είναι οι ξεπερασμένοι Κανονισμοί του Δουβλίνου, που η Σουηδέζα ευρωβουλευτής, Cecilia Wikstrom, παρομοίασε με ένα κεφαλοτύρι (Swiss cheese), γεμάτο τρύπες!
Η Sophie Magennis, στέλεχος της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), που προσφέρει σημαντική ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες, επεσήμανε ότι αντίθετα απ' ό,τι λανθασμένα πιστεύεται, οι πρόσφυγες και οι αιτητές ασύλου, που αναζητούν άσυλο στην Ευρώπη και στον βιομηχανικό κόσμο, είναι σε παγκόσμιο επίπεδο, μόνο ένα μικρό ποσοστό εκείνων που καταφεύγουν στις γειτονικές, αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Τουρκία, το Πακιστάν, το Ιράν, η Ιορδανία και η Αιθιοπία. Για παράδειγμα, μόνο 6% των 4 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων κατευθύνθηκαν στην Ευρώπη, με σχεδόν 2 εκατομμύρια να βρίσκονται στην Τουρκία και σχεδόν 1,5 εκατομμύριο στον Λίβανο, μια μικρή χώρα 4,4 εκατομμυρίων κατοίκων.
Είπε, χαρακτηριστικά, ότι στο «παγκόσμιο πρόβλημα» των 60 εκατομμυρίων προσφύγων και αιτητών ασύλου, που προκαλούν διεθνώς οι συρράξεις και οι πόλεμοι, απαιτείται μια «παγκόσμια λύση».
Η κυρία Magennis, απαντώντας σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων, σε σχέση με τα λεγόμενα hot spots, τα κέντρα καταγραφής προσφύγων και οικονομικών μεταναστών σε χώρες πρώτης εισόδου στην Ε.Ε., όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, ανέφερε ότι η ιδέα είναι να μεταφερθούν οι αιτητές ασύλου, στη συνέχεια, σε άλλα κράτη μέλη, που έχουν λιγότερους πρόσφυγες, για να διεκπεραιωθεί εκεί η εξέταση της αίτησής τους για άσυλο.
Γιατί, όπως υπέδειξε η ευρωβουλευτής Ska Keller του κόμματος των Πρασίνων, το πρόβλημα στην Ευρώπη δεν είναι το ένα περίπου εκατομμύριο προσφύγων που κατέφυγαν στην ήπειρο για προστασία, μέσα στο 2015, αλλά το πρόβλημα είναι η βαθιά κρίση ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αφού το κάθε κράτος μέλος αρνείται τις ανθρωπιστικές του ευθύνες και τις μεταθέτει στο διπλανό κράτος μέλος.
Υπενθύμισε ότι, στο πλαίσιο της λειτουργίας του μόνιμου μηχανισμού επανεγκατάστασης αιτητών ασύλου, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμφωνήθηκε να επανεγκατασταθούν 160 χιλιάδες πρόσφυγες από την Ελλάδα και την Ιταλία, που βιώνουν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Είπε ότι μετεγκαταστάθηκαν στο Λουξεμβούργο μόνο 200 άτομα, αλλά εξέφρασε την πεποίθηση ότι το σύστημα επανεγκατάστασης θα ξεπεράσει τα γραφειοκρατικά εμπόδια και θα λειτουργήσει γρηγορότερα, υπογραμμίζοντας ότι η επανεγκατάσταση αποτελεί τη μοναδική πρόταση πραγματικής αλληλεγγύης ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς, για αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος.