Τον τελευταίο ένα μήνα και με αφορμή την αλλαγή διακυβέρνησης στην Ελλάδα, γινόμαστε και εδώ στην Κύπρο για μια ακόμη φορά μάρτυρες ενός φαινομένου που συχνά-πυκνά εμφανίζεται στο πολιτικο-κοινωνικό γίγνεσθαι της χώρας μας. Του φαινομένου της έξαρσης του «υπερπατριωτισμού» και της άκρατης συνθηματολογίας, της υπερβολής και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας που στοχοποιεί κάθε διαφορετική άποψη, φωτογραφίζοντάς την -λίγο ή πολύ- κάτι σαν εθνική μειοδοσία. Αλλά και του φαινομένου της... μόδας. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, τάζοντας προεκλογικά στον ελληνικό λαό πολλά και ίσως και ακατόρθωτα. Ψηφίστηκε και από ανθρώπους οι οποίοι γνώριζαν και είχαν συναίσθηση του ότι πολλά από αυτά που έταζε ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του, δεν επρόκειτο να υλοποιηθούν ποτέ. Το αποτέλεσμα του Γιούρογκρουπ της περασμένης Παρασκευής επιβεβαίωσε του λόγου του αληθές. Δεν θα μιλήσουμε για «κωλοτούμπα», αλλά για μια... ομαλή προσγείωση της νέας ελληνικής κυβέρνησης στην πραγματικότητα, μέσα από τη διαχείριση της οποίας θα διαφανεί σε βάθος χρόνου κατά πόσο πέτυχε ή απέτυχε. Όμως, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, αυτό που αποδείχθηκε εκ νέου περίτρανα, είναι πως στη διεθνή πολιτική σκακιέρα οι κινήσεις ματ δεν γίνονται διά των βαρύγδουπων δηλώσεων και εξαγγελιών από τα μπαλκόνια. Και όσοι αυτή τη στιγμή θέλουν να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιβλήθηκε στην Ευρώπη, ότι ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάνης Βαρουφάκης καταβαράθρωσαν τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε, μάλλον πλανώνται πλάνην οικτράν... Και δυστυχώς, υπάρχουν αρκετοί και εδώ στην Κύπρο που, συνεπαρμένοι από το ρεύμα της εποχής, σηκώνουν την παντιέρα της «διεκδικητικής» πολιτικής.
Κόμματα άρχισαν ήδη να προτείνουν τη νέα... μόδα που ακούει στο όνομα «διεκδικητική» πολιτική έναντι των δανειστών μας και δυστυχώς αρκετοί πολίτες φαίνεται να ζουν μια νέα εθνική παλιγγενεσία, αγοράζοντας χωρίς καμία σκέψη την απατηλή ελπίδα, που κάποιοι νομίζουν πως τους βολεύει να τους πουλούν... Η μοναδική ελπίδα στη χώρα μας είναι πως ο περισσότερος κόσμος δείχνει να αντιλαμβάνεται τι γίνεται και να μην τους ακολουθεί, να μην αγοράζει την ελπίδα που του πουλούν στον βωμό της ψηφοθηρίας και των μικροπολιτικών τους σκοπιμοτήτων...
