Καμένα μυαλά και «παράγοντες»

Πέντε βομβιστικές επιθέσεις σε βάρος διαιτητών τον τελευταίο ένα χρόνο, έλεγε το αστυνομικό ρεπορτάζ το πρωί της περασμένης Παρασκευής, έπειτα από το νέο περιστατικό τοποθέτησης βόμβας στο αυτοκίνητο της συζύγου του διαιτητή Βασίλη Δημητρίου, στη Λάρνακα. Αυτό είναι το νέο φρούτο στον χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου.


Ενός αθλήματος που προφανώς, πλέον, δεν παίζεται μόνο μέσα στους αθλητικούς χώρους, αλλά και στο γήπεδο των ανθρώπων της νύκτας και των εγκληματικών στοιχείων. Τα πράγματα είναι σαφές ότι ξεφεύγουν. Και ξεφεύγουν πολύ επικίνδυνα. Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως κανένας δεν δείχνει ικανός να τα ελέγξει, είτε γιατί δεν μπορούν είτε γιατί δεν θέλουν...


Το ότι αρκετοί οι οποίοι αυτοαποκαλούνται οπαδοί είναι καμένα μυαλά και δεν έχουν καμίαν απολύτως θέση ανάμεσα στους υγιώς σκεπτόμενους φιλάθλους, δεν είναι κάτι καινούργιο. Το τραγικό της όλης υπόθεσης, όμως, είναι πως αυτά τα καμένα μυαλά υποδαυλίζονται από τους -σε συντριπτική πλειοψηφία- κατώτερους των περιστάσεων παράγοντες των ομάδων μας, τους ηθικούς αυτουργούς δηλαδή των επεισοδίων στα γήπεδα, και τώρα των βομβιστικών επιθέσεων σε περιουσίες διαιτητών.


Αυτή είναι η πραγματικότητα, είτε θέλουν να το παραδεχθούν είτε όχι οι όποιοι υποκριτές παράγοντες των ποδοσφαιρικών μας σωματείων. Και προκαλεί πραγματικά αηδία ο καταιγισμός ανακοινώσεων καταδίκης, κάθε φορά που ένα τέτοιο περιστατικό συμβαίνει, αφού το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν αυτοί οι δήθεν παράγοντες θα ήταν να σωπάσουν.


Αυτοί οι ποδοσφαιρικοί παράγοντες, που δεν ξέρουν να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο στο ποδόσφαιρο εκτός από τη διαιτησία, αυτοί οι παράγοντες που βάζουν εσκεμμένα μπαρούτι στο κεφάλι ανεγκέφαλων οπαδών, αυτοί οι ποδοσφαιρικοί παράγοντες που δεν έχουν κανένα δικαίωμα να καταδικάζουν καμία βομβιστική επίθεση. Γιατί, πολύ απλά, είναι αυτοί που πριν και μετά τους αγώνες βάζουν μπουρλότο στα ήδη αρρωστημένα μυαλά μερίδας των οπαδών τους.


Σίγουρα οι διαιτητές δεν είναι άμοιροι ευθυνών, σίγουρα πολλές φορές προκαλούν με τις αποφάσεις τους. Ακόμα και έτσι, όμως, κανένας μα κανένας δεν νομιμοποιείται να παίρνει τον Νόμο στα χέρια του και να απειλεί ανθρώπινες ζωές. Ανθρώπινες ζωές που σίγουρα θα θρηνήσουμε ενόσω συνεχίσουμε να έχουμε παράγοντες με καμένα μυαλά, πολύ πιο καμένα και από αυτά των χειρότερων χούλιγκαν...