Οι συντεχνίες των εργαζομένων στην Αρχή Λιμένων Κύπρου αποφάσισαν, λέει, την καθημερινή αποχή μιας ώρας των υπαλλήλων από την εργασία τους, στο πλαίσιο των μέτρων που θα εφαρμόσουν γι’ αποτροπή ή αναστολή των αποκρατικοποιήσεων. Εξάλλου, τις απεργιακές κινητοποιήσεις που εξήγγειλαν, ανέστειλαν τελικά οι συντεχνίες της ΑΗΚ, ενόψει -όπως ανέφεραν σε σχετική ανακοίνωσή τους- της 15νθήμερης παράτασης που δόθηκε στη διαδικασία υποβολής προσφορών για διεξαγωγή μελέτης γι’ αποκρατικοποίηση της Αρχής. «Με αίσθημα ευθύνης προσδοκούμε σ’ έναν σωστό και εποικοδομητικό διάλογο με όλους του αρμόδιους φορείς για το μέλλον του τομέα ηλεκτρισμού στην ημικατεχόμενη μας πατρίδα, με στόχο την ασφάλεια εφοδιασμού του ηλεκτρισμού στην όσο το δυνατό χαμηλότερη τιμή, προς όφελος των καταναλωτών και της οικονομίας γενικότερα», έγραψαν στην ανακοίνωσή τους οι συντεχνίες της ΑΗΚ. Έχει ιδιαίτερη σημασία η φρασεολογία της συγκεκριμένης παραγράφου της ανακοίνωσης των συντεχνιών της ΑΗΚ, όπου προτάσσεται «το όφελος των καταναλωτών». Η ίδια φρασεολογία θα προταχθεί είμαστε σίγουροι, όταν έρθει η κατάλληλη ώρα, και από τις συντεχνίες των εργαζομένων της Cyta, κάτι ανάλογο λένε ή θα πουν και οι συντεχνίες των εργαζομένων στην ΑΛΚ. Όλοι οι εργαζόμενοι των υπό αποκρατικοποίηση ημικρατικών οργανισμών, αγωνιούν, νοιάζονται, αντιδρούν και απεργούν, έχοντας ως μοναδικό γνώμονα το «όφελος των καταναλωτών».
Όχι το δικό τους όφελος, όχι γιατί αισθάνονται πως ενδεχομένως θα... πειραχθούν οι δικοί τους χρυσοί όροι εργοδότησης και υψηλές απολαβές, όχι γιατί αντιλαμβάνονται πως κάποια πράγματα που θεωρούνταν και ήταν κάτι σαν ιερές αγελάδες, πολύ πιθανόν με τις αποκρατικοποιήσεις να πάψουν να υφίστανται ως τέτοιες.
Θα ήταν προτιμότερο και εντιμότερο, όμως, όλοι όσοι αναθεματίζουν τις αποκρατικοποιήσεις, που ούτως ή άλλως και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα γίνουν, να μιλάνε τη γλώσσα της αλήθειας. Να παραδεχθούν πως δεν θέλουν τις αποκρατικοποιήσεις επειδή κινδυνεύουν να χάσουν τα προνομιακά κεκτημένα που με... κόπο και ιδρώτα κέρδισαν όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ αυτό αγωνιούν, γι’ αυτό νοιάζονται, γι’ αυτό αντιδρούν και γι’ αυτό απεργούν. Και όχι, τάχα, για «το όφελος των καταναλωτών».
