Εξ Αφορμής

Bref, το ανοικτό τραύμα του μίσους

Σε άρθρο μου στη στήλη, στις 8 Μαρτίου 2015, έγραψα για τη γνωριμία μου με την Αιγύπτια δημοσιογράφο Mona Sewilam, σε σεμινάριο στις Βρυξέλλες όπου συμμετείχαμε και οι δύο και για τη συγκλονιστική ομιλία της για την κλειτοριδεκτομή, αυτό το βάρβαρο έγκλημα κατά της γυναικείας σεξουαλικότητας και υγείας, που εξακολουθεί να συμβαίνει στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη, ανάμεσα σε μεταναστευτικές κοινότητες που προέρχονται από τις χώρες αυτές.
Προχθές Τετάρτη, προσκλήθηκα σε εκδήλωση του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μελετών Κοινωνικού Φύλου, στο Cine Studio στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, όπου προβλήθηκε και συζητήθηκε το βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Χριστίνας Πιτούλη, «Bref», με επίκεντρο, τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Πληροφορήθηκα ότι 140 εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως έχουν υποστεί μέχρι σήμερα την άγρια πρακτική της κλειτοριδεκτομής, για να παραμείνουν «καθαρές» και να μπορέσουν να παντρευτούν. Και ότι κάθε λεπτό, 6 κορίτσια ακρωτηριάζονται, για να διώξουν την «κατάρα» της σεξουαλικότητάς τους, αφού, σε πολλές κοινότητες, η κλειτορίδα θεωρείται εδώ και αιώνες πηγή και φορέας κακών. Σε κάποιες από αυτές τις κοινότητες, οι άνδρες νομίζουν ότι θα μεγαλώσει, όπως το πέος, και φοβούνται να την αγγίξουν για να μη μείνουν σεξουαλικά ανίκανοι, ενώ οι γυναίκες πιστεύουν πως αν στη γέννα το κεφάλι του μωρού αγγίξει την κλειτορίδα, το παιδί θα πεθάνει.
Ένας άλλος μύθος, που θέλει τη σεξουαλική απόλαυση της γυναίκας να είναι ένας φορέας δεινών, αναφέρει ότι μέσω της κλειτοριδεκτομής, οι γυναίκες έχουν σωστή σεξουαλική συμπεριφορά και μειωμένη επιθυμία για ερωτικές συναναστροφές, και έτσι παραμένουν πιστές στο μεγάλωμα των παιδιών και στον σύζυγό τους... Σύμφωνα με τον μύθο, η γυναίκα που δεν έχει κάνει κλειτοριδεκτομή δυσκολεύεται να βρει σύζυγο, καθώς θεωρείται ότι παραμένει ανικανοποίητη και ότι έχει διαρκώς σεξουαλικές ορέξεις...
Γιατί η Χριστίνα Πιτούλη έδωσε τον τίτλο «Bref» στην ταινία της; Μια από τις πρωταγωνίστριες αφηγείται πως, μια μέρα στο σχολείο της, στη Σενεγάλη, μια δασκάλα είπε «Bref» στις μαθήτριές της, που εξηγούσαν πως η κλειτοριδεκτομή βοηθά τις γυναίκες να μην κυνηγούν τους άνδρες. Τους είπε «Bref» για να σταματήσουν, να κάνουν μια παύση και να σκεφτούν τι ακριβώς είχαν πει. Να σκεφτούν λογικά, πέρα από όσα είχαν μάθει από μικρές. Αυτό ακριβώς επιδιώκει να κάνει η ταινία, με τον τίτλο «Bref».
Ανυπόφορος πόνος, σημαδεύει την κλειτοριδεκτομή, αλλά συχνά, το αιμορραγικό σοκ και ο θάνατος των θυμάτων είναι το αποτέλεσμα αυτής της βάναυσης πρακτικής. Είναι πολύ δύσκολο, μια ακρωτηριασμένη γυναίκα να μείνει έγκυος, ενώ ο τοκετός καθίσταται τρομερά επώδυνος και επικίνδυνος, αφού τα γεννητικά της όργανα είναι κατεστραμμένα.
Και βέβαια, είναι αυτονόητη η απουσία οποιασδήποτε απόλαυσης κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, για τη γυναίκα που έχει το τραύμα της κλειτοριδεκτομής.
Γι’ αυτό, στο προαναφερθέν άρθρο μου, κατέληξα ότι αυτό που πρέπει να επουλωθεί πρωταρχικά, είναι ό,τι προκαλεί το τραύμα - το μίσος του άντρα για τη γυναίκα.