Εξ Αφορμής

Θολά όρια, αόρατα θύματα, γκρίζα ζώνη

Για «θολά όρια και αόρατα θύματα» μίλησε χθες, στο συνέδριο της Λευκωσίας, για το πρόβλημα της εμπορίας προσώπων για εργασιακή εκμετάλλευση στην οικιακή εργασία, η Ισπανίδα Laura Sales Guti?rrez, λειτουργός της γυναικείας οργάνωσης Surt Foundation, που έχει βάση της στη Βαρκελώνη.
Για το ίδιο ζήτημα είπε, μεταξύ άλλων, η Κωνσταντίνα Κούνεβα, βουλγαρικής καταγωγής, Ευρωβουλευτής της Ελλάδας με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ευρωπαϊκή, Ενωτική Αριστερά:
«Ανυπομονώ να ακούσω μαζί σας τα αποτελέσματα της έρευνας που έχει γίνει στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Ισπανία και στη Λιθουανία, για την εμπορία και εκμετάλλευση γυναικών στην οικιακή εργασία. Μιλάμε για έναν κλάδο σχεδόν αποκλειστικά γυναικείο. Ένα κομμάτι του, δυστυχώς, τροφοδοτείται από την παράνομη εμπορία και διακίνηση ανθρώπων. Οι κρατικές Αρχές στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης σπάνια κτυπάνε την πόρτα των σπιτιών όπου δουλεύουν γυναίκες που φροντίζουν το σπίτι, τους ηλικιωμένους, τους αρρώστους ή τα παιδιά. Και γι’ αυτό, στην πραγματικότητα ξέρουμε λίγα πράγματα για το πώς βρέθηκαν εκεί, σε ποιες συνθήκες δουλεύουν, πώς τους φέρονται τα αφεντικά τους, που και οι ίδιοι συχνά είναι φτωχοί άνθρωποι.
«»Δυστυχώς, ακόμη και φτωχοί άνθρωποι μπορούν να γίνουν άγρια θηρία. Το μαθαίνουμε αυτό όταν κάποιο περιστατικό κακοποίησης εργαζόμενης γυναίκας φτάσει στην αστυνομία και στα ΜΜΕ. Όπως συνέβη πριν από μερικούς μήνες στην Εύβοια, με μια συμπατριώτισσά μου που κατέληξε ξυλοκοπημένη στο νοσοκομείο. Νομίζω, λοιπόν, ότι όσα θα ακούσουμε σήμερα στο συνέδριό σας θα γίνουν υλικό και για τη δική μας δουλειά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.


Η φιλοδοξία είναι να ρίξουμε φως σε έναν κλάδο που βρίσκεται σε γκρίζα ζώνη. Αλλά, τι γίνεται όταν το θύμα της διακίνησης είναι μια γυναίκα που θα φύγει από τη χώρα της και θα κλειστεί κατευθείαν σε ένα σπίτι, χωρίς χαρτιά, χωρίς να ξέρει τη γλώσσα, με τον κίνδυνο να βρεθεί και η ίδια στη φυλακή ή να απελαθεί; Ειδικά στον χώρο της οικιακής εργασίας πολλές φορές είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις την εμπορία ανθρώπων από την παράτυπη μετανάστευση και την αδήλωτη εργασία.


Μερικές φορές δεν χρειάζεται να υπάρξει σωματική βία, κακοποίηση, απειλή, απαγωγή των θυμάτων για να μιλήσουμε για trafficking. Δεν χρειάζεται πάντα ο διακινητής να διακινδυνεύσει να τον πιάσουν. Κάνει μια χαρά τη δουλειά του από ένα γραφείο που δημοσιεύει παραπλανητικές αγγελίες και εξαπατά τις γυναίκες, που αναζητούν μια δουλειά, μακριά από την πατρίδα τους. Κι όταν φτάνουν στον προορισμό τους, στο σπίτι που υποτίθεται ότι τους προσφέρει δουλειά, όταν ανακαλύπτουν ότι η δουλειά είναι περίπου σκλαβιά, λένε με απορία και με απελπισία αυτό που λέει και ο τίτλος του συνεδρίου σας: “Νόμιζα ότι έκανα αίτηση για οικιακή βοηθός”. Αλλά χωρίς ασφάλιση, με ελάχιστα χρήματα ή μερικές φορές χωρίς καθόλου χρήματα, για ένα πιάτο φαί και μια τρύπα για να κοιμούνται το βράδυ».
Ξέρει για ποιο πράγμα μιλά η Κωνσταντίνα. Πριν από επτά χρόνια, όταν εργαζόταν ως καθαρίστρια σε συνεργείο καθαρισμού στην Ελλάδα, υπήρξε θύμα επίθεσης αγνώστων, που την περιέλουσαν με βιτριόλι, εξαιτίας της έντονης συνδικαλιστικής δράσης της απέναντι στην εργοδότρια εταιρεία, που παραβίαζε την εργατική νομοθεσία...