Μην εκδώσετε τον Αντρέι Νεκράσοβ

Να το πω από την αρχή: Ένιωσα πραγματικά περήφανος ως Κύπριος δημοσιογράφος, για την προχθεσινή ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, της επαγγελματικής μας οργάνωσης, που ζητά από την κυπριακή Κυβέρνηση «δίκαιη αντιμετώπιση του Ρώσου δημοσιογράφου Αντρέι Νεκράσοβ, ο οποίος συνελήφθη και κρατείται, μετά από αίτημα των Αρχών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, για έκδοσή του στην υπό αναφορά χώρα».
Αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Ένωση Συντακτών ότι «ο δημοσιογράφος συνελήφθη στο Αεροδρόμιο Λάρνακας στις 15 Ιουλίου 2015 και έκτοτε κρατείται από τις κυπριακές Αρχές. Στο μεταξύ, υπέβαλε αίτηση για να του παραχωρηθεί άσυλο από την Κυπριακή Δημοκρατία και εκφράζει φόβους για τη ζωή του, αλλά και για πολυετή φυλάκιση στη χώρα του, σε περίπτωση που εκδοθεί. Την ίδια θέση εκφράζει και η οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, η οποία ενημέρωσε σχετικά την Ένωση Συντακτών Κύπρου και ζήτησε τη βοήθειά της. Επικοινωνήσαμε ήδη με τους Υπουργούς Εσωτερικών και Δικαιοσύνης αντίστοιχα και ζητήσαμε όπως ο συνάδελφος τύχει δίκαιης αντιμετώπισης, πέραν από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Επίσης ζητήσαμε όπως εξεταστεί, χωρίς χρονοτριβή, η αίτησή του για εξασφάλιση πολιτικού ασύλου».
Είναι περιττό να επισημάνω ότι η έκφραση ανησυχιών από την Ένωση Συντακτών Κύπρου και από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα, για τον κίνδυνο που διατρέχει ο Αντρέι Νεκράσοβ να δολοφονηθεί ή να εξαφανιστεί για πάντα σε ένα ρωσικό μπουντρούμι, αν εκδοθεί στη Μόσχα, είναι βάσιμη και δικαιολογημένη, αφού την ίδια τύχη είχαν πολλοί δημοσιογράφοι, ακτιβιστές και άλλοι επικριτές της μετακομμουνιστικής Ρωσίας, υπό τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Γιατί ναι, ο τολμηρός και βραβευμένος στο εξωτερικό Ρώσος δημοσιογράφος, παραγωγός ντοκιμαντέρ και συγγραφέας Αντρέι Νεκράσοβ είναι «εγκληματίας» στα μάτια του καθεστώτος, όχι γιατί διέπραξε οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα, αλλά γιατί έγραψε ρεπορτάζ και άρθρα και γύρισε τηλεοπτικές και άλλες ταινίες, με αλήθειες που δεν αρέσουν στη σημερινή ρωσική εξουσία και αφορούν την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αμφισβήτηση της επίσημης πολιτικής, μιας κυβέρνησης που αντιμετωπίζει εχθρικά τη δημοκρατική διατύπωση της αντίθετης ή διαφορετικής άποψης και την ελευθεροτυπία.
Να αναφέρω μόνο ένα από τα έργα του, το ντοκιμαντέρ «Δυσπιστία» του 2004, για τις τρομοκρατικές βομβιστικές επιθέσεις σε κτίρια στη Μόσχα, στο Μπινάσκ και στο Βόλγοντσκ το 1999, όπου σκοτώθηκαν σχεδόν 300 άτομα, βασισμένο στο βιβλίο «Ανατινάζοντας τη Ρωσία», του Αλεξάντερ Λιτβινένκο, πρώην αξιωματικού των σοβιετικών και μετά των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, όπου υποδεικνύεται ότι πίσω από τις επιθέσεις ήταν οι υπηρεσίες αυτές, με στόχο τη δικαιολόγηση του δεύτερου πολέμου στην Τσετσενία και την ενίσχυση της ρωσικής κυβέρνησης, υπό τον Πούτιν.

Στο φιλμ εμφανίζεται και η επίσης αμφισβητίας δημοσιογράφος Άννα Πολιτκόβσκαγια, που, μεταξύ άλλων, είχε αποκαλύψει τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τσετσενία. Ο Νεκράσοβ διατυπώνει πιο ξεκάθαρα τις καταγγελίες αυτές στην ταινία του «Η υπόθεση Λιτβινένκο», του 2007.
Τον προηγούμενο χρόνο, το 2006, είχαν δολοφονηθεί τόσο ο Αλεξάντερ Λιτβινένκο, στο Λονδίνο, όπου είχε ζητήσει και λάβει πολιτικό άσυλο, όσο και η Άννα Πολιτκόβσκαγια, στη Μόσχα. Ενώ το 2013, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στην Αγγλία, όπου επίσης είχε λάβει πολιτικό άσυλο, ο φίλος και συνεργάτης του Αλεξάντερ Λιτβινένκο, Ρώσος επιχειρηματίας και σφοδρός πολιτικός αντίπαλος του Πούτιν, Μπορίς Μπερεζόφσκι...